Meet Me In Clark High (Reistre Series #1)

Chapter 5

Chapter 5: Jace

“Break na, Archie, siraulo ka kasi alam mong may period si Sir ngayon!” si Sam.

“Tara na, Anella,” yaya sa akin ni Archie kaya tumayo na rin kami ni Kuya. 

“Mauna na tayo, Archie. Treat ko ngayon!”

Parang umaliwalas ang mukha niya kaya hinila niya ako sa buhok. “Bye, guys! Since officer kayong dalawa ayusin n’yo muna ‘yan diyan tapos sunod kayo sa table natin!”

“Aray, required naman sigurong bitawan ako, ‘no?” sarkastikong sabi ko nang hila niya pa rin ang kalahati ng aking buhok.

“Hehe, sorry,” aniya at binitawan ako.

Nakasalubong pa namin sa pinto iyong isa naming kaklase na babae, iyong lumapit sa ‘kin kahapon.0 “Archie,” tawag niya sa katabi ko.

“Bakit?”

“Sasabay si Sam? Saan ba siya?” tanong niya rito bago ako nginitian.

Ngumiti ako pabalik.

“Hindi ako hanapan ng aso, Trisha, pero nandoon kasama pa noong chihuahua na si Zian,” si Archie.

Natawa kami.

Nang nakarating kami sa cafeteria ay pumila na kaming dalawa para mag-order.

“Archie, ano ba gusto niyo?” tanong ko at bumaling sa likuran. Nagtaka ako dahil wala na siya roon.

Nagkibit-balikat na lang ako at humarap ulit dahil naghihintay ang babae sa order ko. “Miss, apat na large hamburger with cheese, apat na sisig na rin po, apat na tubig at coke in can na rin po,” sabi ko at nag-abot ng cash.

Dumating na ang order ko na nasa dalawang tray. Napaisip ako kung kaya ko ba iyong bitbitin papunta sa table namin. 

“Miss, wala ka bang ibang kasama? Samahan na lang kita,” sabi ng babae.

Umiling ako. “Huwag na po!” Nakakahiya naman dahil busy siya, at halatang hindi niya naman kasi trabaho iyon. Bakit kasi ako iniwan ni Archie?!

Ambang kukunin ko na ang isang tray at babalikan na lang sana mamaya iyong isa kapag nahatid ko na kaso may nagsalita sa likuran ko.

“Miss, ako na magdadala sa table nila,” sabi ng boses ng lalaki na nasa likuran ko.

Hindi pa man ako nakakalingon ay bahagya niya akong binangga ng katawan niya para gumilid, hindi ko rin tuloy magawang mag-angat ng tingin sa kaniya dahil bigla na lang akong kinabahan.

“Let’s go,” aniya sa mababang boses sabay kuha sa dalawang tray.

Hindi agad ako nakagalaw sa kinatatayuan at nanatiling nakayuko hanggang sa nagpatiuna siyang maglakad, iniwan ako.

Para akong robot na naglakad pabalik sa table namin. Malayo pa lamang ay nakita ko na ang tatlong lalaki sa table at nag-uusap, ang isang lalaki na hindi pamilyar sa ‘kin—bukod sa naka-itim lang siyang damit— ay nakatalikod din sa direksyon ko.

Nang naupo ako sa pagitan ni Kuya at Archie ay kaagad dumapo ang tingin ko sa bagong lalaki na katapat ko lang.

“Hmm, sino ka?” nag-aalinlangang tanong ko.

“Mamaya na ‘yan, Ari.” Nilapag ni Kuya ang pagkain sa harap ko ngunit nanatili pa rin ang mata ko sa lalaki.

Bahagyang siniko ni Sam ang katabing lalaki. “Kakain ka? Umorder ka nang sa ‘yo, libre lang ‘to ni Ella, e.”

Ngunit hindi niya pinansin ang katabi at nakipaglabanan lang din ng tingin sa ‘kin.

We had our staring contest for at least 10 seconds until I snapped, feeling uneasy. “May mali ba sa ‘kin? Am I ugly?”