Morii: Shield Of Anger (BS3)

Special Chapter

"What kind of aircraft you want us to make?—"

Akmang mag sasalita na sana ako nang marinig ko ang mga boses ng babae sa likod. Mariin akong napapikit.

"Business jet—" Hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko, nang may tumama saakin na luggage.

Nanliit ang mata ko, humigpit ang pag kakahawak ko sa cellphone ko nang maramdaman ko ang katawan nya saakin.

Her eyes met mine. It shadowed by her long eyelashes. Tumatama ang pang-upo nya sa kamay ko. Everything seems to be in slow motion.

Natatanaw ko ang mga kaibigan nya na naka uniform din ng pag cabin crew, sa paligid. But I don't care. My eyes settle on her.

Mukhang naitulak lang sya kaya kami napunta sa pwesto namin ngayon. Hindi ko maintindihan, imbes na mainis ako sa mga babaeng tumulak sa kanya. Gusto ko pang mag pasalamat.

"Sorry, sir." Mabilis syang tumayo. Pinagpagan nya ang uniporme nya.

Nahagip ng mata ko kung paano nya samaan ng tingin ang mga babaeng kasama nya kanina.

May iilang mga tao na napatingin sa direksyon namin ngayon. Lalo na 'yung mga taong naka dine malapit saamin.

Nakita ko ang paglapit ng mga bodyguards ko na akmang papalayuin sya. Pasimple kong tinaas ang daliri ko, para senyasan silang hayaan syang makalapit.

"You interrupt me..."

She smile. "Sir, nasaktan din naman ako no'ng nag land ako sa sa'yo. Kwits lang tayo."

Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa kanya. How could this woman answer me like this. In this kind of situation.

"Mr. Duran..."

Nagbaba ako ng tingin sa cellphone ko nang muling mag salita ang manufacturer.

"Talk to you later—"

Namilog ang mata ko nang muli kong nilingon ang kinatatayuan ng babae kanina, pero wala na sya doon.

Mabilis kong pinatay ang tawag. Nilibot ko ang paningin ko. I saw my bodyguards became alarm on my action.

"Yes sir?"

Nagbaba ako ng tingin sa tumunog na bagay nang tumayo ako. Pinulot ko sa ilalim ng lamesa ang isang hikaw.

That woman...

I pressed my lips as I saw a piece of paper crumple near the earing.

"Georgia and Rome..." I whisper to myself as I read her schedule.

Nanliit ang mata ko nang makita ko ang isang babae na pumasok ng salas.

"'Yong anak mo ang sadya ko."

Hindi ko maiwasang mamangha nang makita ko syang nakatayo sa harapan ko. Damn.

Pasimple kong nilingon si Corpuz na mukhang nakukuha kung ano ang nangyayare.

"You never told me, that she is your wife's friend."  Mariin na saad ko.

"You knew that I'm finding her for almost a year."

Howard smirk at me. "You knew where she is, ofcourse. Wala ka lang lakas ng loob na lapitan sya."

"Damn you."

"Wag mong isisi saakin ang lahat Duran." Howard smirk. "Beside, you should be thankful. Na kasama mo sya dahil saamin."

Napaismid nalang ako habang nakatingin kay Corpuz. Mukhang gagamitin nya nanaman saakin ang mga salita, na sya ang nag sabi ng pangalan ni Esha saakin noon.