Kabanata 32

166 10 1
                                    


Rest

"Babalik na ako sa loob," I announced.

Tumayo ako at napangiwi ng maalala ko na may sugat nga pala ako sa binti, inangat ko ang kaliwang binti ko. I heard him sighed and carried me again.

"Kaya ko na, ibaba mo na ako." I grunted.

Tumingin siya sa akin bago umiwas. "You can't, pagtayo mo pa lang hindi mo na kaya eh. You should deal with the wheel chair, why did you choose crutches huh?" halata ang inis sakanyang tono ng boses.

"So what? Wala ka na do'n," matigas kong sabi nung binaba niya ako sa sofa dito sa salas.

He didn't leave his eyes on me, nakahawak pa rin siya sa likod at binti ko. Mariin siyang nakatitig sa akin, at hindi ko alam kung bakit hinahayaan ko lang siya gawin iyon.

He clenched his jaw and let go of my legs. Bigla nalang siya lumapit sa akin, hanggang sa maduling kami kakatingin sa isa't-isa, he's catching his own breath.

Come on, Claire! Do something! Itulak mo siya!

"Damn." I heard he mutter some curses and kiss me passionately.

NakapiKit siya ng mariin habang hinahalikan ako samantalang ako ay naka-dilat pa rin sa sobrang gulat. Sa utak ko ay gusto ko siyang itulak, pero iba ang sinasabi ng katawan ko. I want him more.

Hindi ko alam kung anong sumapi sa akin ngayon, at nagpaubaya ako sa labi niya sa sandaling iyon. I kissed him back, I heard him cussing in between our kisses. He's hand on my back slowly drawing some circles on my back until he found the hook of my bra even if I am still on my shirt.

"Tyche, andito- what the fuck?!"

Mabilis pa sa alas kwatro kaming naghiwalay, ngunit hindi niya inalis ang kamay niya sa likod ko. We are catching our breathe, I can't even look at Alessandro because of shame.

Nakakahiya na nahuli niya kami! Naramdaman ko ang pamumula ko.

"So what's the meaning of this, brother? Akala ko ba bukas ka pa bibisita?" I heard him tsked.

"You ruin the moment, Alessandro."

Bahagyang natawa naman si Alessandro sa inasal ng kapatid niya, naramdaman ko na nilipat ni Evan ang kanyang kamay sa aking bewang.

"Stop it Kuya, nahihiya na masyado si Tyche."

"Tyche?" he sarcastically asked.

"Oo, bakit? may problema ba sa tawag ko sakanya?" matapang na tanong ni Alessandro.

"T-tumigil na nga kayong dalawa! Yung niluluto ko sa kusina! Para maka-kain na tayo!" Their attention divert into me.

Agad naman silang tumango. "Teka, asan yung saklay mo?" Alessandro asked.

"Tss," masungit na sagot ni Evan. "Nasa kusina, pwede mo bang kuhain?" tanong ko at pumayag naman agad siya. Lumingon ako kay Evan na mukhang naiirita na sa nangyayari.

"Bitaw," matigas kong sabi at pilit tinanggal ang kanyang kamay. Bumitaw naman siya sa pagkakahawak sa akin.

"So first name basis, huh?" mapanudyo niyang tanong. "H-huh?" nagulat ako sa tanong niya.

Tumayo siya nang hindi tumitingin sa akin. "I can't believe you're letting him call you Tyche, but you didn't want me to call you that." Halata nanaman na iritado siya. Bakit ba ang tagal kuhain ni Alessandro yung saklay ko?

"Pakielam mo? Eh gusto ko siya-"

"The fuck?! May gusto ka sakanya?!" This time, lumingon na siya sa akin. Ang sama ng tingin ang ipinukol niya sa akin.

Sweet Mistake ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon