Morii: Shield Of Anger (BS3)

kabanata 27

Nasapo ko ang ulo ko nang umikot ang paningin ko. Nalalasahan ko parin ang alak sa bibig ko.

Napabuntong hininga ako bago ako tuluyang nahiga sa kama. Ilang beses na akong pabalik panalik sa comfort room para ilabas ang laman ng sikmura ko papunta sa bibig ko.

Hindi talaga magandang pagkatiwalaan si Risimei sa pag dedesisyon. I sighed. Halos maduwal ako pag katapos kong uminom muli ng tubig.

"I warn you not to drink." I heard Kyl said.

Kahit umiikot ang paningin ko malaya ko syang nakikita na nakatayo sa harap ko. Hawak hawak nya ang isang palangana na alam kong nag lalaman ng tubig.

Marahan kong pinukpok ang ulo ko ng muling kumirot 'yon.

"Ka, m-may gamot ka ba?-"

Mabilis syang Tumango. "Para sa sakit ng ulo?" She slightly smile. "Wait, kukunin ko lang-"

Mabilis akong umiling. "Para d-dito." Saad ko habang naka turo sa puso ko. "K-kahit pampamanhid lang. Nakakabaliw k-kasi yung sakit ih." I sob.

Nakita ko ang paglapit nya saakin. Ang pag ikot ng paningin ko ay sinabayan pa ng pamumuo ng luha. Hindi ko na alam ang sunod na nangyare ang alam ko na ay nakayakap na saakin si Kyl.

"I want to see you smile." I heard her whisper in my ear. "But I don't want a force one. I want to see you smile again like before." Halata ang sakit sa noses nya.

Lalo akong napahagulgol ng marinig ko 'yon.

"I-I am fine." I sobbed.

Hindi ko alam kung dahil ba sa epekto ng alak. Hindi ko na napigilan ang pag bagsak ko sa kama. Mainit ang pinapakawalan kong hininga. Nakita ko ang natatarantang mukha ni Kyl bago tuluyang maging madilim ang paligid.

"Ano ba!?" Napabalikwas ako sa pag kakahiga nang marinig ko ang sigaw ni Kyl.

Nasapo ko ang ulo ko nang bigla akong nakaramdam ng pagkahilo. Tumatama na ang liwanag mula sa labas. Napakamot ako ng ulo bago ko lingunin ang orasan. Halos mapamura ako nang makita ko na tanghali na.

"K-ka." I call.

"Joxzel, I just want to talk to my girlfriend-" Parang may kumurot sa puso ko ng marinig ang boses nya.

He is here...

Narinig ako ng malutong na pag palo. Kahit hindi ko nakikita sila. Alam kong galing sa sampal 'yon.

"What the hell..." I heard Hans serious tone. "I really can't understand. Ano bang nangyare?"

"Hindi mo alam?" Kyl chuckles.

"Believe me, I really don't know." Sinserong saad ni Hans.

Nakita ko ang marahan na pag ikot ng door knob sa kwarto ko.

I gulp. Bigla akong ginapangan ng kaba. Hindi ko alam kung anong gagawin ko.

"O sige, maniniwala ako sayo." Kyl seriously said. "Kung papaniwalaan mo ring ako na hindi kita kilala o nakalimutan ko ang sarili kong pangalan."

"Hindi ko maintindihan..." Hans ask.

I heard Kyl laugh. "Umalis ka nalang Mr. Duran. Kasi handa akong makipag ubusan ng pera para lang makita ka na nasa likod ng rehas-"

"Joxzel." Humihina na ang Boses nya. Nasisigurado ko na lumalayo narin sya.

"I just want to talk to her. Gusto ko lang naman malaman kung bakit hindi sya pumunta kahapon-"

"One." Seryosong saad ni Kyl.

Gusto ko nang lumabas ng kwarto ng marinig ko ang bilang nya. Ganon sya pag punong-puno na sya sa taong Kaharap nya. At hindi 'yun laging nangyayare.