အခ်စ္စတင္ခ့ဲရာ( Volume two)

207 to 213 (z+u)

အခန္း (၂၀၇)
Incite Defection
ထိုေမးခြန္းေၾကာင့္ မစၥက္ခ်င္း ရဲ႕ အမူအယာက နည္းနည္းေျပာင္းသြားရသည္။  သူ႔မွာ မိန္းကေလးခ်စ္သူ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ လမ္းခြဲသြားၾကတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါျပီ။ အဲ့ဒါက ၾကာေနပါျပီ ၊ အဲ့ဒီေနာက္ အႏၱီ့သားက ျပည္ပထြက္သြားခဲ့တာ၊ သူ U.S မြာ တြဲတာရွိေသးလားေတာ့ ေသခ်ာ မသိဘူး။ သူ႔အေၾကာင္းက အန္တီတို႔ကို ေျပာျပခဲတယ္ေလ။
အိုး .. အႏၱီ စိတၸဴ ေနဖို႔ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ဥကၠဌခ်င္း မြာ အရင္တုန္းက ခ်စ္သူမိန္းကေလး ရွိခဲ့တယ္ဆိုကတည္းက အျပင္က သတင္းေတြ ေကာလဟလ ဆိုတာထက္ မပိုႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။  က်န္းလင္ယြဲ႔လည္း စိတ္သက္သာရာ ရသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
က်န္း မိန္းကေလး ၊ အႏၱီ မင္းကို တစ္ခုေလာက္ ေမးခ်င္တယ္။ မင္း အမွန္အတိုင္း ေျဖေပးမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္
က္မ ေျဖပါ့မယ္ အႏၱီ
မင္း ခ်င္းခ်ဴကို ေသဘာက္လား  မစၥက္ခ်င္းက က်န္းလင္ယြဲ႔ကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္သည္။
က်န္းလင္ယြဲ႔ရဲ့ မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္းပဲ ရွက္ေသြးျဖာသြားရကာ .. ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခ်က္ကိုက္ျပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
မစၥက္ခ်င္းက ျပံဳးေနရင္း  မင္း သူ႔ရဲ့ ခ္စ္သဴ မိန္းကေလး ျဖစ္ခ်င္လား
က်န္းလင္ယြဲ႔ရဲ့ အမူအယာက တစ္ခ်က္ခက္ထန္သြားျပီး ျပန္ၾကည့္လာသည္။  ဥကၠဌခ်င္းက  က္မ ဆီ ဘယ္ေတာ့မွ လာမြာ မဟုတၻဴး
မင္း မၾကိဳးစားၾကည့္ဘဲ ဘယ္သိႏိုင္မွာလဲ ၊ အန္တီေျပာတာ မမြႏၻဴးလား
ဒါက ဘာကို ဆိုလိုတာလဲဟင္ .. အႏၱီ  က်န္းလင္ယြဲ႔ အံ့ၾသသြားသည္၊ မစၥက္ခ်င္းက မိမိကို ကူညီဖို႔ ကမ္းလွမ္းေနတာလား။
မစၥက္ခ်င္းက က်န္းလင္ယြဲ႔ရဲ့ အံ့ၾသမႈကို ျမင္ေတာ့ ထပ္ေျပာသည္  အႏၱီက မင္းရဲ့ သန္႔ရွင္းတဲ့ မိသားစုေနာက္ခံ ကို သေဘာက်တယ္။ မင္းက ေနာက္ခံၾကီးၾကီးမားမားရွိတဲ့ မိသားစုရဲ႕ သမီးေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ့ မင္းမွာ ရိုးေအးတဲ့ မိသားစုရွိေနျပီး၊ မင္းရဲ့ မိဘေတြကလည္း အကုန္ပညာတတ္ေတြျဖစ္ျပီး၊ ျပည္ပမွာ ေနထိုင္ၾကတာ။ မင္းမွာလည္း ဘြဲ႔လြန္ေတြ ဒီဂရီေတြ ရထားျပီး၊ ကိုယ့္အလုပ္ကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏိုင္တယ္။ အားလံုးေပါင္းလိုက္ေတာ့ မင္းက စံျပ ေခြ်းမေလာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတာပဲ။
မစၥက္ခ်င္း .. က္မ   ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္မႈတို႔ေၾကာင့္ က်န္းလင္ယြဲ႔ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အခြင့္အေရးေတြ ဖန္တီးေပးမယ္။ ရိုးသားမႈအတြက္ ဆုလဒ္ ႐ြိတယ္ဆိုတာ အႏၱီ ယံုၾကည္တယ္။ ခ်ဴ က ျမင္ေနတာနဲ႔ မတူဘဲ ေႏြးေထြးတဲ့သူဆိုတာ မင္း သိလာလိမ့္မယ္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အႏၱီ !!!  က်န္းလင္ယြဲ႔က စိတ္ရင္းအျပည့္နဲ႔ ေခါင္းညိတ္ေနေလ၏။
ထို႔ေနာက္ သူ ခ်င္းအိမ္ေတာ္မွာ ညစာစားခ်ိန္အထိ ေနခဲ့သည္။ သူတုိ႔ စားေသာက္ျပီးခ်ိန္မွာ ခ်င္းခ်ဴက ရုတ္တရက္ၾကီး အိမ္ျပန္လာသည္။
ေမေမ .. က်ေတာ့္ကို ဘာလို႔ ေခၚတာလဲ ။ ေအဖ ေနမေကာင္းျပန္ဘူးလား  ခ်င္းခ်ဴက တံခါးေကန ျဖတ္ေလွ်ာက္လာရင္း ေမးလိုက္သည္။
အိုး .. သူ ေနေကာင္းပါတယ္။ သူက ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးခရီးတစ္ခုနဲ႔ ေတာင္ေပၚ ေရပူစမ္းကို လိုက္သြားတယ္။ အဲ့ေတာ့ သူ အခု အိမ္မွာ မရွိေနဘူး
ေအမ်ဖစ္သဴရဲ႕ အေျဖကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ မိခင္နားမွာ ထိုင္ေနတဲ့ က်န္းလင္ယြဲ႔ကို ျမင္ေသာ္လည္း ခ်င္းခ်ဴ ဘာမြ ထပ္မေျပာေတာ့။
ဥကၠဌခ်င္း  က်န္းလင္ယြဲ႔က ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
မင္းက ဘယ္လိုလုပ္ ဒီကို ေရာက္ေနတာလဲ  ခ်င္းခ်ဴ စိတ္သိပ္မၾကည္ေန။
ဒါဆို တျခားကိစၥမရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ ၊ က်ေတာ္အခုပဲ ျပန္ေတာ့မယ္။  ခ်င္းခ်ဴ က ျပန္ဖို႔ လွည့္ထြက္လုိက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
ခ်ဴ .. အိမၠ ယာဥ္ေမာင္းက ဒီေန႔ နားလို႔ ၊ ဒီနားက အငြားကား ေခၚဖို႔လည္း ခက္တယ္ေလ။ သား လင္းယြဲ႔ကို သားနဲ႔ ေခၚသြားေပးလို႔ ရမလား။ သူ က သားရဲ႕ ဝန္ထမ္းပဲ  မစၥက္ခ်င္းက ရုတ္တရက္ ေျပာလိုက္သည္။
ခ်င္းခ်ဴက ျပန္လွည့္လာျပီး မိခင္ျဖစ္သူနဲ႔ က်န္းလင္ယြဲ႔ကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္သည္။ ေနာက္ဆံုးမွ  သြားၾကမယ္
ခ်င္းခ်ဴ သေဘာတူလိုက္သည္ႏွင့္ က်န္းလင္ယြဲ႔ က ရႊင္ျမဴးသြားသည္။ သူ တံခါးအျပင္ မထြက္ခင္မွာ မစၥက္ခ်င္းက သူ႔ကို အားေပးတဲ့အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လာ၏။
သူ ခ်င္းခ်ဴေနာက္ကေနကပ္ျပီး Maybach နားကို သြားလိုက္သည္။ ဒါေပမဲ့ သူက ေမာင္းသူေဘးခံုက တံခါးကို ဖြင့္မည္ျပဳေတာ့ ခ်င္းခ်ဴက ေအးစက္စက္ေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္။  အေနာက္မွာပဲ ထုိင္
ဟုတ္ကဲ့ ဥကၠဌခ်င္း  ထပ္စကားေျပာဖို႔ ေၾကာက္ေနသည္မို႔ အေနာက္ထိုင္ခံုဆီမွာသာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
စထြက္လာကတည္းက တစ္ေယာက္မွ စကားမေျပာျဖစ္ၾက။ က်န္းလင္ယြဲ႔ ႏႈတ္ဆိတ္ေနတာက သူေျပာတာ တစၡဳခု မြားၾသားမြာ ေၾကာက္လို႔ ျဖစ္သည္။
ရုတ္တရက္ ခ်င္းခ်ဴက  ေမေမက မင္းကို ဘာေခၚေျပာတာလဲ
ဘာ.. ဘာမြ မဟုတ္ပါဘူး ၊ အလုပ္ကိစၥပါပဲ
မင္း ငါ့ကို လွည့္စားလို႔ မရဘူး။ မင္းတို႔ၾကားမွာ သေဘာတူညီမႈ တစၡဳခု ရွိေနတာ ခန္႔မွန္းႏိုင္တယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ငါ မင္းကို ေသဘာမက္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္မုိ႔  .. ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္လာႏိုင္မဲ့ဟာေတြကို စိတ္ကူးယဥ္မေနနဲ႔ ။ ငါ့ေအမရဲ႕ စိတ္ကူးအၾကံဥာဏ္ေတြက ငါ့ကို ကိုယ္စားမျပဳဘူး။
