6

321 12 0
                                    

CHAPTER 6

“AT ANUNG GINAGAWA mo dito,” halos magkasabay pang tumayo ang dalawang assistant ni Jackson Alegre, she was not good for nothing , sympre nagresearch na  siya bago pa siya sumuong sa giyera. Si Caloy ay nakacross- arms pa.  Pass eight na pero wala pang customer sa  man lang  na naroon.

“I’m here to talk to your boss.” Deadmang saad niya sa iginala ang paningin sa paligid.  Truly the place sucks the her taste.

“Anung kailangan mo?” Halos sabay sabay silang napalingon sa lalaking lumabas mula sa pintong  ‘yon.

“Hi!” Nakangiting bati niya dito. Pero hindi niya maiwasang i-asses ang hitsura nito. He was wearing t-shirt and faded jeans and white rubber shoes, so simple pero hindi maikakailang makakatawag ito ng pansin sa mga kababaihan at sa feeling babae.

She gave her best smile pero blangkong ekpresyon ang ibinigay nito sa kanya.  Ipinagpasalamat na rin niyang inalok pa siya nong maupo dahil mukhang walang balak ang dalawang alalay nitong paupuin siya. 

“I came to apologies.” She even clear her throat.  Pero nanatili ang expressionless na mukha nito.

“Uhmm.” Sagot nito na ikinanganga niya.

“That’s all,” bulalas niya. Ano bang inaasahan niyang sasabihin nito? Her apologies came five days late bago siya nagpasyang bumigay na sa tawag ng konsensya niya.  Kaya ganun na  lang ang disappointment na nararamdaman niya. Lumipas ang sandaling katahimikan.

“Kung wala ka nang sasabihin makaka-alis ka na. Magtatrabaho pa kami.” Formal na saad nito saka tumayo.

“Okay fine, I came here to help. Para makabawi ako sa tulong mo.”

“Hindi ako tumutulong para manghingi ng kapalit pagkatapos.” Akong tatalikuran siya nito and on instinct ay mabilis niyang  nahawakan ang braso nito. Dahilan upang mapatingin ito roon. Saka muling tumitig sa kanya, with the same expressionless face. Napilitan siyang bitawan ‘yon.

“Just hear me out, ”ipinaliwag niya dito na ang ginawa niyang review ay hindi para sirain ito o ang negosyo nito. Which is true naman, dahil ganun naman talaga siya. Pero tulad ng ibang  mga taong nabibigyan niya ang negative feeback, mukhang  na-offend rin niya ito. 

“I’ll  help you, I’ll makes this place a real hit.” Puno ng sensiridad na saad niya na mukhang nakakuha ng atensyon nito. Saglit siyang nag-antay sa sagot nito, pero plano ata nitong makipagtitagan lang sa kanya.

“What!” Untang niya dito.

“Paano?”Kitang kita niya ang excitement sa dalawang audience nila.  Pero biglang ring nagbago ang ekspresyon ng mga ito. At sa kung anung dahilan,  she too felt trilled. Ewan ba niya, lately ay parang wala siyang ibang interest sa mga, bagay-bagay. She wasn’t like that before, wala rin siyang paki-alam sa mga taong nasasaktan o nagagalit sa kanya.

But with Jackson Alegre, parang nakuha nito ang lahat ng atensyon niya. She can’t think of anything else since that incident. Dahil ito lagi ang laman ng utak niya. His angry and sad expression keeps lingering on her thoughts.

“Paano kami makakasigurong hindi mo lang kasi lalong sisirain sa social media.” Si Leo na nakapamaywang pa.

“Marunong akong tumanaw ng utang na loob.  And I do appreciate such act of kindness. ” She said with all her sincerity.  “Bago ‘yan, papayag kang gawin lahat ng suggestion ko. And  are you willing to trust me?” Halatang nagulat  si Jackson sa tanong niya. At nagkamot ng noo. Pansin niya ang cute ng mannerism nitong ‘yon.
Noon naman may  pumasok na customer sa  resto niya. Walang iba kundi ang tatlong babaing madalas nagpupunta doon. Dahil sa limang araw niyang pagspy sa resto nito lagi niyang nakikita ang tatlong babaing ‘yon.

BECAUSE THIS IS OUR TIMETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon