အခ်စ္စတင္ခ့ဲရာ( Volume two)

186 to 192 (z+u)

အခန္း (၁၈၆)
Bickering
သူတို႔ေလးေယာက္ အတူ စားၾကဖို႔ဆိုတာ နည္းနည္း ထူးဆန္းေနသည္ဟု ေဟာ္ျမန္႔ ထင္ေပမဲ့ ခ်င္းခ်ဴက ခုခံေျပာေနေတာ့ သူ ဘာမြ ထပ္မေျပာမိေတာ့။
ခ်င္းခ်ဴက တရုတ္ရိုးရာဟင္းေတြေၾကာင့္ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ Phoenix စားေသာက္ဆိုင္မွာ ၾကိဳတင္ေနရာမွာထားလိုက္သည္။
စားေသာက္ဆိုင္က ရိုးရာပံုစံ ျပင္ဆင္ထားေလျပီး၊ အဓိကဟင္းလ်ာအျဖစ္ ႏွပ္ထားေသာအသားမ်ား၊ အသားကင္ဟင္းပြဲမ်ား ကို ျပင္ဆင္ေပးတာ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ရဲ့ နာမည္အၾကီးဆံုး ဟင္းလ်ာက ၾကက္သားအစပ္ဟင္း ျဖစ္သည္။ ထိုဟင္းက ပထမဆံုး အသားကို သူတို႔ရဲ့ လွ်ိဳ႔ဝွက္ဟင္းခ်က္နည္းျဖင့္ ၂၄ နာရီ ႏွပ္ထားျပီး ၊ အသားကင္ မလုပ္ခင္ အရင္ ေရႊေရာင္သန္းေနေအာင္ မီးေအးေအးျဖင့္ အပူေပးထားတာ ျဖစ္သည္။ အသားက အျပင္ပန္းမွာ ၾကြပ္ရြေနျပီး၊ အတြင္းဘက္မွာ ႏူးညံ႔ေနကာ ၊ သင္းပ်ံ႔တဲ့ ရနံ႔က အေဝးမွပင္ အနံ႔ရႏိုင္တာ ျဖစ္သည္။ အဲ့ဒါက ဒီ စားေသာက္ဆိုင္မွာေတာ့ မ်ဖေစၼန မွာယူစားသံုးရမည့္ ဟင္းလ်ာပဲ ျဖစ္သည္။
ဒီစားေသာက္ဆိုင္မွာ စားပြဲတစ္ဝိုင္းစာ ေနရာရဖို႔ပင္ ခက္ခဲေပမဲ့ .ခ်င္းခ်ဴကေတာ့ အဆက္အသြယ္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိသည့္ လူတစ္ေယာက္ေပမို႔.. ..သူတို႔ ေလးေယာက္လံုး ေနရာရရံုတင္မက ၊ ဆိုင္ရဲ့ အေကာင္းဆံုး သီးသန္႔ခန္းမွာပါ ေနရာေပးျခင္း ခံရေလသည္။
ခ်င္းခ်ဴနဲ႔ ေဟာ္ျမန္႔က သူတို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ အထူးဟင္းပြဲမ်ားစြာ ေအာ္ဒါ ေပးထားလိုက္သည္။ ကံအေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္စြာပင္ ေကာင္းရန္ႏွင့္ က်ဴလင္းလင္း တို႔ ႏွစ္ေယာက္က ေအာက္ထပ္မွာ ကတည္းက ဆံုလာၾကသည္။
သူတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မေတြ႔ၾကတာ ႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာေနျပီ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ သံသယျဖင့္ ၾကည့္ၾကတာက သာမာန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ေကာင္းရန္ရဲ့ အနက္ေရာင္ Jaguar ကားက ကားႏွစ္စီးစာ ေနရာယူ ရပၳားလိုကၱာက က်ဴလင္းလင္းရဲ့ မာဇဒါ ကားေလးကို ဘယ္နားရပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနေစေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက ဒီအတြက္ စကားေျပာရေတာ့မည္။ လင္းလင္း ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ျပီး စကားေျပာဖို႔ တဖက္ကားေမာင္းသူကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္းရန္ ျဖစ္ေနေလသည္။
နင္က ဘာလို႔ ဒီကို ေရာက္ေနတာလဲ  က်ဴလင္းလင္းက မ်က္ေမွာင္ကုပ္သြား၏။
ေဟး .. က်ဴလင္းလင္း ၊ မေတြ႔ရတာ ၾကာျပီေနာ္  ေကာင္းရန္ကေတာ့ လင္းလင္းနဲ႔ ေဟာ္ျမန္႔ ေန႔လည္စာအတြက္ ခ်ိန္းဆိုထားမွန္း သိထားသည္မို႔ မအ့ံၾသမိေပ။