က္မ သိပါျပီ .. ဥကၠဌခ်င္း  က်န္းလင္ယြဲ႔ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာင္မွာ ေအမ့ရဲ႕ အေႏွာက္အယွက္ကေန ကင္းလြတ္ေအာင္လို႔ မင္းနဲ႔ ငါ သေဘာတူညီမႈ တစၡဳ လုပ္ၾကရေအာင္
ဘယႅို .. သေဘာတူညီမႈမ်ိဳးလဲ  က်န္းလင္ယြဲ႔က ငိုင္ေတြေနရင္းမွ ေမးမိသည္။
-
အခန္း (၂၀၈)
Karma
ေနာင္မွာ ေမေမက မင္းကို ဘာေျပာေျပာ ၊ သူ႔ကို ခပ္ဝါးဝါးပဲေျဖ၊ သတင္းေတြ သိပ္ေပးမေနနဲ႔။ သူ႔က မင္းကို မ်က္စိက်ေနတယ္ ဆိုရင္ ၊ သူ႔ အားအင္ေတြအကုန္လံုး မင္းအေပၚမွာပဲ ပံုေအာထားမွာ၊ အဲ့ဒါဆို သူ ငါ့ကို တ်ခား မိန္းကေလးေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ အခ်ိန္ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အဓိပါယ္ပဲ။ ဒီနည္းလမ္းက ေကာင္းတာပဲ
က်န္းလင္ယြဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ ခ်င္းခ်ဴ ဘာကို ဆိုလိုသလဲဆိုတာ နားလည္လိုက္ရသည္။ သူ သတိထားျပီးေတာ့  ဥကၠဌခ်င္း .. က္မကို ႏွစ္ဖက္ခြ်န္ လုပ္ခိုင္းေနတာလား။ မစၥက္ခ်င္းေရွ႔မွာ သရုပ္ေဆာင္ျပီး၊ သူ႔ကို သတင္းအေမွာင္ခ်ထားရမွာမ်ိဳးလား
ငါမင္းကို လစာ ၂၀ % တိုးေပးႏိုင္တယ္။
က္မ လစာတိုးဖို႔ကို ဂရုမစိုက္ပါဘူး။ ဥကၠဌခ်င္း က်မဘာေျပာခ်င္လဲဆိုတာ ဥကၠဌ မသိဘူး .. က္မ တကယၠို ..  က်န္းလင္ယြဲ႔ က တခုခု ထပ္ေျပာခ်င္ေသးေသာ္လည္း ခ်င္းခ်ဴက စကားကို ျဖတ္ခ်လိုက္သည္။
မင္း ငါ့ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို သေဘာမတူဘူးဆိုရင္ ၊ မင္းကို ေမလး႐ြား ရံုးခြဲကို မနက္ျဖန္ပဲ ေျပာင္းေပးလိုက္မယ္။
က်န္းလင္ယြဲ႔ ေျပာစရာ စကား မရွိေတာ့။
သူေဌးက အရမ္းကို ရက္စက္လြန္းသည္၊ သူ႔နည္းလမ္းအတိုင္း သြားဖို႔ သေဘာမတူရင္ ဒါဆို မလိုအပ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အဓိပါယ္ပင္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်န္းလင္ယြဲ႔မွာ ဘာမြ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ ၊  က္မ ဥကၠဌရဲ့ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို သေဘာတူပါတယ္။
ေကာင္းတယ္  ထို႔ေနာက္ ၊ ခ်င္းခ်ဴက ကားထိုးရပ္လိုက္သည္။  မင္း ဒီမြာပဲ ဆင္းျပီး၊ မင္းဘာသာပဲ ကားငွားလိုက္ေတာ့။ ျပီးရင္ ရံုးမွာ စရိတ္ျပန္တင္လိုက္၊ မနက္ျဖန္မွာ ဘ႑ာေရးဌာနက မင္းကို ျပန္ရွင္ေပးလိုက္လိမ့္မယ္။
ဝမ္းနည္းစြာ၊ မဆင္းခ်င္ ဆင္းခ်င္နဲ႔ က်န္းလင္ယြဲ႔ ကားထဲက ထြက္လိုက္ရျပီး ခ်င္းခ်ဴရဲ့ Maybach ကားေလး အရွိန္တင္ ေမာင္းထြက္သြားတာကို ၾကည့္ေနရေလသည္။
သူက အျမဲလိုပင္ အသည္းႏွလံုးမရွိတဲ့သူသာ ျဖစ္သည္။ မိမိကိုေတာင္ လမ္းတစ္ဝက္မွာ ခ်ေပးသြားသည္။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ သူ႔ကို လက္မေလွ်ာ့ႏိုင္ေပ။
-
ေဟာ္ျမန္ အလုပ္ဆင္းေတာ့ အိမၠို ကားေမာင္းလာတဲ့ လမ္းမွာ လမ္းပိတ္ေနတာေၾကာင့္ ၾကန္႔ၾကာေန၏။ အခ်ိန္က ကားပိတ္တဲ့ အခ်ိန္မို႔ သူ႔မွာ မီးနီေတြခ်ည္း မိေနေတာ့သည္။
ပ်င္းရိစြာျဖင့္ ဖုန္းကို ထုတ္ယူျပီး ကားလမ္းပိတ္ေနတာကို ဓါတ္ပံုရိုက္လိုက္ကာ post တင္လိုက္၏။
သူေရးထားတာက ( ျမိဳ႔ေတာ္အသစ္ Jam City ကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ျပီ။ ဒီျမိဳ႔က အကုန္လံုးအထဲမွာမွ အက်ပ္ညပ္ဆံုး ပါပဲ)
က်ဴလင္းလင္းက ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္ေရးလာသည္၊( သေဘာတူတယ္၊ အခုကစ်ပီး ဒီေနရာကို Jam City လို႔ ေခၚၾကရေအာင္ )
က်ီရွင္းကလည္း ဝင္ေရးလာသည္ (မမ .. ကားဝယႅိုကၱာလား )
ေဟာ္ျမန္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္ေျဖေပးလိုက္၏ ( မဟုတၻဴး၊ ေဆးရံုက မမသံုးဖို႔ ငွားေပးထားတာ)
က်ီရွင္းက ရိုးသားတဲ့ ေကာင္ေလးမို႔ (ေယး.. ) ဆုိေသာ အရုပ္ေလးသာ ျပန္ပို႔လာသည္။ (မိုက္တယ္ မမ၊ က်ေတာ့္ကို တစ္ခါေလာက္ ေပးစီးပါ )
ေဟာ္ျမန္ စာျပန္ပို႔ေတာ့မည့္ဆဲဆဲမွာ မီးစိမ္းသြားျပီမို႔ ၊ ကားေမာင္းတဲ့ဆီကိုသာ အာရံု ျပန္ထည့္ထားလိုက္ရသည္။
သူ စူပါမားကတၠို ျဖတ္သြားေတာ့ ကားရပ္လိုက္ျပီး သစ္သီးနည္းနည္းနဲ႔ အသီးအရြက္မ်ား ဝယ္ရန္ စိတ္ကူးျဖင့္ အထဲကို သြားလိုက္သည္။ သို႔ေပမဲ့ အဲ့ဒီမြာ ထူးဆန္းတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ရသည္။ လူတစ္ေယာက္က အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ၾကမ္းေပၚလဲေအာင္ ကန္ထားေလသည္။ မိန္းမျဖစ္သူကို ၾကည့္ရသည္မွာ နာက်င္ေနပံုရေနေပမဲ့ အဲ့ဒီလူေကတာ့ ဆက္ျပီး ရိုက္ပုတ္ေနတာ ျဖစ္သည္။
လူမ္ားျစာ သူတို႔နားကို စုေဝး ဝိုင္းအံုလာေပမဲ့ ဘယ္သဴမြ အဲ့ဒီလူကို တားဆီးဖို႔ ထြက္လာျခင္းမရွိ။ အဲ့ဒီ စံုတြဲက ဘယ္သူေတြ ဆိုတာ ေဟာ္ျမန္ ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ ၊ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ေဖာ္မျပႏိုင္တဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားနဲ႔ ျပည့္လာသည္။ သူတို႔ေတြက ဟိုေတလာက မိမိ ကယ္ခဲ့သည့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ျပီး၊ သူ႔ကို ရိုက္ႏွက္ေနတဲ့ သူေကတာ့ သူ႔ခင္ပြန္းသာ ျဖစ္ေလသည္။
အစ္ကိုရယ္ .. အိမၠို ျပန္လာခဲ့ပါ။ မိန္းမ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္။ က်မတို႔ သမီးေလးေတြကလည္း အစ္ကို႔ကို လြမ္းေနၾကတယ္ေလ။ ထို အမ်ိဳးသမီးက ငိုယိုေန၏။
နင္က ကံဆိုးတဲ့မိန္းမ ၊ နင္ ငိုေနတာ မရပ္ႏိုင္ဘူးလား။ နင္ေန႔တိုင္း လုပ္ႏိုင္တာက ငိုေနဖို႔ပဲ၊ ငါ့မြာ ဒီေလာက္ ကံဆိုးရတာ အံ့ၾသစရာေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ေငြေတြ ဆံုးရႈံးရတယ္၊ ေထာင္က်လုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ နင္က ငါ့ဘဝကို ပ်က္စီးေစခဲ့တာ။ ငါ နင့္ကို ေသေအာင္ ရိုက္ပစ္မွ ျဖစ္မယ္  ထိုလူက ဆဲဆိုရင္း သူ႔ကို ဆက္ရိုက္ေနျပန္သည္။
သူ႔ကို ရိုက္ေနတာ ရပ္လိုက္ပါ။ ကိုယ့္မိန္းမကို ျပန္ရိုက္ေနတာ ဘယႅို ေယာက်္ားမ်ိဳးလဲ  ဝို္င္းရံေနတဲ့ သူေတြက ထိုလူကို ရပ္တန္႔ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကသည္။
ေဝးေဝးဖယ္ေနစမ္း ၊ ငါတို႔က လက္ထပ္ျပီးသားကြ၊ ရဲေတာင္မွ ဝင္ေႏွာင့္ယွက္လို႔ မရဘူး။ မင္း ဘာလို႔ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္သြား မလုပၱာလဲ  ထိုလူက အလြန္ ေမာက္မာေနဆဲ ျဖစ္သည္။
အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ၾကမ္းေပၚမွာတင္ ငိုျပီးရင္း ငိုေနေတာ့သည္။..
ေဟာ္ျမန္ ခဏ ေဝ့ၾကည့္မိျပီးေတာ့ ေစ်းဝယ္ခ်င္စိတ္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားရေတာ့သည္။ သူ ဒီအတိုင္းပဲ ကားဆီ လွည့္ျပန္ဖို႔ ျပင္လိုက္သည္။
သူ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးကို ကူညီဖို႔ ေရွ႔ထြက္ရပ္မည္ မဟုတ္ပါ။ ေဟာ္ျမန္က သူ႔ကို ကယ္တင္ေပးခဲ့သူ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ က မိမိကို ဒုကၡေရာက္လုနီးနီး ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဒါက လယ္သမားနဲ႔ ေျမြ ပံုျပင္လိုပဲမို႔ သူ႔ကို ေဟာ္ျမန္ သနားေနစရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ ။ လူၾကီးေတြ ေျပာၾကတာက - သင္ၾကဲတဲ့ မ်ိဳးေစ့ကို သင္ျပန္ရိတ္သိမ္းရမယ္၊ ေနာက္ျပီး သူတို႔က သနားစရာေကာင္းေနတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အဲ့လိုျဖစ္ဖို႔ အေၾကာင္း မုခ္ ရွိေနလို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။ သူက အိမ္တြင္းေရး ႏွိပ္စက္မႈမွာ နစၷာသူ ျဖစ္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ၊ သူက ကြာရွင္းဖို႔ ျငင္းပယ္ေနခဲ့ေသးတာပဲ၊ သူက အဲ့ဒီလူ မ႐ြိဘဲ မေနႏိုင္ဘူးလို႔ လံုးဝ ယံုၾကည္ေနတာပဲ။ သူလို မိန္းမမ်ိဳးဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာကို ဘယ္ေတာ့မွ ရွာေတြ႔ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။
မၾကာခင္ကပဲ သူက ေဟာ္ျမန္ဆီမွာ သူ႔ေယာက်္ားကို လႊတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္လာခဲ့သည္။ ဒါက ယုတၱိရွိေသးသည္၊ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ သူက မီဒီယာေတြရဲ့ ဖိအားကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး ေဟာ္ျမန္ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မႈကို ဖိအားေပးခဲ့တာက မိမိကို ေဒါသထြက္ေစခဲ့တာပင္။ သူသာ လူၾကားထဲမွာ ျပႆနာရွာ ရႈိးမလုပ္ဘဲ မိမိကို သီးသန္႔ လူကိုယ္တိုင္ လာေရာက္ကာ သူ႔ေယာက်္ားကို ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့မည္ဆိုရင္လည္း ေဟာ္ျမန္ ေသဘာတူမိမြာပါ။
ေဟာ္ျမန္ အေနနဲ႔ ဒီျဖစ္ရပ္ရဲ့ ရလဒၠို လက္ခံႏိုင္ပါသည္။ သူတို႔ ေဆးရံုကို လာေႏွာက္ယွက္တာ ရပ္သြားျပီး ၊ မိမိရဲ႕ နာမည္ဂုဏ္သတင္းလည္း ျပန္ေကာင္းမြန္လာေနသေရြ႔ မိမိအတြက္ အဆင္ေျပပါသည္။
သို႔ေပမဲ့ အခု ေဟာ္ျမန္ ေတြးေနတာက ဒီလူယုတၠ ေထာင္ထဲမွာပဲ ရွိေနသင့္သည္၊ သူ႔ ျဖစ္တည္မႈက ဒီကမၻာၾကီးကို ေဘးသင့္ေစသည္ ဟူ၍ပင္။
သူတို႔ ဒီေန႔ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ႏိုင္တာဟာ ကံအေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ပင္ .. ေၾကကြဲဝမ္းနည္းစရာ ဇာတ္လမ္းေတြက ေရြးခ်ယ္မႈ တစ္ခုနဲ႔အတူ စတင္လာတာ ျဖစ္သည္။
ေဟာ္ျမန္ လမ္းေပၚမွာ အခ်ိန္နည္းနည္း ကုန္ခဲ့ရေသးသည္မို႔ သူ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၇ နာရီ နီးပါး ရွိေနျပီ ျဖစ္သည္။ လက္ထဲမွာေတာ့ ဘာမြ မပါလာေပ။
သူ အိမ္ထဲ ဝင္လာလိုက္ခ်င္းမွာပဲ ဆီန႔ံ ရလိုက္သည္။
အံ့အားသင့္သြားရတာက၊ မီးဖိုေဆာင္ဘက္ ဝင္သြားလိုက္ခ်ိန္မွာ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ပထမဆံုး အရာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ခ်င္းခ်ဴက အက်ီအျဖဴ၊ အနက္ေရာင္ ေဘာင္းဘီရွည္နဲ႔ ေၾကာ္ေလွာ္ေနသည္ေလ။
ဒါ အမွန္ပါပဲ ၊ မစၥတာခ်င္း၊ က်မတို႔ရဲ့ သခင္ေလးခ်င္း ၊ ဆီပူပူနဲ႔ အေၾကာ္တစ္မ်ိဳးကို ေၾကာ္ေနတာပါ။
အမ္ .. ဥကၠဌခ်င္း .. ရွင္ ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာေလး က္မကို ေျပာျပႏိုင္မလား  ေဟာ္ျမန္ သိခ်င္စိတ္ျဖင့္ ေမးမိသည္။
-
အခန္း (၂၀၉)
Bad Stuff
ကိုယ္ တရုတ္ဟင္းေတြ ဘယ္လိုခ်က္လဲ သင္ေနတာ  သူ႔ရဲ့ ရိုးရွင္းတဲ့ အေျဖက ေဟာ္ျမန္ကို ေၾကာင္အသြားေစသည္။
ရွင္ .. ရွင္ .. ရ်င္က ဘာလို႔ တရုတ္ဟင္းခ်က္တာ သင္ရမွာလဲ ။ က္မ ခ်က္ႏိုင္တာပဲကို  ေဟာ္ျမန္ ေတြးမိတာက မိမိ ခ္ကၱာက အရသာ ေကာင္းေနသားပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ မိမိကပဲ ဘယႅို ခ္က္သလဲ သိရင္ ရ်ပီ မဟုတႅား။ ခ်င္းခ်ဴ က ေအမရိကမြာ ၇ ႏွစ္လံုး ေနခဲ့တာ ဆိုေတာ့ တရုတ္ဟင္းလ်ာ ခ်က္ဖို႔ ဆိုတာ အခုမြ စသင္ ရမွာေလ။ ဒါဆို အရမ္း အဆင္မေျပ ျဖစ္ေနမွာေပါ့။
မင္း က တရုတ္ဟင္းေတြ မၾကိဳက္ဘူးလား
ဒါေပမဲ့ က္မ ဘယ္လိုခ်က္လဲေတာ့ သိေနတာပဲေလ။  ေဟာ္ျမန္ မတတ္ႏိုင္ဘဲ ျပန္ေျဖလိုက္ရ၏။
တခါေတလ မင္း အလုပ္ဆင္းတာ ေနာက္က်ရင္၊ မင္းပင္ပန္းျပီး ဗိုက္ဆာလာမွာပဲေလ။ ကိုယ္ အလုပ္ေစာေစာဆင္းတဲ့အခါ ခ်က္လို႔ ရတာေပါ့  ခ်င္းခ်ဴက မႈိကို ဒယ္ျပားထဲမွာ ေၾကာ္ေနရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာေန၏။
အရသာရွိႏိုင္မည့္ အစားအစာရဲ႕ ရန႔ံတို႔ ျမန္ ရဲ႕ အာရံုမွာ သင္းပ်ံ႔လာျပီး ေဟာ္ျမန္ ရဲ႕ မ်က္လံုးမ်ားလည္း စိုစြတ္ေဝဝါး လာေလသည္။ သူ႔ရဲ့ အသြင္မွာ စိတ္လႈပ္ရွားသြားရတာပဲ ျဖစ္သည္။
အမွန္မွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက ဇနီးမယားကို ဟင္းခ်က္ေကြ်းတယ္ဆိုတာဟာ တကယ့္ အခြင့္ထူးၾကီး မဟုတႅား။ ခ်င္းခ်ဴက သာမာန္ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္ေတာင္ မဟုတၻဴး၊ GK အုပၥဳရဲ႕ CEO ၾကီး၊ အ်မဲလို မတရား အလုပ္မ်ားေနတတ္တဲ့ သူေလ။
GK မြာ ရံုးခြဲ ၇ ရံုး ရွိျပီး၊ တစ္ရံုးစီမွာ သက္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းအလိုက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ရွိေနသည္။ ခ်င္းခ်ဴ မြာ တစ္ရက္ကို ၄ နာရီ၊  ၅ နာရီ ေလာက္ အစည္းအေဝးပဲ ထိုင္ေနရသည္။
အဲ့ဒါကိုေတာင္ သူက အလုပ္ကအျပန္ အိမ္မွာ မိမိအတြက္ ညစာ ခ်က္ေပးဦးမယ္တဲ့လား။ ဘယ္လိုလုပ္ ဟာ့တ္ မထိပဲ ေနႏိုင္မွာလဲ။
လက္သြားေဆးျပီး အဝတ္လဲလိုက္ေတာ့၊ ညစာ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနျပီ။
ႏႈတ္ဆိတ္လ်က္ပင္ ေဟာ္ျမန္ အေပၚထပ္ တက္သြားလုိက္ျပီး ဂါဝန္ရွည္တစ္ထည္ လဲဝတႅိုကၠာ လက္ေဆးလိုက္သည္။
သူ ထမင္းစားပြဲမွာ ထိုင္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ၊ မိမိေရွ႔ စားပြဲေပၚမွာ ဟင္းပြဲ ေလးပြဲနဲ႔ ဟင္းခ်ဳ တစ္ပန္းကန္ ကို တင္ထားျပီးသား ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔လိုက္ရ၏။ ဟင္းပြဲေတြရဲ့ အေရာင္အဆင္းကို ၾကည့္ျပီး အရသာ ေကာင္းလိမ့္မည္ဆိုတာ ေျပာႏိုင္ေပ၏။
ၾကည့္ရတာေတာ့ အရသာ႐ြိမဲ့ ပံုပဲ  မိမိေရွ႔က ဟင္းေတြကို ၾကည့္ျပီး ေျပာလိုက္တာ ျဖစ္သည္။
ကကတစ္ငါးေပါင္း ၊ မႈိဝက္သားေၾကာ္ခ်က္၊ ၾကက္ဟင္းခါးသီးေၾကာ္ နဲ႔ ဝက္နံရိုးဟင္း တို႔ ျဖစ္သည္။ သူက ခရုဟင္းခ်ိဳေတာင္ ခ်က္ထားေသးသည္။
ခ်င္းခ်ဴက ပန္းကန္လံုး တစ္လံုး ယူလိုက္ျပီး ၊ ခရုဟင္းခ်ိဳ ျဖည့္ထည့္ေပးလိုက္သည္။
