Sweet Mistake ✓

Kabanata 33

  

Pregnant

"Lumayo ka nga sa akin!" naiinis kong sabi.

Kanina pa siya dumidikit habang nagluluto ako at kanina pa ako naaalidbaran sakanya. Ayoko nang maulit pa yung nangyari kanina, ayokong isipin niya na sa paraan niyang iyon ay makukuha niya ako ulit.

"Okay, as you wish." He chuckled.

Nakita ko sa peripheral vision ko ang pag-upo niya sa upuan sa dining table. He's now looking at his phone. I heavily sigh and turn off the stove when I am finished, I cooked bacons, egg, ham and fried rice for our breakfast. He's now busy texting and didn't mind to help me to ready our food.

Umupo ako sa harapan niya pero wala pa rin siyang kibo, hindi ko alam pero naiirita ako sa ginawa niyang iyon.

"Hindi ka pa kakain?" tanong ko kaya napalingon na siya sa akin.

"Wow, tapos ka na pala. Hindi ko napansin eh," he chuckled and started placing rice in my plate before him.

"Kaya ko na-" hindi ko na natapos dahil siya na rin naglagay ng ulam na niluto ko sa plato ko. I saw him smirked while doing it, he really knows how to irritate me.

"Paano mo mapapansin eh nakatitig ka sa phone mo?" Hindi ko maiwasan maging sarkastiko habang sinasabi iyon.

"Sorry, you jealous?" he asked.

"Asa ka pa," naiiling kong sabi.

Habang kumakain ay saktong pagbaba ni Alessandro na bihis na bihis na, that explained why he didn't let me see his bag because he's not going to stay here. Hinatid niya lang talaga ako.

"Woah, ang aga niyo ah?" He asked and sit beside me.

"Hindi na siya makatulog," sabi ni Evan habang busy sa pagkain.

"Hmmm... bakit nga ba? masakit ba yung sugat mo?" tanong ni Alessandro ngunit umiling ako.

"H-hindi naman!" I exclaimed.

He nodded and smile at me before he eat. Kaming dalawa lang ni Alessandro ang nag-uusap samantalang si Evan ay nanatiling tahimik sa harapan namin.

"Teka, anong oras flight mo?" I suddenly asked.

"Shit," he suddenly stand up. "I need to leave, take care Tyche. Call me if something bad happens here."

Akmang yayakap na sana siya sa akin ngunit napatingin kami sa may tumikhim na si Evan, tumawa lang si Alessandro tsaka tuluyan na nagpaalam. "Ingat ah? See you in Manila," I waved.

"I'm gonna wait for your arrival," he said and walked out.

Agad namayani ang katahimikan, ni hindi manlang nila magawang magpaalam sa isa't-isa. Pagkatapos kumain ay tumayo siya papuntang lababo.

"Ako na maghuhugas," pagpe-presinta niya. Hindi na ako nakipagtalo at hinayaan siya sa kung anong gusto niya.

Napagdesisyunan ko nalang na pumunta sa terrace, nakita ko agad ang mga mangingisda na naglalayag na sa dagat. Lima ang gamit nilang bangka sa paglalayag, habang may iilang tao ang nasa dalampasigan. Napangiti ako sa tanawin na nakikita ko, ganitong-ganito ang nakikita ko dati nuong naninirahan pa kami dito. Hindi uso ang paggising ng tanghali dito, kahit ganitong oras ay marami na agad na tao.

Bumalik ako sa aking silid para maligo at magbihis, napag-isipan ko kasing bumaba na para makita ang ginagawa ng mga tao ruon.

I took a quick shower and put an ointment first on my left leg. Habang ginagawa ko iyon ay may pumasok sa kwarto, at nakitang si Evan ito. Nang magtama ang mata namin ay umiwas agad ako ng tingin, kasabay ang paglapit niya sa akin.