နင့္ေ-ာကၠားကို ေရႊ႔ေပး ။ ဒီကားက ႏွစ္ေနရာစာေတာင္ ယူထားတာ၊ နင္ မၾလႏၻဴးလား
ငါ ထင္ထားတာက နင္ အထက္တန္းတုန္းက ဂ်ပန္ထုတ္ ပစၥည္းေတြ သံုးဖို႔ ဆန္႔က်င္ခဲ့တဲ့ လူေလ၊ အခု ဘာေၾကာင့္ ဂ္ပႏၠားကို ဝယ္ထားရတာတုန္း  ေကာင္းရန္က ျပန္ေခ်ပသည္။
က်ဴလင္းလင္းက မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ျပီး ျပန္ေျပာေလတာက  အရင္တုန္းက ရွစ္ႏိုင္ငံမဟာမိတ္ဖြဲ႔ျပီး တ႐ုတၠို ဆန္႔က်င္ခဲ့တာ၊ အဲ့ထဲမြာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ျဗိတိန္ႏိုင္ငံေတာ္က အဆိုးဆံုးေလ၊ အဲ့ဒါကို ဘာေၾကာင့္မ်ား နင္က Jaguar ကားကို ဝယ္ေနေသးတာလဲ။
ဟား..ဟား .. ။ နင္ နားလည္မယ္လို႔ မထင္ဘူး။ ဘ႑ာေရးအက်ပ္အတည္းေၾကာင့္ Ford ကုမဏီက Jaguar ကို အိႏၵိယ ကို ၂၀၀၈ မြာ ေရာင္းလိုက္တာ ၊ ဆိုေတာ့ .. အခုက အိႏၵိယပိုင္ ျဖစ္ေနျပီ။ သူမ္ားကို သင္ခန္းစာေပးဖို႔ မၾကိဳးစားခင္ ကိုယ့္ဘာသာ အရင္ေသခ်ာေအာင္ အခ်က္အလက္ စုလိုက္ပါဦး။
အိႏၵိယကားလား ? ဒါဆိုလည္း နင္က တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးပဲ က်ဴလင္းလင္းက ေကာင္းရန္ကို မ်က္ေစာင္းခဲမိသြားကာ၊ သူ႔ကားကို ပါကင္ေနရာထဲ ဆုတ္ရပ္ျပီးမွ ျပန္ထြက္လာေလသည္။
သူတို႔ သီးသန္႔ခန္းထဲကို တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ ဝင္လာၾကေလသည္။ ေဟာ္ျမန္႔က ျပံဳးျပရင္း  နင္တို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မေတြ႔တာ ၾကာျပီ မဟုတႅား
ဟုတ္တာေပါ့ ၊ ဘယ္ေတြ႔ပါ့မလဲ ၊ ငါက အတၱၾကီးတဲ့သူေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးတာမွ မဟုတၱာ  က်ဴလင္းလင္းက ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔ရပ္တည္ခ်က္ကို ေၾကျငာလာ၏။
ေကာင္းရန္က သူ႔ဘက္ တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္း  အရင္တုန္းကလည္း ငါ နင့္ကို ၾကိဳက္ခဲ့ဖူးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ နင္က ေလယာဥ္မယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတာနဲ႔ပဲ သူမ်ားေတြထက္ သာတယ္လို႔ ထင္ေနတာ မဟုတႅား
ေလယာဥ္မယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ရတာ ရဲတစ္ေယာက္ ျဖစ္ရတာထက္ ပိုေကာင္းတယ္ေလ၊ နင္တို႔ေတြက ငါတို႔ရဲ့ အခြန္ေငြေတြကို ယူျပီး၊ ဘာမြ လုပ္ေပးတာမွ မဟုတၱာ ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ရန္သူေတြလို အျငင္းပြားမႈကို ၾကားေနရတာနဲ႔ ေဟာ္ျမန္႔ ေခါင္း ကိုက္ ခ်င္လာသည္။ ဒါေတြ အားလံုးက အဲ့ဒီ မိုက္မဲတဲ့ခ်င္းခ်ဴရဲ့ အၾကံဆိုးၾကီးေၾကာင့္ပဲ ။ သူေကတာ့ သူ႔ဘာသာသူ ေပ်ာ္ေနပံုရျပီး၊ ဖုန္းပြတ္ကာ ျငင္းခုန္မႈေတြကို ေအးေအးေဆးေဆး နားေထာင္ေနေလသည္။
မင္းတို႔ မွာျပီးျပီလား  ေကာင္းရန္က ေမးလိုက္သည္။
ေဟာ္ျမန္႔ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ျပီးမွ၊ တံခါးနားမြ စားၿပဲထိုး ဝန္ထမ္းကို ေျပာလိုက္သည္။  ဟင္းပြဲေတြ အခု ခ်ေပးလို႔ ရ်ပီ
ေဟး.. တစ္ခုေလာက္ ညွိရေအာင္ ၊ ဒီေန႔ ငါဝယ္ေကြ်းမယ္ ၊ ခ်ဴ .. ဘီလ္အရင္ဆြဲယူဖို႔ မစဥ္းစားနဲ႔ေနာ္  ေကာင္းရန္က အသိေပးလိုက္သည္။
ေကာင္းသားပဲ ၊ ငါလည္း မင္းနဲ႔ ျပိဳင္ျပီး လု မရွင္းပါဘူး  ခ်င္းခ်ဴက ျပံဳးေနေလသည္၊ သူ စိတ္လက္ ၾကည္လင္ေနပံု ေရလ၏။
ေကာင္းရန္ ရဲ႕ ဧည့္ခံမႈဆိုတာ ၾကားၾကားခ်င္းပဲ က်ဴလင္းလင္းက လွည့္ကာ စားပြဲထိုးဝန္ထမ္းဘက္ ေမးလိုက္၏။  ဒီမြာ .. မင္းတို႔ဆီမွာ ဝိုင္နီ ရလား
ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ၊ အေစၼလး .. ဘာကိုမ္ား ၾကိဳက္ပါသလဲ
တို႔က မင္းတို႔ရဲ့ ေစ်းအၾကီးဆံုး ဝိုင္ကို မွာမယ္။
က်ေတာ္ အခုပဲ ယူလာေပးပါ့မယ္။ ခေဏလး ေစာင့္ပါ ခင္ဗ်ာ
က်ဴလင္းလင္းက ျပံဳးေနေလျပီး၊ မီႏူးစာရြက္ကို ၾကည့္ေနေလ၏။ ေစ်းအၾကီးဆံုး ဝိုင္နီရဲ့ တႏၹိုးက ယြမ္ ၃၈၈၈ ျဖစ္ေလ၏။
ေကာင္းရန္က ရယႅိုကၠာ  တစ္ပုလင္း ေလာက္လို႔လား။ ငါတို႔ ေနာက္ထပ္ ထပ္မွာသင့္တယ္ ထင္တယ္
ငါ က နင့္ကို ေၾကာက္မယ္မ်ား ထင္ေနလား။ ဒီမြာ.. ေဟ့ .. တို႔ဆီကို ဝိုင္ႏွစ္ပုလင္း ယူခဲ့ေပး  က်ဴလင္းလင္းက ေအာက္က်မခံခ်င္ ျဖစ္ေန၏။
နင္ ဘယ္ႏွစ္ပုလင္း မြာမြာ ငါဂရုမစိုက္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အလဟသ ျဖစ္မွာေတာ့ ငါမၾကိဳက္ဘူး၊ ဒီေတာ့ နင္ ကုန္ေအာင္ ေသာက္တာ ပိုေကာင္းမယ္ေနာ  ေကာင္းရန္က ႏွာေခါင္းရံႈ႔လိုက္သည္။
ရတာေပါ့၊ ငါေသာက္ျပမယ္
လင္းလင္း ၊ နင္ အကုန္လံုး ကုန္ေအာင္ ေသာက္ႏိုင္လို႔လား  ေဟာ္ျမန္႔က သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ့ အက်ီအနားစကို လွမ္းဆြဲရင္း က်ိတ္ေျပာရ၏။
ဒါဆို ငါ မကုန္ရင္လည္း ၊ နင္ ေသာက္ေပးေပါ့ .. မဟုတၻဴးလား ။ နင္က ဆရာၾကီးပဲ ။ ငါ ၾကားထားတယ္ေနာ္ ၊ မေန႔ညတုန္းက နင္တို႔ အမ်ားၾကီး ေသာက္ၾကတာတဲ့ ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာက္ခဲ့တာလဲ..ေျပာ ။ ငါးပုလင္း ေက်ာ္တယ္ မို႔လား
ေဟာ္ျမန္႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ က်ဴလင္းလင္းရဲ့ ပါးစပၠို လွမ္းပိတ္ရသည္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ဒီစားပြဲၾကီးပါ ေပါက္ကြဲလြင့္စင္သြားမွာ သူ ေၾကာက္မိသည္ေလ။
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ခ်င္းခ်ဴက သူ႔ဖုန္းကို ေအဝးမြာ ခ်ထားလိုက္ျပီးေတာ့၊ စကားတစ္လံုးခ်င္းစီ ပီပီျပင္ျပင္ျဖင့္  သူတို႔ ေသာက္ႏိုင္စြမ္းကို မထိန္းႏိုင္တဲ့ လူက မၾကြားသင့္ဘူး 
ဟား .. နင္ ညတုန္းက အရက္မူးသြားတာလား။ နင္ ရႈံးသြားတယ္ေပါ့ေလ ။ က်ဴလင္းလင္းက ညစ္က်ယ္က်ယ္ အမူအယာနဲ႔ ေဟာ္ျမန္႔ကို ၾကည့္ေနေလသည္။
ေဟာ္ျမန္႔ ျပန္မေျဖႏိုင္ခင္ ေကာင္းရန္က ရုတ္ခ်ည္း ၾကားျဖတ္ေျပာလာသည္  ဒါဆို ညတုန္းက မင္းတို႔ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္ေပ့ါေလ .. ဟမ္ ။ မင္းတို႔ ဘယႅို အေနအထားေတြနဲ႔မ်ား လုပ္ခဲ့ၾကတာလဲ။ ခ်င္းခ်ဴက အေပၚကလား ၊ ဒါမြ မဟုတ္ နင္ ကလား
-