ေက်းဇူးပါ
ေဟာ္ျမန္ က တစ္ဇြန္း ခပ္ေသာက္ ၾကည့္လိုက္ျပီး ၊ လက္မေထာင္ျပလိုက္သည္။  အရသာရွိတယ္။ က်မေတာင္ ဒီလို ခ႐ု ဟင္းခ်ိဳ မခ္ကၱတၻဴး။ ရွင္ ဘယႅို လုပ္တတ္ရတာလဲ
ကုမဏီက စားဖိုမႈး သင္ေပးတာ၊ သူ ခ်က္ထားတာေတြက ေကာင္းလို႔ေလ၊ အဲ့ဒါနဲ႔ ကိုယ္ သူ႔ကို ေမးလိုက္တာ
ဝိုး .. ေကာ္ပိုေရးရွင္ၾကီးက စားဖိုမႈးေတြရဲ့ လက္ရာက က်မတို႔နဲ႔ေတာ့ ကြာျခားေနမွာပဲ 
ဒါက ခ်င္းခ်ဴရဲ့ ပထမဆံုး ဟင္းခ်က္တာ ျဖစ္သည္မို႔ ၊ ေဟာ္ျမန္ က မိမိစားေနက် ပမာဏထပ္ ပိုျပီး တစ္ပန္းကန္နဲ႔ တစ္ဝက္ေလာက္ စားလိုက္မိသည္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ထုတ္ေျပာရေတာ့သည္၊  က္မ သာ ဝ လာမြာ ေၾကာက္မေနရရင္ ေနာက္ထပ္ တစ္ပန္းကန္ေလာက္ ထပ္စားတယ္
အဲ့ဒါကို မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ၊ မင္း ဝ တာ ကိုယ္ က ဂရုမစိုက္ပါဘူး
ဒါေပမဲ့ က္မက ဂရုစိုက္တယ္၊ က္မ ဝိတ္ မတက္ခ်င္ပါဘူး ။ ေဟာ္ျမန္က မ်က္ေတာင္ေလး တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ရင္း ၊ ခ်စ္စဖြယ္ အမူအရာေလး လုပ္ျပေန၏။
ေဟာ္ျမန္ ကို ၾကည့္ေနရင္း ခ်င္းခ်ဴရဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေက်နပ္ပီတိမ်ား လႊမ္းေနေလေတာ့သည္။ ေဟာ္ျမန္ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ အကုန္ပင္ ျဖစ္သည္။
-
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာေတာ့ ေတာင္ဘက္ပိုင္း စင္တာကို ေဟာ္ျမန္ ေရာက္သည္ႏွင့္ ယူနီေဖာင္း လဲဝတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ အခန္း ၂ ႐ြိ အဘိုး ကို ေသြးဖိအား တုိင္းေပးသည္။
ဆရာ .. ဒီရက္ေတြထဲ ပို ဂရုစိုက္ဖို႔ လိုမယ္ေနာ္၊ အခ်ိဳပြဲေတြ ဖြက္စားမေနနဲ႔ေနာ္ ။ ဆရာရဲ႕ ေသြးတြင္းသၾကားဓါတ္က အရင္ကထက္ ပိုတက္ေနတယ္။
ငါ သိပါျပီ၊ ေဟး  ေကာင္မေလး .. သမီး အလုပၼမ္ားဘူး ဆိုရင္ ငါနဲ႔ စစ္တုရင္ နည္းနည္းေလာက္ ကစားရေအာင္ေလ။ လူနာရဲ႕ စိတ္အေျခအေနက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ တက္ၾကြလာသည္။ ေဟာ္ျမန္ မြာ စစ္တုရင္ ကစားတာ ကြ်မ္းက်င္မႈ ရွိသည္ဆိုတာ သိသြားကတည္းက ၊ သူနဲ႔ အတူ ကစားဖို႔ပဲ ေမးေနေတာ့တာ ျဖစ္သည္။
ကစားမွာေပါ့ ၊ ဒါေပမဲ့ အဘိုး ခေဏတာ့ ေစာင့္ရမယ္။ က္မ ဟိုဘက္ခန္းက သခင္ေလးကို အရင္ဆံုး IV သြင္းေပးရဦးမယ္
ထို႔ေနာက္ ေဟာ္ျမန္ တာဝန္က်ေနရာသို႔ ၾသားကာ လိုအပ္သည့္ ေဆးပစၥည္းမ်ား ယူငင္ျပီး၊ အခန္း ၁ ဘက္သို႔ ျပန္ထြက္လာသည္။
ဆုႀယီရဲ႕ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြအားလံုး မနကၥာ သြားစားၾကပံုရျပီး၊ တံခါးဝမြာ တစ္ေယာက္တည္းသာ ဖုန္း ျဖင့္ WeChat message ပို႔ရင္း အလုပ္ရႈပ္ေန၏။ သူက ေဟာ္ျမန္ တံခါးဖြင့္ျပီး ဝင္သြားတာကိုေတာင္ မသိလိုက္ေပ။
ေဟာ္ျမန္က တံခါးေခါက္ျပီး ဝင္သြားလိုက္ေတာ့
ျမင္ကြင္းက ျမင္ရသူ အရွက္ရေစမည့္ အေျခအေနမ်ိဳး .
ခပ္မိုက္မိုက္ ခႏၵာကိုယ္ ရွိသည့္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ဆုယြီနဲ႔ တရင္းတႏွီး ျပဳမူေနျခင္း၊ အမ်ိဳးသမီးရဲ့ အဝတ္ေတြေတာင္ ခြ်တ္ျပီး ျဖစ္ေနကာ ၊ သူ႔ အျပဳအမူက အျမင္မေတာ္ေအာင္ ျပီတီတီ ျဖစ္ေနေလတာ ျဖစ္သည္။
ေဟာ္ျမန္ရဲ့ ရုတ္တရက္ ထြက္ေပၚလာမႈက ထိုအမ်ိဳးသမီးက ေၾကာက္လန္႔သြားေစျပီး၊ သူ႔ အဝတ္ေတြကို ခ်က္ခ်င္း ႀဆဲယူကာ ဖံုးအုပ္လိုက္သည္။
အာ .. စိတ္မရွိပါနဲ႔ ၊ ရွင္တို႔ ဆက္လုပ္ၾကပါ  ေဟာ္ျမန္ က ျပန္လွည့္ျပီး လွည့္ထြက္သြားလိုက္သည္။
ေဟာ္ျမန္ .. ဒီကို ျပန္လာခဲ့   ဆုႀယီက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။
-
အခန္း ( ၂၁၀)
Treatment Methods
အဟမ္း .. ဒါက သိပ္ေကာင္းတဲ့ အၾကံလို႔ေတာ့ မထင္ဘူး။ ေဟာ္ျမန္က မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ ျပန္လွည့္လာ၏။ ဒီေလာကၾကီးမွာ .. ေဆးရံုလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ဒီလို ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးနဲ႔ ဝင္တိုးလိမ့္မယ္လို႔မ်ား ေမၾတးမိဖူးပါဘူး။
ဆုႀယီက သူ႔နားက မိန္းမေခ်ာေလးကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ျပီး  ဒီေကန ထြက္သြားလိုက္ေတာ့
သခင္ေလးဆု ..  မိန္းကေလးရဲ့ ပံုစံက မထြက္သြားခ်င္တာ သိသာေနသည္။
ေတာ္ေလာက္ျပီ၊ ဒီေကန ထြက္သြားလိုက္ေတာ့
မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္မ်ား ေဝ့သီေနတဲ့ မိန္းမလွေလးသည္လည္း မတတ္သာေတာ့ဘဲ အဝတ္မ်ား ေကာက္ဝတ္ကာ တံခါးအျပင္ဘက္ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ သူ ေဟာ္ျမန္ နားက အျဖတ္မွာ ေဒါသတၾကီးနဲ႔ ေစာင္းၾကည့္သြားေသးသည္။ သူတို႔ရဲ့ ၾကည္ႏူးဖြယ္ အခိုက္အတန္႔ေလးကို ေဟာ္ျမန္က ဝင္ေႏွာက္ယွက္သည္ဟု အျပစ္တင္ခ်င္ဟန္ တူ၏။
ေဟာ္ျမန္ ထိုအမ်ိဳးသမီးကို လုိက္ၾကည့္ရင္း ၊ ကိုယ့္ဘာသာ မသဲမႀကဲ ေရရြတ္မိသည္။  ဟမ္ .. သူ႔ ၾကည့္ရတာ အရမ္း ရင္းႏွီးေနသလိုပဲ ၊ သူက ခရီးသြားအစီအစဥ္တစ္ခုက တင္ဆက္သူ မဟုတၻဴးလား။ ငါ ထင္တာ ည ၈ နာရီမြာ လာတဲ့ Walk Around The World  က လို႔ ထင္တာပဲ
အျပင္က အေစာင့္ေတြ ေသကုန္ၾကပလား ။ ဘာေၾကာင့္မို႔ မင္းကို ဒီထဲ ဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္တာလဲ  ဆုႀယီ က မၾကည္မသာျဖင့္ ေမးလာသည္။
သူ ဒီလို စိတၸ္ကၥရာ ထူေထာင္ေရးစင္တာ ကို ေရာက္တာ ရက္ေတာ္ေတာ္ ၾကာျပီဆိုေတာ့ သူ႔ဘဝဟာလည္း ဘုန္းၾကီးတစ္ပါး လို ေျခာက္ေသြ႔ေနရသည္ေလ။
အဲ့ဒီ တင္ဆက္သူက မိမိဆီကို မနကၥာ လာပို႔တာ ျဖစ္သည္၊ ဒီေတာ့ ဆုႀယီက သူေလးနဲ႔ နည္းနည္း အၾကည္ဆိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ေဟာ္ျမန္ အထဲဝင္လာေတာ့ သူ ထိတ္လန္႔သြားခဲ့ရသည္။
သို႔ေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ .. ေဟာ္ျမန္ သူတို႔ဆီ ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ၊ အဲ့ဒီမိန္းကေလးအေပၚ ဆာေလာင္ေနတဲ့ သူ႔စိတ္ေတြအကုန္ ေပ်ာက္သြားေလတာျဖစ္သည္။ အဲ့မိန္းကေလးကို ေဒါသထြက္လာျပီး၊ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္တာ ျဖစ္သည္။
ဆုႀယီရဲ႕ ေမးခြန္းကို ၾကားေတာ့ ေဟာ္ျမန္က အမွန္အတိုင္း ျပန္ေျဖလိုက္၏။  သူတို႔ထဲက သံုးေယာက္က မနကၥာ သြားစားေနတယ္ ထင္တယ္။ အျပင္က လူေကာင္အၾကီးၾကီးကေတာ့ သူ႔ဖုန္းထဲက WeChat နဲ႔ မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာပဲ ။ သူ႔ရဲ့ စြဲလမ္းေနတဲ့ပံုကို ၾကည့္ျပီး ေျပာရရင္ေတာ့ သူ အခ်စ္နဲ႔ ေတြ႔ေနတာပဲ ျဖစ္ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူက က္မ လာတာကိုေတာင္ မသိေတာ့ဘူး
ဆုႀယီက ေဟာ္ျမန္႔ဘက္ တစ္ခ်က္ လွမ္းၾကည့္လာသည္။ သူက ခ်ဥ္တူးတူးအသံျဖင့္  မင္းက ရွားေလာ့ခ္ဟုမ္း လား ။ အဲ့ဒါက မႈခင္းေနရာမို႔လို႔လား။ ငါ့ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာ ငါသိပါတယ္။
