Epilogue

421 22 7
                                    

Napapikit ako ng damahin ang pag taas ng aircraft. Mabilis ang naging pag lipad nito. Napasinghot muli ako nang maabot na nito ang tamang taas.

"Ma'am. Don't cry so loud." Hindi ko mapigilang mainis dahil sa sinabi ng babae.

"Naka drugs ka ba?" I sigh.

"Hindi ko nga alam kung anong nangyare sa boyfriend ko tapos sasabihin mo 'yan." I glance at her.

"Sige, sabihin mo sakin gaano ba dapat kahina o kalakas pag namatayan k-ka?"

Hindi na ako makapag-isip ng tama. This unknown pain eating my whole system.

Parang may bumara sa lalamunan ko nang banggitin ko ang huling mga salita. Namatayan...

She was stunted. "Ma'am kailangan po nating I Land ang plane. Naubusan po kasi tayo ng fuel-"

Namilog ang mata ko ng lingunin ko sya. Hindi ko maipaliwanag kung anong inis ang nararamdaman ko nang marinig ko 'yon.

Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya. "Seryoso ba to?" I sighed.

"N-ngayon pa talaga kayo na ubusan ng gasulina..."

Bahagya akong tumayo. "Bakit hindi chineck kanina? Nag loloko ka ba? The pilot must check it first before-"

"Ma'am." Malumanay na saad nya. "Kumalma po kayo. Masyado po kaming minadali ni Ms. Pagatpat, kaya po nag ka ganito. Wag po kayong mag-alala. May private plane po na tinawagan na kami. 'Yun po ang mag hahatid sainyo sa Mindanao."

Bumagsak ang luha ko ng marinig ko iyon. Hindi na ako nag salita. Mahina kong umupo muli sa upuan ko. Parang may kumurot sa puso ko nang paulit ulit ng mag echo ang mga salita ni Risimei saakin.

'Patay ang piloto.'

'Patay ang piloto'

Marahan kong pinunasan ang luha ko nang mai-land ang aircraft nag madali akong lumabas.

"Nasan ba yung private plane na sasakyan ko?" I ask while walking as fast as I could.

"Is she Esha?"

Wala sa sarili akong napalingon sa likod ko.

Kumunot ang noo ko nang makita ang babaeng nakatayo sa harap ko. Sya 'yung babae na nakita ko sa video. Hindi ako pwedeng mag kamali.

Pareho sila ng mata ni Hans. Lalo akong napaiyak ng makita ko ang mga mata nya.

Nagulat ako nang hawakan nya ang kamay ko. Hans told me, his parents are...

"My son really loves you" Her voice almost crack. "H-he fought for you."

Napahikbi ako nang makita ko kung paano magbago ang boses nya. Namumula na rin ang Ilong nya. Hindi ko alam kung bakit lalo akong nasaktan dahil doon. Katabi nya ang isang lalaki. Matangkad at kahawig sya ni Hans kaya nasisigurado ko na sya ang ama nito.

"You are the only lady that my son can see his future with." He slightly smile. "I am happy that he found his happiness..."

Naputol ang sinasabi nya nang humagulgol ang ginang. Agad syang niyakap ng lalaki.

"Go ahead. find my son." She sob. akmang aalis na ako ng bigla nya akong niyakap.

"Can I count on you?"

I nod. "I h-have to go"

She smile. "T-take care ija?" Tatango tangong saad nya bago tuluyang yakapin ang lalaki.

Mabilis akong tumakbo papuntang sa direksyon na tinuturo ng babe saakin kanina. Hindi naman ako Nahirapan mag hanap dahil agad ko rin nakita ang isang private jet na naka land doon. May isang piloto na nakatayo malapit sa aircraft. Inalalayan nya akong umakyat doon.

Morii: Shield Of Anger (BS3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon