catching odds ¦ ryujun

102

special chapter; [edri]

i took a deep breath as i stood looking at the door in front of me.

a smile sadly escaped from my lips. with all the courage, i finally pushed it open.

as i walk in the aisle slowly accompany with a slow instrumental music, i saw him in the altar standing. his eyes are also glued towards me. malayo pa man kami sa isa't isa ay kitang-kita ko pa rin ang mga mata niyang nakatitig saakin.

for the past years of my life, being with him was the happiest moment of my life. he gave me lots of realizations. he taught me how to be a better person. he taught me how to love genuinely. he taught me how to be happy.

i smiled at him, trying hard to not shed tears. eventually he smiled at me too, his dimples are showing again. that lovely dimples...

nang makalapit ako ay huminto ako at hinarap siya.

"uther." i said.

"edri." he whispered.

i smiled and hugged him. he also wrapped me with his arms.

"mahal kita uther... at masaya ako para sa'yo." i whispered.

"salamat, edri."

humiwalay na ako sa pagkakayakap sa kanya and patted his shoulder before taking a seat at my designated seat.

napalingon kaming lahat ng bumukas ulit ang pintuan. we saw nina walking down in the aisle wearing an elegant wedding gown.

napatingin ako kay uther at nakita kong napatulala siya. his eyes are already clouded with tears.

it broke my heart but i have to accept it. this is our reality. our happy ending that is not with each other.

matapos ang kasal ay dumerecho na kami sa reception. hanggang sa gumabi na at nagpaparty na ang lahat.

"okay ka lang ba talaga edri? dami mo ng nainom na champaign ah." tanong ni asherha.

"oo naman, okay lang ako! masaya ako!" i beamed at her.

"lasing na talaga 'to." komento naman ni azeal.

napailing nalang ako saka tumayo na.

"saan ka pupunta?" tanong ni vannette.

"magpapahangin lang. nakakabitter pagmumukha nyong puro lovelife lang." i said at natawa naman sila.

lumabas na ako ng event hall at nagtungo sa parang may garden.

"sorry!" agad na sabi ko ng may mabangga ako kaya natapon tuloy ang champaign na nasa basong dala ko.

"shit!" i heard him cussed.

napatingin naman ako sa mukha niya. at okay, ang gwapo ng isang 'to.

"hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo miss?!" inis na tanong niya at napatawa naman ako.

"hindi nga. kaya nabangga ako noon sa maling tao at kinasal na siya ngayon. saya-saya no?"

"baliw ka na ba?" tanong niya.

napatawa ulit ako sabay iling.

"ingat ka ha, baka ikaw rin mabangga sa maling tao." paalala ko sa kanya sabay tapik sa braso niya at akmang lalagpasan ko na siya ng pigilan niya ako.

"edrienne?"

napatigil naman ako at nilingon siya.

"kilala mo ako?" tanong ko sabay turo sa sarili ko.

"ikaw nga!" manghang sambit niya at talagang niyakap pa ako.

"excuse me?" i asked.

humiwalay naman siya mula sa pagkakayakap saakin.

"nakalimutan mo na ba ako? ako 'to si natoy na mahal na mahal ka."

agad ko naman siyang sinamaan ng tingin at inambahan ng hampas ng baso kong wala ng laman dahil natapon na lahat sa kanya kanina ng mabangga ko siya.

"huwag mo kong ginagago!"

"joke lang." tawa niya.

"sino ka ba talaga?"

"it's me, nathan." pakilala niya.

"nathan? wala akong kilalang nathan."

"natoy nga." giit niya pa.

"gusto mo talagang mahampas kita?!"

"natoy kasi tawag mo saakin noon. remember natoy, your childhood friend?"

"natoy?! yung uhoging bata sa kapit-bahay namin noon?! ikaw yun?!" hindi makapaniwalang tanong ko.

"harsh pero oo ako nga. yung dating crush mo rin dati."

napairap naman ako sa sinabi niya.

"ikaw ba talaga yan?! putangina bakit ang gwapo mo nang leche ka?! saka ilang truck ba bumangga sa'yo para ganyan kalala ang tama ng puberty sa'yo?!" tanong ko.

"gwapo naman talaga ako noon pa kaya nga crush mo ako noon diba?" pagmamayabang niya at napairap ulit ako.

"nakakain ata ako ng uhog mo noon kaya naging crush kita kahit ang pangit-pangit mo noon!" nandidiring sambit ko at natawa naman siya.

"anyway, tanda mo pa ba pangako natin isa't isa noon bago ako umalis?" tanong niya kaya natahimik ako bigla.

"kapag nagkita tayo ulit liligawan mo ako kapag umabot tayo sa taong 28 at single pa rin tayo." mahinang sambit ko at nakangiti naman siyang tumango.

"single pa rin ako. gwapo naman sana pero malas e." he shrugged.

"dati ka naman talagang malas. ang clumsy-clumsy mo pa nga." natatawang irap ko sa kanya.

"so..." he started.

"you're almost turning 28..."

"i just turned 27 last month." i corrected.

he chuckled. " you're turning 28 next year and you are?"

i sighed. "single."

i heard him whistled.

"is this destiny?"

.