ေဟာ္ျမန္ ေျပာေနတာကို ခ်က္ခ်င္း ရပ္လိုက္မိသည္။
ဒီနား လာခဲ့  ဆုယီြက လက္ေဝွ႔ယမ္းျပရင္း ေခၚလိုက္သည္။
ရွင္ ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ
မင္း ဒီကိုလာတာ IV သြင္းမလို႔ မဟုတႅား။ ျမန္ျမန္လုပ္၊ ငါ ဒီ အမႈိက္လိုေနရာကေန ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ ၾသားမြ ျဖစ္မယ္  ဆုႀယီ က စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့။
ဒီတစ္ခါ IV သြင္းဖို႔ သူကိုယ္တုိင္ ေတာင္းဆိုေတာ ဆိုေတာ့ ၊ ေဟာ္ျမန္ သူ႔နား တိုးသြားလိုက္ျပီး ေသြးေၾကာထဲ အပ္ထိုးလိုက္သည္။
ဆုႀယီက ေဟာ္ျမန္ရဲ့ နည္းလမ္းေတြကို က်င့္သားရေနပံုျဖင့္ ၊ ေဆးထိုးတာကို လံုးဝ မျငင္းပယ္ေနေတာ့ေပ။ ေဟာ္ျမန္က သူ႔အနားကပ္ျပီး ရပ္ေနကာ ေခါင္းငုံ႔ထားေလေတာ့ သူ႔ေနာက္နားက ဆံပင္တခ်ိဳ႔က နားရြက္နားမွာ ဝဲက်ေနသည္။
ဆုႀယီ က အဲ့ဒီဆံႏြယ္ေလးေတြကို မတင္ေပးလိုက္ဖို႔ ရည္ရြယ္လိုက္တာျဖစ္သည္။
ထိုအခိုက္အတန္႔မွာပဲ ေျမာက္တက္ေနတဲ့ ဆုယြီလက္ေမာင္းကို ေဟာ္ျမန္က ရုတ္တရက္ လွည့္ၾကည့္လာသည္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ခံစစ္ျပင္လိုက္ပံုျဖင့္  ရွင္ ဘာလုပ္ေနတာလဲ
ေဟာ္ျမန္က ဒီလူဆိုးသည္ မိမိကို နာက်င္ေအာင္ ရိုက္ေတာ့ေလမည္ေလာ ဟု ေတြးထင္မိလိုက္တာပင္
ဆုႀယီရဲ႕ အေျဖက  အိုး .. ငါက မင္းရဲ့ ဆံပင္ေတြက အစစႅား ဒါမွမဟုတ္ ဆကၳားတာလား သိခ်င္လို႔ပါ
က္မ ဆံပင္ ဘာလုပ္လုပ္ ရွင္နဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ ။ ဒါက ဘယႅို အက်င့္ၾကီးလဲ  ေဟာ္ျမန္ က သူ႔ကို သတိထားကာ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ျပီး သူ႔ဘာသာသူ ေရရြတ္လိုက္ေသး၏။
ဆုယြီလည္းပဲ မိမိရဲ႕ အဆင့္နိမ့္နိမ့္ ဆင္ေျခကို ျပန္အရွက္ရမိသြားသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ တျခားအေၾကာင္းအရာကို ေျပာင္းေျပာလိုက္၏။  မင္း မေန႔ကလုပ္ထားတဲ့ ကင္မ္ဘတ္ကို ငါ ၾကိဳက္တယ္။ ဒီေန႔ မင္း အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ နည္းနည္း ပိုလုပ္ျပီး ၊ မနက္ျဖန္က်ေတာ့ ငါ့အတြက္ ပိုယူေပး။
ဘာလို႔ က္မက ယူလာေပးရမွာလဲ  ေဟာ္ျမန္က လက္ပိုက္ထားျပီး ဆုႀယီကို ၾကည့္လိုက္သည္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ငါက မင္းရဲ့ လူနာေလ
ဒါက ေဆးရုံရဲ့ မူ လည္း မဟုတၻဴး။ ရွင္ က ပန္ဒါဝက္ဝံေတာင္ ဝယ္စားခ်င္စားလို႔ရေလာက္ေအာင္ ခ်မ္းသာေနတာ ၊ ဘာလို႔ က္မ ကင္မ္ဘတ္ကိုမွ လိုခ်င္ေနတာလဲ
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အရသာ ေကာင္းလို႔ေပါ့ ။ ဘာျဖစ္ရဦးမွာလဲ
လူထူးဆန္းပဲ  ေဟာ္ျမန္႔က ျပန္ရန္ လွည့္ထြက္လိုက္သည္။
ေဟး .. ျပန္လာခဲ့ဦး
ရွင္ ဘာလိုခ်င္ေသးလို႔လဲ  ေဟာ္ျမန္ ျပန္လွည့္ၾကည့္ရျပန္သည္။
ဒီေန႔ ရာသီဥတုေလးလည္း ေကာင္းေနတာ ၊ ငါ့ကို အျပင္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ရေအာင္ ေခၚသြားေပးပါလား
ဒါက ရွင့္သက္ေတာင္ေစာင့္ေတြရဲ့ အလုပၼဟုတၻဴးလား  ေဟာ္ျမန္ ေၾကာင္သြားသည္။
ဒီလူ ဒီေန႔ ေဆးစားမ်ား မြားသလားပဲ လို႔ ေတြးမိလုိက္သည္။
ငါ ေယာက်္ားေတြခ်ည္းပဲ ၾကည့္ရတာ ျငီးေငြ႔ေနျပီ။ ဒီေတာ့ ဒီေန႔ မင္းအလွည့္ပဲ
က္မ ..  ေဟာ္ျမန္ ျငင္းပယ္ေတာ့မည့္ဆဲဆဲ ၊ ဆုႀယီက ထပ္ေျပာလာသည္။
ဒါက သူနာျပဳတစ္ေယာက္ လုပ္ေပးရမဲ့ တာဝန္ ဝတၱရား ေဘာင္အတြင္းမွာပဲ ရွိေနတာေနာ္၊ မင္း ျငင္းရင္ ငါ မင္းကို တိုင္စာ တင္ေပးလိုက္မွာ
ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိေတာ့ဘဲ ၊ ဆုႀယီ ထလို႔ရေအာင္ ကူေပးလိုက္ရသည္။ သူတို႔ ဓါတ္ေလွကားကေန ဆင္းလာၾကျပီး ၊ ေဆးရံုရဲ့ အေနာက္ဘက္ရွိ ပန္းျခံထဲကို သြားလိုက္ေလသည္။
ေနေရာင္ကလည္း ေတာက္ပေနသည္မို႔ အျပင္ဘက္မွာက တကယၠိုပဲ သာယာေနတာ ျဖစ္သည္။
ေဟာ္ျမန္က ဆုႀယီကိုယၠို ထိန္းေပးထားရသည္မို႔ သူတို႔ အသားခ်င္း ထိေနၾက၏။ ဆုႀယီက လက္ေမာင္းကို ေျမွာက္လုိက္ျပီး ေဟာ္ျမန္ရဲ့ ပခံုးသြယ္သြယ္ကို လွမ္းဖက္ထားလိုက္သည္။
၁၈၅ စင္တီမီတာေလာက္ ျမင့္တဲ့ ဆုႀယီရဲ႕ အရပ္နဲ႔ ယွဥ္ေတာ့ ေဟာ္ျမန္ရဲ့ ၁၆၅ စင္တီမီတာပဲ ႐ြိတဲ့ အရပၠ မနည္း ကြာဟေနတာပင္။
ေရွ႔နားမွာ ေလသာေဆာင္ေလး ျမင္ေတာ့ သူ အဲ့ဒီမြာ ထိုင္ခ်င္ေလာက္သည္ဟု ထင္ျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ၊ ဆုႀယီက ေခါင္းက ငုံ႔ေနျပီး၊ သူ႔မ်က္လံုးအစံုက မိမိရင္ဘက္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို သတိျပဳမိလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီလူယုတၠ အရွက္မရွိ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးေနေသးသည္။  မင္း ဒီလို ဆုိဒ္ၾကီးၾကီး ယူနီေဖာင္းကို ဝတၳားတာ အ့ံၾသစရာ မ႐ြိပါဘူး။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ မင္းဟာေတြက ေသးေသးေလးေတြ ျဖစ္ေနတာကိုး
-
အခန္း (၂၁၁)
Temper
ေဟာ္ျမန္ ေဒါသေၾကာင့္ ဆုႀယီကို လက္လႊတ္လိုက္ေတာ့ ၊ ဆုႀယီ ဟန္ခ်က္ပ်က္ျပီး ေျမေပၚ လဲက်သြားသည္။
မင္း ေကာင္မစုတ္ေလး .. ဘာလို႔ ငါ့ကို လႊတ္လိုက္တာလဲ၊ မင္း ငါ့ကို ေသေစခ်င္ေနတာလား
ဒါကို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ညွဥ္းပမ္းျခင္း ကုထံုးလို႔ ေခၚတယ္  ေဟာ္ျမန္က သူ ခုနတုန္းက ေျပာေနတဲ့စကားကို ျပန္သတိမရေအာင္ စိတ္ဆြေပးလိုက္သည္။
ဒါက ဘယႅို စိတ္ပ်က္စရာကုထံုးမ်ိဳးၾကီးလဲ ။ ငါ တိုင္စာ တင္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္
ေကာင္းသားပဲ ၊ အဆိုးဆံုး ျဖစ္ႏိုင္လွမွ က္မ အလုပ္ျဖဳတ္ ခံရရံုေပါ့။ ဒီအလုပ္ မရွိလည္း က္မက ေသသြားမွာမွ မဟုတၱာ။ နားေထာင္ဦး ဆုႀယီ ၊ က္မ ရွင့္ကို ဂရုစိုက္ေပးတာ လံုေလာက္ေနျပီ ၊ ရွင္က ဟိုဘက္ခန္းက အဘိုးထက္ ပို စိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းတယ္။ ရွင့္ကို IV ေပးရမွာထက္ အဘိုးနဲ႔ စစ္တုရင္ ကစားရတာေတာင္ ပိုေကာင္းဦးမယ္ .. ဟြန္႔  စကားဆံုးသည္ႏွင့္ ေဟာ္ျမန္ လွည့္ထြက္သြားေတာ့သည္။
ဆုႀယီ ျမက္ခင္းေပၚ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္က်န္ေနခဲ့ရျပီး၊ ျပန္မထႏိုင္ေခ်။ ဒီေနရာမွာ အခန္းထဲက ၾထကႅာသူ ဟူ၍လည္း မိမိမြႀလဲ၍ မရွိေန။ ေဟာ္ျမန္ သူ႔ကို ပစ္ထားခဲ့ျခင္း၊ ေနေရာင္ေတာက္ေတာက္ ေအာက္မွာ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ ထိုင္ေနရျခင္း တုိ႔အတြက္ ေဒါသထြက္ေနရေလသည္။
ေနာက္ေတာ့မွ ျဖတ္သြားတဲ့ သူနာျပဳတစ္ေယာက္က သူ႔ကို ေတြ႔သြားျပီး အခန္းကို ကူျပီး ျပန္ပို႔ေပး၏။ အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ စင္တာရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကို တိုင္ၾကားဖို႔ ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။ သို႔ေပမဲ့ ဖုန္းေခၚေနတုန္းမွာပဲ ျပန္ပိတ္လိုက္မိ၏။
ေဟာ္ျမန္ ေျပာတာ မွန္ေနတာပဲ၊ အလြန္ဆံုးမွ သူ႔ကို အလုပ္ျဖဳတ္ရံုပဲ ႐ြိမြာ။ ဒါေပမဲ့ သူ သာ အလုပ္ျဖဳတ္ခံလိုက္ရရင္၊ တ်ခား ဦးေႏွာက္နည္းတဲ့ သူနာျပဳေတြ ထဲက တစ္ေယာက္က မိမိကို ေဆးလာသြင္းေပးဦးမည္၊ ဒါဆို ပထမတုန္းကလို မိမိပင္ နာက်င္ရလိမ့္ဦးမည္။
ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ျပီးေတာ့ ၊ မိမိကိုယၼိမိ စိတ္သေဘာထားၾကီးသည့္လူအျဖစ္ ထားကာ ဒီမိုက္မဲတဲ့ မိန္းကေလးကို ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
သူ မသိတာေကတာ့ ေဟာ္ျမန္ ဆုႀယီကို ဂရုမစိုက္ဘဲ တမင္ ထားခဲ့တယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုတည္းေၾကာင့္ပင္။
သူကို ျပဳစုရတာ ခက္ခဲသည့္အတူ၊ မိမိကို အသားယူခံရတာမ်ိဳးကိုလည္း မၾကိဳက္လို႔ ပင္ ျဖစ္၏။
ဒီေန႔ ျဖစ္တာကိုသာ ခ်င္းခ်ဴ သိသြားရင္၊ မိမိကို ေသေအာင္ လည္ပင္းညွစ္လိမ့္မည္ ထင္သည္။
မိမိႏွင့္ ခ်င္းခ်ဴ လကၳပၳားတာက ေနာက္ဆံုးအဆင့္ထိ မေရာက္ေသးဘူး ဆိုေသာ္လည္း တျခားေယာက်္ားေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္တာက ပိုေကာင္းသည္ဟု ေတြးမိျပီးသားျဖစ္သည္။
ေဟာ္ျမန္ .. ဒီလို မလုပ္ပါနဲ႔ ။ ယူ မလုပ္ရင္ တျခားလုပ္မဲ့သူလည္း မ႐ြိဘူး။ ယူက ဒီမြာ အရည္အခ်င္း အရွိဆံုးေလ။  နန္နန္ နဲ႔ ၊ တျခားသူနာျပဳတစ္ေယာက္တို႔ တာဝန္လႊဲခ်ိန္မွာ သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကသည္။
တို႔ေတြ အဆင္ေျပမွာပါ။ ဒီေနရာမွာ သူနာျပဳေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနတာပဲ ။ ဒီေတာ့ အဲ့ထဲမြာ ေတာ္တဲ့သူေတြလည္း ရွိမွာေပ့ါ ။ ေဆးထိုးရတာ အဲ့ေလာက္ မခက္ပါဘူး။ နည္းနည္းေလာက္ ၾကိဳးစားၾကည့္လိုက္ရင္ ေနာက္ဆို အသားက်သြားျပီး ၊ က္မ မရွိဘဲလည္း အဆင္ေျပသြားေတာ့မွာ
ေဟာ္ျမန္ မစၥတာဆုက မင္းကို အခက္ေတြ႔ေအာင္ လုပ္လို႔လား  သူနာျပဳေခါင္းေဆာင္က မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဝင္ေမးမိသည္။
ေဟာ္ျမန္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ေတာ့
ေဟာ္ျမန္ .. ဒီလိုဆိုရင္ေရာ .. အစၼ မင္းကို ေနာက္ထပ္ တစ္ရက္ ၅၀၀ ယြမ္ ထပ္တိုးေပးမယ္ေလ။ အစၼ ဒါကို အထကၠို တင္ျပေပးလိုက္ရင္ ..
ေဟာ္ျမန္က သူနာျပဳေခါင္းေဆာင္ ကို ၾကားျဖတ္တားလိုက္သည္။  ေခါင္းေဆာင္၊ ဒါက ေငြေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ က္မ သူ႔ကို ထပ္ျပီး မျပဳစုေပးခ်င္ေတာ့ဘူး။ အခန္း ၂ က အဘိုးကို က္မ တာဝႏၳားပါ။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ က္မကို ဦးေႏွာက္အာရံုေၾကာဌာနကို ေျပာင္းေပးပါ။ ေလျဖတ္တဲ့ လူနာေတြကို က္မ ၾကည့္ေပးႏိုင္ပါတယ္။
ေဟာ္ျမန္ အေတြးထဲမွာေတာ့ ေလျဖတ္တဲ့လူနာကို ဂရုစိုက္ေပးရတာက ဆုႀယီကို ျပဳစုေပးရတာထက္ ပိုလြယ္မယ္လို႔ ေတြးမိသည္။ အနည္းဆံုးေတာ့ သူတို႔က ေမာက္မာေနမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။
မိမိက ၾကင္နာတတ္သည့္ သူနာျပဳတစ္ေယာက္ဆိုေသာ္လည္း မိမိမွာလည္း စိတ္ ေတာ့ ရွိေသးသည္ေလ။ မိမိက က္ားလို အစြယ္ထုတ္ မျပဘူးဆိုရင္ Hello Kitty နဲ႔ အမွတ္မွားေနႏိုင္သည္ မဟုတႅား။
ေဟာ္ျမန္ စကားကို ၾကားရေတာ့ သူနာျပဳေခါင္းေဆာင္က တားေမေနတာ့ဘဲ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
အဲ့ဒီညမြာ သူနာျပဳအသစ္မွ ဆုႀယီကို ေဆးသြင္းေပးဖို႔ စီစဥ္လိုက္ၾကသည္။ သို႔ေပမဲ့ သူအခန္းထဲ ဝင္သြားသည္ႏွင့္ ဆုႀယီက သူ႔ကို ေမာင္းထုတ္လိုက္သည္။
သူက  ေဟာ္ျမန္ ကိုပဲ ေခၚလာခဲ့
သခင္ .. သခင္ေလးဆု ၊ ေဟာ္ျမန္ က သခင္ေလးကို ေဆးလာထိုးေပးေတာ့မွာ မဟုတၻဴး။
ဘာလို႔လဲ  ေအးစက္စက္မ်က္ႏွာနဲ႔ ဆုႀယီက သူနာျပဳရဲ့ေၾကာက္ရြ႔ံေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို အကဲခတ္ေန၏။
သူက .. သူေျပာတာက ..  သူနာျပဳက အရမ္းေၾကာက္ေနျပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနသည္။
မင္းက အ.ထစ္ လား ။ ျမန္ျမန္ေျပာ သူဘာေျပာတာလဲဆိုတာကို  ဆုႀယီ ရူးခ်င္လာမိသည္။
သူ ေျပာတာက သူက .. သူက သခင္ေလးဆုကို ျပဳစုေပးရတာက ေလျဖတ္ထားတဲ့ လူနာေတြကို ျပဳစုေပးရတာထက္ ပိုခက္တယ္တဲ့ 
အထက္ပါစကားကို ၾကားရတဲ့ေနာက္ေတာ့ ဆုႀယီရဲ႕ မ်က္ႏွာက မဲေမွာင္လာသည္ .. ေကာင္းျပီေလ .. ဒီေန႔ အေစာပိုင္းတုန္းက ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေနပူပူေအာက္ ပစ္ထားခံရတာကိုေတာင္ မတိုင္ေတာခဲ့ေပမဲ့ ၊ အခုေတာ့ ေဟာ္ျမန္က မိမိကို လွည့္ကြက္လုပ္ ကစားေနျပီေပါ့။
-
အခန္း (၂၁၂)
The Hidden Truth
သူနာျပဳေခါင္းေဆာင္ကို သြားေခၚလိုက္  ဆုႀယီ စိတ္မရွည္ေတာ့။
သူနာျပဳေခါင္းေဆာင္ ဆုန္းလင္း ေရာက္လာေတာ့ ၊ ဆုန္းလင္းက ေတလးတစား ေတာင္းပန္စကား ဆိုေပမဲ့ ေဟာ္ျမန္ အေၾကာင္းေတာ့ စကားမစလာခဲ့။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆုႀယီ စိတ္ေလွ်ာ့ျပီး ေဟာ္ျမန္ ကိုပဲ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။  ေဟာ္ျမန္ ေကရာ၊ သူ ငါ့ကို တာဝန္ယူေပးလို႔ ရတာပဲ။ တျခားသူနာျပဳေတြကို ငါ့နား မလႊတ္ပါနဲ႔ ၊ သူတို႔ ေတြက ဝကႅိုပဲ ဥာဏၼ႐ြိဘူး
သခင္ေလးဆု ေျပာခ်င္တာက တျခားသူနာျပဳေတြအကုန္လံုးထဲမွာ ေဟာ္ျမန္ တစ္ေယာက္သာပဲ ကြ်မ္းက်င္မႈ ရွိသည္ဟု ဆိုလိုရင္း ျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့ အေရးၾကီးတာက ေဟာ္ျမန္က သာမာန္သူနာျပဳတစ္ေယာက္ သက္သက္ မဟုတ္ေနတာပင္။ သူ႔မွာ ဆရာဝန္လက္မွတ္ မရွိေသာ္လည္း ၊ သူက ကိုယ္ဝန္ေဆာင္လူနာကို C-Section ခြဲစိတ္မႈ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ ဒါရိုကၱာဝူ က ေဟာ္ျမန္ရဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ အလဟသ မျဖစ္ရေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးခ်င္ေပမဲ့ ေဟာ္ျမန္က လက္ရွိအလုပ္ကိုပဲ ဆက္လုပ္ဖို႔ ေရြးခဲ့တာ ျဖစ္သည္။
ဆုႀယီက ေဟာ္ျမန္ ကို ေမးလာတာကို ၾကားရေတာ့ ၊ ဆုန္းလင္း နည္းနည္းေတာ့ တုန္လႈပ္မိသည္။  သခင္ေလးဆု ၊ က္မ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ေဟာ္ျမန္ .. သူက
သူ ဘာေတြ ေတြးေနလဲ ငါ ဂ႐ုမစိုကၻဴး။ ဘာလိုျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကို ဒီေခၚလာခဲ့။ ေငြေရးေၾကးေရးက ျပႆ နာ မဟုတၻဴး။ သူ ဘယ္ေလာက္ လိုခ်င္လဲ ေမးလိုက္၊ သူ႔ေခါင္းအထိ ေငြနဲ႔ ဖို႔ထားလို႔ ရတယ္။ တစ္ရက္ကို ယြမ္ ၁ သိန္း ေပးမယ္ဆို မလံုေလာက္ဘူးလား  ဆုႀယီက သူ႔လက္ေတြ ေဝွ႔ယမ္းလိုက္ပံုက ဘာကို မြ ဂ႐ုမစိုကၻဴး ဆိုတဲ့ ပံုစံပင္။
အမြႏၠေတာ့ ပိုက္ဆံေပးလို႔ ရမည္လားဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္လည္း သိေပၼသခ္ာ။ ေဟာ္ျမန္က ေငြကို ဂ႐ုမစိုကၻဴးဆိုတာ ကင္မ္ဘတ္ကိစၥ ကတည္းက သိထားခဲ့်ပီပဲ။
