Morii: Shield Of Anger (BS3)

kabanata 20

Napamulat ako ng mata ko nang maramdaman ko ang pag tanday sa binti ko. I gulp as I look at person beside me.

Nagkaroon ako ng pagmasdan sya ng ganito kalapit. Hindi ko maiwasang mamangha sa haba ng pilikmata nya.

"Esha." Mahina kong sinampal ang sarili ko nang makita ko ang braso nya ang unan ko.

Ang isa nyang kamay ay nakayakap sa beywang ko. Mariin akong napapikit.

This is so freaking weird. Hindi ko inaakala na makakatulog ako sa tabi ng isang lalaki.. At boss ko pa.

Dahan-dahan kong ginalaw ang paa nya pa alis sa pagkakapatong sa binti ko. Mabilis akong pumikit nang gumalaw sya.

Ramdam ko ang kakaibang kaba sa dibdib ko. Hindi ko inaasahan na ganto pala kahirap na gumalaw habang tulog sya. Muli kong sinubukang gumalaw, mas nag ingat ako. Napalunok ako nang tuluyan syang humarap sa kabilang side ng kama.

"Thanks god" I whispered.

Maingat akong tumayo nang hindi sya nagising. Minadali ko naman ang pag tayo paalis sa kama. Kinuha ko ang isang unan at itinabi 'yon sa kanya.

Hindi ako gumawa ng kahit anong ingay nang maglakad ako palabas ng kwarto. Napabuntong hininga ako bago ko takbuhin ang sala. Hindi na ako nag abalang magsalamin o mag hilamos. Kinuha ko ang bag ko na nasa sofa. Hinayaan ko na ang heels at Dress na nasa isang couch.

Kumaripas ako ng takbo papunta sa parking lot. Wala akong paki sa mga taong napapatingin saakin. Nakayapak lang ako kaya ramdam ko ang lamig ng semento pero hindi ko 'yon iniintindi ang mahalaga ay makalayo ako.

Mahirap na baka magising sya.

"K-kyl!" I exclaimed as she answer the call. "Nasan ka?"

Ilang beses kong nilingon ang likod ko habang nag mamaneho. Para akong nabunutan ng tinik nang wala akong makitang sasakyan doon.

'Lunch at home. Why?'

"Nasa Manila ka na ba?" Napabuntong hininga ako nang ipatong ko ang cellphone ko sa bag ko.

'Yeah. Kanina lang ako nakauwi.' I heard her chuckles. Mukhang nanonood na naman sya ng sci-fic na movie. 'Ikaw nasan ka ba? How's the date. Shiela inform me about it-'

"Let's don't talk about it." Saad ko ng mag U-turn ako ng sasakyan. Mabilis ang pag papatakbo ko.

'Why?—'

"See you in a bit." Saad ko bago patayin ang tawag.

Nilingon ko ang side mirror ng sasakyan. I pout when I didn't found his car there.

Halos ihampas ko ang ulo ko sa manebela nang makita ko ang buhol-buhol na mga sasakyan sa harap ko. Tirik na tirik nadin ang araw.

Shems. I remember Kyl mentiom the word 'lunch'. Hindi pa ako kumakain simula kagabi. Pero hindi naman ako nakakaramdam ng gutom.

"I'm home." I whispered to myself.

Hindi ko inaasahan na makikita ko si Kyl sa tapat ng bahay na nagtatanim.

"Anong meron?" I chuckles. Bumaba ako sa sasakyan para salubungin sya.

"Ano nanaman 'yang naimbento mo?"

Kunot noo nya akong tinignan mula ulo hanggang paa. Napalunok ako nang maalala kung ano ang suot ko ngayon.

"My mother didn't inform me that she release a new fashion thread." Kyl shrugged her shoulders.

Mariin akong napapikit nang makita ko ang tatak ng damit. Shems. Bakit hindi ko ba to makita kagabi. It's her mother's clothing line logo.

Hermes...