O geceden sonra geriye sadece acı kaldı. Hemde yaşamayan kimsenin tahmin edemeyecegi büyüklükte bir acı. Nefes almanıza izin veren ama sizi içten yavaş yavaş öldüren bir acı. Unutmanıza asla izin vermeyen,hayatınızın heranında sizi gözyaşlarına boğan bir acı.
Evet ben o kızım. Tüm ailesini trafik kazasında kaybeden; yetim. Hayatı tepetaklak olmuş; öksüz. Yapayalnız kalmış bir zavallı. Bundan sonra ben buyum. Hiçbirşeyi olmayan, çaresiz, yetim Ülkü.
Kendimi böyle tanımlasam da arada bir kendi kendime kim olduğumu soruyorum. Sahi kimim ben? Ne işim vardı burada? Ailemin hepsi gitmişken ben bu Allah'ın belası dünyada neden kalıyordum? Niye onların peşinden gidmemiştim ki? Ama acı gerçek ışte , maalesef kurtuldum.
Bir ay boyunca ölüm - kalım savaşı verdikten sonra tekrardan nefes almanın ne kadar sinir bozucu olduğunu anlatamam. Doktorlar neden kurtardılar ki sanki? Ölünce acım bitecekti. Uyandıktan sonra ise ölümden daha beter olacak herşey benim için. Ama maalesef gozlerimi açtım. Gözlerimi açmamla uyurken ki hissizligim hiç değişmedi. İlk önce herşeyin bir kabus olduğunu düşünüyordum, korkunç bir kabus. Uyandıktan sonra , bana acıyan ve aglamaktan şişmiş gözlerle bakan akrabalarım sağolsun, yaşadığım herşeyin gerçek olduğunu büyük bir kolaylıkla anlamamı sağladılar. O an birden uyurken gördüğüm kabuslar gözümün önüne gelince bütün dünya yok oldu benim için. Evet, belki nefes alabiliyordum . Hâlâ da nefes alabiliyorum ama siz gelin birde bana sorun aldığım her nefes nasıl da boğazımda düğümleniyor. Konusmayi, yemek yemeyi bırakın nefes dahi zor alıyorum.
Eskiden annemle konuştuğumuzda bana hep "Herkesin hayatında kendine göre zorluklar vardır, kimi bu zorlukları kaldırabilir kimisi kaldıramaz" derdi. Benimki neden bu kadar zor ki? Ben bu yükü kaldırabilecek kadar güçlü değilim. Hatta bu yükün altında eziliyorum. Ve kimse bana yardım edemez. Bunu biliyorum. Kimse beni bu yükün altından kaldıramaz. Herkes beni anlıyormuş gibi davranabilir ama hiçkimsenin bir halttan anladığı yok. Çünkü onların benim içimde kopan fırtınadan en ufak bir fikirleri bile yok. Benim gördüğümü, yaptığımı , çektiğim acıyı kimse bilmiyor. Bu dünyada ailem dışında bütün sevdiklerim yanımda olsa da hep bir yanim eksik kalacak ve bu eksik yanim hiçbir zaman dolamayacak , dolmayacak...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON BİR KEZ
Genç Kurgu"Ölüm,ölen kişi için bir anlık bir acı ancak geride kalan sevdikleri için bir ömürlük." Trafik kazasında ailesini kaybeden bir kız..Hiçbirşeyi yokken karşısına çıkan ve ona bağlanmaktan kendini alamayan genç bir adam..Ailesiyle beraber ruhunu öldür...
