30.bölüm

3.3K 245 37
                                    

Yavaş yavaş arkamı döndüm. Ya ben boşuna korkmuşum. Gelen kişi Batuymuş. Batu sırıtıyordu, tabi biliyor nasıl korkuttuğumu. Batu gelip yanımdaki salıncağa oturdu. Hala sırıtıyordu. Batuya döndüm
''Ya Batu nasıl korktum ya'' dedim. Batu hala gülüyordu, bende salıncağa oturdum. Biraz sesiz bir şekilde sallandıktan sonra Batu konuştu.
''Hadi anlat bakalım bugün noldu'' dedi. Salıncağı yavaşlattım ve ayaklarımla bi ileri bi geri sallamaya. Sonra da herşeyi anlattım. Tabi arada aptal aşıklar gibi sırıtmayı unutmadım. Batu bana 'gerizekalısın' bakışı atıyor. Batuyla konuştuktan sonra salıncaktan kalktım eve doğru yürümeye başladım. Bahçeye girerken telefonum titredi. Evet yine birileri beni arıy-ayy Mertmiş durun.

Delibal🖤  arıyor...
''Efendim''
''Eve girdin mi''
''Tam bahçeden giriyordum sen aradın''
''Hmm ne konuştunuz Batuyla''
''Hiç öyle havadan sudan''
''Emin misin''
''Hıhı eminim''
''Peki. Hadi sen içeri gir üşüme''
''Tamam. Ha sen nerelerdesin vardın mı''
''Vardım vardım''
''Tamam''
''Hadi iyi geceler''
''Iyi geceler'' diyip kapattık. İçeri girdiğimde çok üşüdüğümü anladım. Herkes yatmıştı galiba yavaşca içeri geçince Yağızla Berke yatakta yatmış telefonla oynuyorlardı. Bende hemen odama çıkıp pijamalarımı giydim. Bugün yorucu bi gündü hee. Yatağa yattığım gibi uyumuşum.
Sabah yine 9 da kalktım. Odama çıkıp tuvalete girdim. Rutin işlerimi halledip çıktım. Dolabımin önüne gelince elime ne geldiyse onu giydim.

 Dolabımin önüne gelince elime ne geldiyse onu giydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oha lan ben bunları ne zaman valizime koydum acaba. Aşağı indiğimde daha kimse uyanmamıştı. Anneannemle teyzemde uyanmamış şaşırdım doğrusu. E o zaman kahvaltı hazırlamak bana düştü. Mutfağa geçip kapıyı kapattım. Telefonumu cebimden çıkarıp şarkı açtım. Ve söyleye söyleye kahvaltı hazırlamaya başladım.

Dolu kadehi ter tut - madem

Simsiyah bir gecede yalnızdın, aydan bile beyaz
Seni ilk gördüğümde dedim
"Bu kız lütfen biraz benim olabilir mi?"
Dedim "Olabilir"
Sordum "Olabilir mi?"
Dedin "Olabilir"
Kıskananlar oldu, üzülenler oldu, delirenler oldu
Dedim "Olabilir"

Of, bu ne güzellik be hatun!
Elalemin gözünden seni sakınmaktan yoruldum

Madem seni çok istiyorlardı
Öylece ortaya koymasalardı
Aldım bi' kere, geri vermeyeceğim
Aşığım, mutluyum, vazgeçmeyeceğim

Madem seni çok istiyorlardı
Öylece ortaya koymasalardı
Aldım bi' kere, geri vermeyeceğim
Kim ne derse desin "Bana ne!" diyeceğim

Seni orada görenler mi olmuş?
Onla olduğunu duyanlar mı olmuş?
Başımıza ne geldiyse güzelliğinden
Düşemedik bi' milletin dilinden

Of, of... Bu ne güzellik be hatun!
Elalemin dilinden seni sakınmaktan yoruldum

Madem seni çok istiyorlardı
Öylece ortaya koymasalardı
Aldım bi' kere, geri vermeyeceğim
Aşığım, mutluyum, vazgeçmeyeceğim

Şarki bittiğinde herşeyi hazırlamıştım. Bahçeye çıkıp masayı da hazırladıktan sonra herkesin uyanmasını beklemeye başladım. Ilk anneannem uyandı. Anneannem bahçeye çıkınca ona dönüp
''Günaydın Asiye sultan'' dedim. Anneannem bi masaya bi bana baktı sonra da
''Günaydın Bestem de hayırdır ne bu mutluluk'' dedi. Tam ağzımı açmıştım ki teyzem bahçeye çıktı ve
''Günaydın'' dedi. Sonra masaya baktı.
''Bunları Beste mi hazırladı'' dedi. Gülmeye başladım. Biraz yüksek sesle gülmüş olmalıyım ki Yağızla Berke bahçeye çıktılar. Ikisinde bana şaşırmış bir şekilde bakıyorlardı. Sonra aynanada
Olum yeter ya Besteyle Yağız bu kadar aynanda konuşmuyor
Sana şu an o kadar çok hak veriyorum ki. Neyse konudan saptık.
''Oha Beste gülüyor mu yoksa ben yanlış mı görüyorum'' dediler. Daha çok gülmeye başladım. Anneannem
''E kız o kadar hazırlamış hadi kahvaltıya'' dedi. Hep birlikte masaya oturduk. Güle eğlene kahvaltımızı ettik. Masayı toplarken telefonum çalınca elimdekileri masaya koyup telefonuma baktım. Mert arıyordu. Hafif bi şekilde gülümseyip telefonu açtım.

Delibal🖤  arıyor...
''Günaydın''
'

'Günaydın''
''Nabıyosun güzelim''
''Hiç her zaman ki gibi işte kahvaltı ettik masayı topluyorduk''
''Rahatsız etmedim dimi''
''Yok yok, seninle konuşurken de masayı toplayabiliyorum''
''Vayy yetenekliyim diyosun yani''
''Yoo, şu an düşürmediğime dua ediyorum'' kahkaha atınca bende güldüm.
''Neyse güzelim ben kapatıyorum''
''Tamam delibal görüşürüz''
''Görüşürüz'' diyip kapattık. Önüne dönünce sırasıyla; Yağız, Berke ve teyzem yan yana duruyordu. Bunlar ne zamandır burdalar. Ben az önce telefonda 'delibal' mı dedim.

Abilerim / TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin