Steve Rogers ve Bucky Barnes'in hikâyeleri.
🥀Göz göze geldiğimiz günden beri hep sen kazanıyorsun.🥀
[Bazı Bölümleri MCU İle Bağlantılı, Bazı Bölümleri MCU İle Bağlantısızdır]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
꧁꧂
Gözlerimin önündeki gözlerde eski maviliği göremiyorum. Bu gözler benim aşık olduğum adamın gözleri değil.
Benim sevdiğim adam bana zarar vemeye kıyamaz. Benim canım yansa o ölür. Peki o zaman şimdi neden bana böyle bakıyor? Neden yüzünde ürpetici bir gülümseme var? Neden bağlıyım? Neden canım yanıyor?
Steve sana ne oldu?
ღ
"Merhaba güzelim nasılsın?"
Steve'in saçlarıma koyduğu öpücüklerle içimin alev aldığını hissedebiliyordum. Onun her bir dokunuşunda her bir öpüşünde, bana her sevgisini gösterdiğinde bu kainattaki en şanslı adam olduğumu da biliyordum.
"İyiyim bebeğim sen nasılsın?"
Bakışlarımı ona çevirdiğimde üstündeki üniformansını gördüm. Anlaşılan yine bir göreve gidiyordu.
"Ben de iyiyim." dedi kalkanını alırken. Yüzünü bana çevirdiğinde mimiklerimden hoşlanmamış olacak ki omuzlarını düşürüp yanıma geldi.
"Bucky asma yüzünü bebeğim." "SHIELD görevlerine gitmeni sevmiyorum." "Biliyorum, biliyorum ama gitmeliyim. Sen de bunu biliyorsun."