ဒါက ေငြေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး၊ သခင္ေလးဆု  ဆုန္းလင္း ရဲ႕ တုံ႔ျပန္ပံုက ေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုပင္။
ဒီကမၻာမွာ ေငြနဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔ မရတဲ့ ျပႆ နာ ႐ြိတယ္ဆိုတာ ငါ မယံုဘူး  သခင္ေလး ဆု ရဲ႕ အလိုလိုက္ခံထားရတဲ့ စိတ္ေသဘာထားက ျပန္ေပၚလာကာ၊ သူ ေအးစက္စက္ပံုျဖင့္ ႏွာေခါင္းရႈံ႔လိုက္၏။
သခင္ေလးဆု .. ေဟာ္ျမန္ က မတူပါဘူး
သူက ဘာေတြ မတူတာလဲ ။ လူတိုင္းမွာ ႏွာေခါင္းတစ္ခု ၊ မ်က္လံုး ႏွစ္လံုး ရွိတာပဲေလ။ သူက လွေနတာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ၊ သူ႔ ရင္ဘတ္ကလည္း သနားစရာေကာင္းေအာင္ ေသးေသးေလး ၊ သူ႔ စိတ္သေဘာထားကလည္း စိတၸ္ကၥရာ။ သူ႔လို မိန္းမက ဘာမြ ထူးျခားေနတာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ။ ဆုႀယီက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ ေျပာလိုက္၏။
ဆုန္းလင္းက ျပံဳးလိုက္ျပီး ၊ ေျဖရွင္းျပလာသည္  ေဟာ္ျမန္ရဲ့ ေအၾတးက သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူတာပါ။ က်မလည္း အရင္ကေတာ့ သူ႔ကို ဒီလိုပဲ ထင္ခဲ့မိတာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကို ပိုရင္းႏွီးလာေတာ့ ၊ သူ႔ရဲ့ ျခားနားခ်က္ေလးေတြကို သိလာရတယ္။ သူ႔အလုပ္ကပဲ သူ႔ရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ျဖစ္ေနတာပါ ။ သူ လုပ္တဲ့အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္း ဂရုစိုက္လုပ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ သူက နည္းနည္းေတာ့ ေခါင္းမာတယ္။
ဆုန္းလင္းေျပာတာ မွန္ပါ၏။ ေဟာ္ျမန္ရဲ့ ကြ်မ္းက်င္မႈအဆင့္က ေကာင္းမြန္လြန္းေနသည္ မွန္ေသာ္လည္း သူက အရမ္း ေခါင္းမာေလသည္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ သူ႔ကို သင္ၾကားေျပာျပေပးေပမဲ့ သူက ဆုႀယီကို VIP လူနာတစ္ေယာက္အျဖစ္ မဆက္ဆံခဲ့။ အခါေပါင္းမ်ားစြာပဲ ဆုႀယီရဲ႕ ေဒါသက ထူေထာင္ေရးစင္တာ တစ္ခုလံုးကို ေလာင္ကြ်မ္းေစေတာ့မည္ဟု ဆုန္းလင္း ခံစားမိရသည္။ ဒါဆို မိမိတို႔ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ ။ ေဟာ္ျမန္က အဲ့ဒါကို ဂရုမစိုက္ရံုတင္မက ၊ ဆုႀယီကို ျပဳစုေပးဖို႔ကိုေတာင္ ျငင္းဆန္ေနသည္။ သူ႔ရဲ့ အေၾကာင္း ျပခ်က္က ဒီသခင္ေလးထက္ ေလျဖတ္ေဝဒနာသည္ေတြကို ပဲ ျပဳစုေပးခ်င္သည္ ဟူ၏။ ဒါကို ဆုယြီသိရင္ ဒီစင္တာ တစ္ခုလံုး ထေပါက္ ေပေတာ့မည္။
ဆုန္းလင္း မသိသည္က ဒီစကားကို ဆုႀယီ ၾကားျပီးျပီ ဆိုတာကိုပင္။ သူ ေဒါသေတြ ေပါက္ကြဲထြက္လု ျဖစ္ေနရေသာ္လည္း သူ စိတ္ေအးေအးထားျပီး၊ ေဟာ္ျမန္ကို မိမိရဲ႕ သီးသန္႔ သူနာျပဳ ျဖစ္လာဖို႔ ေတာင္းဆိုေနတာ ျဖစ္၏။ ဒါက ေဟာ္ျမန္ကို ပိုနားလည္ဖို႔ ေပးတဲ့ အခြင့္အေရး ျဖစ္ႏိုင္ျပီး ၊ ဒါဆို ေနာင္က် လကၥား ျပန္ေခ်လို႔ ရႏိုင္ေပမည္။
ခင္ဗ်ားက သူ႔ရဲ့ အထက္အရာရွိပဲ ၊ ခင္ဗ်ားသူ႔ကို အာဏာသံုးျပီး ခိုင္းလို႔ မရဘူးလား။ ဆုႀယီက ဆုန္းလင္းကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီး အၾကံဥာဏ္ ေပးလိုက္၏။
ဒါေပမဲ့ က္မ အဲ့လို လုပ္ရင္ ၊ သူ အလုပ္ထြက္သြားလိမ့္မယ္။ ဒါဆို က္မ အမြား ျဖစ္သြားမွာေပါ့ .. သခင္ေလးဆု ရယ္
ဘာရယ္ .. သူက ငါ့ကို ျပဳစုဖို႔ထက္ အလုပ္ပိုထြက္ခ်င္တယ္ေပါ့  ဆုႀယီရဲ႕ မာနကို ရိုကၡ္ ခံလိုက္ရသလို ျဖစ္သြားသည္။
သူက သူေကာင္းေကာင္း ဂ႐ုမစိုကၱာကို တာဝန္မယူခ်င္လို႔ ျဖစ္ရမယ္။ အခုေခတ္ မိန္းကေလးေတြက ေတာ္ၾကတာပဲ၊ သူတို႔ရဲ့ တာဝန္ ယူရမြာ မ်ားရင္ သူတို႔ ရင္မဆိုင္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး  ဆုန္းလင္းက ညင္ညင္သာသာ ရွင္းျပ၏။
ဒါဆို ရ်ပီ၊ ခင္ဗ်ား အခု ထြက္သြားလို႔ ရ်ပီ  ဆုန္းလင္းလည္း မိမိကို မကူႏိုင္ဘူးဆိုတာ ျမင္ရေတာ့ ဆုႀယီ လက္တစ္ခ်က္ ယမ္းျပလိုက္သည္၊ သူ႔နဲ႔ စကားထပ္ေျပာခ်င္စိတ္ ႐ြိေမေနတာ့။
သူ႔ဖုန္းကို ယူလိုက္ျပီး နံပါတၱစၡဳကို ဆက္သြယ္လုိက္သည္၊  မင္း တစၡဳခု ရွာေတြ႔ျပီလား
ေဆာရီး ၊ သခင္ေလး ၊ ဘာမြ မသိေရသးဘူး။ သူ႔ ေနာက္ေၾကာင္းက အရမ္း ရိုးရွင္းတယ္။ တ်ခားဘာမြ ထပ္မေတြ႔ဘူး။ သခင္ေလးရဲ့ ခန္႔မွန္းခ်က္ သံသယက မွားေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္
ဆုႀယီ မ်က္ႏွာအိုသြားသည္။  မင္းက ငါ့ အမိန္႔ကိုေတာင္ မေဝခြဲႏိုင္ ျဖစ္ေနတာလား။
မဟုတ္ပါဘူး ၊ မဟုတ္ပါဘူး သခင္ေလး ၊ က်ေတာ္ က သူ႔လို သာမာန္မိန္းကေလး တစ္ေယာက္က ဒီလို ရႈပ္ေထြးတဲ့ ေနာက္ေၾကာင္း ရွိႏိုင္မယ္ မထင္လို႔ပါ
-
အခန္း (၂၁၃ )
Invitation
မင္း သိတာ ဘာ႐ြိလဲ ။ ငါ့ရဲ႕ သံုးသပ္ခ်က္က ဘယ္တုန္းကမွ မမြားဘူး။  မင္းတို႔လူေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အသံုးမက်လိုက္သလဲ။ သူ႔အေၾကာင္း ထပ္စံုစမ္းထား  ဖုန္းခ်လိုက္ျပီးေတာ့ ၊ ဆုႀယီ စိတ္ရႈပ္ေထြးစြာ အိပ္ရာေပၚ ျပန္လွဲေနမိသည္။
ေဟာ္ျမန္ အေပၚ မိမိေသဘာထားက ပံုမွန္ မဟုတ္ေန။ မိမိရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈ ျမင့္တက္ေနရသည့္အေၾကာင္းက သူတို႔ ေဆးရံုမွာ အျငင္းပြားေနတာေၾကာင့္မဟုတ္၊ သူ႔ရဲ့ ေနာက္ေၾကာင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။ စံုစမ္းသိရွိရသေလာက္က ၊ ေဟာ္ျမန္ရဲ့ ဇာတ္ေၾကာင္းမွာ သာသာယာယာေတာ့ ႐ြိေမန၊ သူ႔မွာ ေမာင္အငယ္ တစ္ေယာက္ ရွိေနျပီး၊ မိခင္ရယ္၊ ကြယ္လြန္သြားျပီ ျဖစ္တဲ့ ေပၾထးရယ္သာ ရွိသည္။ သူ႔ရဲ့ ေသြးရင္းဖခင္ကေတာ့ လွ်ိဳ႔ဝွက္ခ်က္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ ျပီးခဲ့တဲ့ အင္တာနက္ေပၚက ကိစၥတုန္းကေတာ့ သူက ရိုးရိုးပင္၊ ဒါေပမဲ့ ရုတ္တရက္ၾကီး ေျပာင္းလဲသြားတာက ေဟာ္ျမန္ရဲ့ အျပစ္ကင္းမႈကို ျမန္ျမန္ၾကီး အတည္ျပဳခ်က္ ရသြားတာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သတင္းေတြက သူ႔ကို နတ္သမီးလို ေတာင္ ပံုေဖာ္ေျပာေနၾကသည္။ ဒီလို အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးက ေဆးရံုလို ဆက္သြယ္ခ်က္ သိပ္မရွိတာမ်ိဳးႏွင့္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မည္မဟုတ္။ ေဆးရံုအုပ္ ဝူက်ံဳးရွင္းနဲ႔လည္း ပတ္သတ္မႈ မရွိဘူးဆိုေတာ့ ဒါက ပိုလို႔ေတာင္ ထူးဆန္းေနတာ ျဖစ္၏။
ေဟာ္ျမန္လို သာမာန္အမ်ိဳးသမီးရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယႅို အင္အားၾကီးသည့္သူမ်ိဳးက တိတ္တဆိတ္ ကာကြယ္ေပးေနတာပါလဲ။ သူ ေဟာ္ျမန္ကို TV သတင္းမွာ ျမင္ရေတာ့ ဆုႀယီ ခန္႔မွန္းမိတာက ဒီသူနာျပဳရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ေနာက္ခံ ေကာင္းေကာင္း ရွိေနႏိုင္သည္ ဟူ၍။
သို႔ေပမဲ့ ၊ သူ႔ကို ပိုသိလာ ျပီးေနာက္မွာေတာ့ သူက ထူးဆန္းတဲ့ အမူအက်င့္ေတြ ရွိေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးလည္း ျဖစ္သည္ဆိုတာပင္..
ေဟာ္ျမန္နားမွာ ရွိေနသည့္ အရာအားလံုးကို ဆုႀယီ စိတ္ဝင္စားသည္၊ သူ႔အေၾကာင္းကိုလည္း ပိုပိုျပီး သိခ်င္ေနမိသည္။ ပိုပိုျပီး စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလာသလို လည္း ျဖစ္လာသည္။
ေဟာ္ျမန္က ဆုႀယီရဲ႕ သီးသန္႔သူနာျပဳ ျဖစ္ဖို႔ရာ ျငင္းပယ္သည္ဆိုသည္က ေတာင္ဘက္ပိုင္း ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးစင္တာမွာေတာ့ စက္ရပ္သတင္း ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။
ေဆးရံုသက္သာဆိုင္ ထဲ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္မွာ ၊ ေဟာ္ျမန္က အကုန္လံုးရဲ့ မ္ကၥိက္ရာ၊ အခ်က္ျပရာ၊ လက္ညွိဳးထိုးရာ ၾကီး တစၡဳ ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။
ၾကည့္ပါဦး ၊ ယူက တို႔ေဆးရံုမွာ နာမည္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီ  နႏၷႏၠ ပါးစပၠို ၾကယၠာ ရယ္ေမာေန၏။
ေဟာ္ျမန္ စကားမေျပာျဖစ္၊ ေခါင္းငုံ႔ကာသာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ဆက္သာစားေန၏။
မိမိ အျမဲတမ္း မထင္မရွားေနေလ့ရွိေသာ္လည္း၊ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ေျပာစရာ ျဖစ္ေနတာကို ေရွာင္မရႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရ၏။ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည္ဆိုသည္ကို မိမိ ေသခ်ာ မသိေသာ္လည္း ၊ ဒါနဲ႔ ေရစက္ပါေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။
ေဟာ္ျမန္ .. ယူ တကယ္ပဲ ဆုႀယီ အခန္းကို မသြားေတာ့ဘူးလား
အင္း  နန္နန္ ရဲ႕ စပ္စုမႈကို ရင္ဆိုင္ရေတာ့ ေဟာ္ျမန္ အတည္ျပဳရံုသာ တုံ႔ျပန္လိုက္မိသည္။
ဒါေပမဲ့ ဒီလို အခြင့္အေရးနဲ႔ ႀလဲရတာကို ေနာင္တရမေနနဲ႔ေနာ္ ။ သခင္ေလးဆုရဲ့ သည္းခံႏိုင္စြမ္းကလည္း သိပ္ေကာင္းတာ မဟုတ္ေပမဲ့လည္း ၊သူ႔ရဲ့ သီးသန္႔သူနာျပဳ ျဖစ္ဖို႔က သူနာျပဳတိုင္းရဲ့ အိပၼကႅို ျဖစ္ေနတာ။ သူနာျပဳေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ယူ႔ကို အားက်ေနသလဲ၊ မုန္းေနၾကသလဲ ဆိုတာ ယူ သိရဲ႕လား။
သူတို႔ လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုလည္း လုပ္ၾကေပါ့။ ဘာလို႔ မနာလိုတာ၊ အားက်တာေတြ ျဖစ္ေနရမွာလဲ
အဓိပါယၼ႐ြိတာ၊ သူတို႔ အကုန္ သြားျပီးသြားျပီ၊ ဒါေပမဲ့ သခင္ေလးဆုက သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ကို ေရြးမယ္မ်ား ယူ ထင္ေနလို႔လား။ သခင္ေလးဆုက ယူ႔ အေပၚ ေကာင္းပါတယ္။ ယူ သူ႔ကို အၾကိမ္မ်ားစြာ ေဆးထိုးေပးဖူးတာပဲ ၊ ယူ နဲ႔ဆို သူ လံုးဝ စိတ္မဆိုးဘူး။ ယူ႔ရဲ့ လွ်ိဳ႔ဝွက္ခ်က္က ဘာမ္ားလဲ  နန္နန္ က သိခ်င္စိတ္ျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။
ေဟာ္ျမန္ မ်က္ႏွာက ကူကယ္ရာမဲ့သလို ျဖစ္သြားရကာ ၊ စားစရာေတြကိုသာ ကုန္ေအာင္ စားေနလိုက္သည္။ သူ႔ေရွ႔က မိန္းကေလးကို ၾကည့္ျပီး  က္မမြာ ဘယႅို လွ်ိဳ႔ဝွက္ခ်က္မွ မ႐ြိပါဘူး
ေအာ္ .. ဒါဆို ယူ႔ရဲ့ ပညာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ရမယ္။ ယူက ေဆးထိုးတာေတာင္ မနာေအာင္ ထိုးေပးတတ္တာကိုး။ ေဟာ္ျမန္ နႏၷႏၠို သင္ေပးပါလား။ ယူ႔ဆီက သင္ယူခ်င္တယ္
ပလိစ္ .. ဒါက အေျခခံအက်ဆံုး အခ်က္ပါေနာ္၊ ရွင္တို႔ ေဆးေက်ာင္းမွာတုန္းက မသင္ရဘူးလား  ေဟာ္ျမန္ ရယ္ခ်င္တာေရာ၊ စိတ္မေကာင္းတာေရာ ႏွစ္ခုတြဲ ျဖစ္ေနရသည္။
နန္နန္ က သူနာျပဳ ျဖစ္တာေတာင္ နည္းနည္းၾကာေနျပီ၊ ဒါေပမဲ့ သူက မိမိဆီေကန ဘယႅို ေဆးထိုးရမယ္ဆိုတာ ျပန္သင္ခ်င္ေနသည္တဲ့။ သူတို႔ ေက်ာင္းမွာတုန္းက စာမြ အာရံုစိုက္ခဲ့ၾကရဲ့လားဆိုတာ ေဟာ္ျမန္ ေတြးေနမိသည္။ ဒီလုိ အေျခခံ အက်ဆံုး အခ္ကၠို ဘာေၾကာင့္ မသိရတာလဲ၊ ေတာင္ဘက္ပိုင္းစင္တာကေရာ သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ ခန္႔ထားရတာလဲ။ သူက လွလို႔၊ ေခ်ာလို႔ ပဲ ခန္႔လိုက္တာလား။
ဟုတ္တယ္  နန္နန္ သင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သခင္ေလးဆု က်ေတာ့ မတူဘူးေလ။ သူက ညွိလို႔ မၾလယၻဴး ျဖစ္ေနတာ။ ပလိစ္ .. ေဟာ္ျမန္
နန္နန္ရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို မျငင္းပယ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၊ အခန္း ၂က အဘိုးကို ကုထံုးမ်ားျဖင့္ ျပဳစုေပးျခင္းမ်ား အျပီးမွာေတာ့ မိမိရဲ႕ ေဆးထိုးပံု နည္းလမ္းအခ်ိဳ႔ကို သင္ၾကားေပးရေတာ့သည္။
အဲ့ဒီမိန္းကေလးက သူ႔လက္ေမာင္းသူ သံုးျပီး ေလ့က်င့္ေနလိုက္တာ ၊ မြန္းလြဲပို္င္းမွာေတာ့ လက္ေမာင္းတေလွ်ာက္ အနီစက္မ်ား ျပည့္ေနေတာ့သည္။
အလုပ္ဆင္းလို႔ ကားေမာင္းျပီး အိမ္ျပန္ေနတုန္း ေဟာ္ျမန္ရဲ့ ဖုန္းက ရုတ္တရက္ ျမည္လာသည္။ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နဥ္က်စ္ယြမ္ ေခၚေနတာမို႔ ျပန္ခ်ထားလိုက္သည္။
သံုးမိနစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ စာတစ္ေစာင္ ပို႔လာ၏၊ (ေဟာ္ျမန္ .. ကို ဝူေရွာင္းရြယ္နဲ႔ ေနာက္လ ၁၇ ရက္ေန႔မွာ လက္ထပ္မယ္ ။ အခမ္းအနားက မနက္ ၉ နာရီမြာ စမယ္။ ရွန္းက်င္း ဟိုတယ္လ္ရဲ့ သံုးလႊာမွာ လုပ္မွာ။ အဲ့ေန႔ လာဖို႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္ )
-