Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Gece'nin giydikleri
Elimdeki kadehten bir yudum daha alırken saçma sapan konuşan Murat'a ilgili görünmeye çalışıyordum. Ne kadar başarılı olduğumu bilmiyordum ama yüzündeki gülümsemeye bakılırsa tatmin olmuştu.
"Öyle işte." diye mırıldandı konuşmasının sonuna geldiğinde. "Hep ben konuştum biraz da sen anlat."
Aslında fena çocuk değildi. Muhabbeti de fena değildi ama aklım tamamen Barın'da takılı olduğu için doğru düzgün dinleyemiyordum bile.
"Karaoke gecesi değil miydi bu?" Muzip çıkarmaya çıkardığım sesimle Murat gülüp elindeki içkisinden içti. "Sesim kötü demiştin ama." Şakacı sesiyle biraz gevşeyerek gülümsedim.
"Oğlum bütün akşam birbirinizden başka kimseyle konuşmadınız yalnız." Murat'ın yakın arkadaşı Ogün'ün imalı konuşmasıyla yerimde rahatsızca kıpırdandım. Murat da rahatsızlığımı anlamış olacak ki sert bir bakışla susturdu Ogün'ü.
Tüm gece yaptığım gibi Barın'ı görmezden gelmek yerine gözüm ona kaydığında elindeki viski kadehine alayla baktığını gördü.
Bir anda olduğum durum midemi bulandırmıştı sanki. Bir anda yerimden kalktım. "Ben bir lavaboya gidip geliyorum."
"Seninle gelmemi ister misin?" Murat'ın gereksiz sorusunu geçiştirip arkamı döndüğüm an gözlerim dolu dolu oldu.
Sevdiğim adamla aynı masadayken başka biriyle bu kadar yakın olmak o kadar zoruma gitmişti ki!
Bir kadın Gazel'e şu an ulaşamayacağımla ilgili bir şeyler söyledikten sonra sinyal sesini bekledim.
"Gazel..." sözlerimi hıçkırığım böldüğünde elimi ağzıma bastırdım. Ağlamak istemiyordum. "Bu gece sende kalabilir miyim? Size çok..." Ben cümlemi tamamlayamadan bir el elimdeki telefonu aldı ve beni dar bir koridora çekti. Çığlığım ağzıma kapanan elde boğulurken aldığım kokuyla rahat bir nefes verdim.
"Ne yapıyorsun sen?" Birkaç saniye öylece yüzüme baktı. Gözlerinden birer silah çıkıp bana ateş edecek sandım. Öyle öfkeliydi ki! Ah, bu iyiydi değil mi? Ben de ona öfkeliydim çünkü! Hem öfkeli hem kırgın.
"Asıl sen ne yapıyorsun?" Gözlerim yeniden yaşardığında gözlerini kapatıp sert bir küfür savurdu. "Halinden memnun olmadığın o kadar belli ki! Neden bu hallere düşürüyorsun kendini!"
Sorusuyla burnumu çekip omuz silktim. Kendimi karşısında bir an çocuk gibi hissetmiştim. Yaptığım çocukluk değil de neydi zaten?
"Seni ilgilendirmez!" Sert tutmaya çalıştığım sesim bana ihanet edip çatladığında yeniden kendini dizginlemeye çalıştı. "Tüm akşam o herifle konuştun lan! Bir kere dönüp bana bakmadın bile! Tüm akşam seni izledim ama sen dönüp bana bakmadın!" Kafasını iki yana sallayıp benden biraz uzaklaştı ve ellerini saçlarından geçirdi. "Düşündükçe delirecek gibi oluyorum! Bu ne cesaret böyle!" İşaret parmağını bana doğru salladı. "Sakın beni sınama Gece. Sen zararlı çıkarsın. Sakın!"
Tehdidine karşı göz devirdim. "Sanane?" Sakince sorduğum soruyla kaşlarını çatıp parmağını indirdi. "Ne?" Sorum onu afallatmış gibi duruyordu. "Duydun, sanane?" Derin bir nefes alıp güç almak ister gibi çantamı sıktım. Ağlamamak için direniyordum karşısında.
"Birbirimizi tanımıyormuş gibi davranmamızı isteyen sendin. Ben sana ayak uyduruyorum sadece." Sinirle karışık bir kahkaha attı. "Tüm bu rezilliğin sebebi bu mu yani?" Omuz silkip bakışlarımı ondan kaçırdım. "Senin için söylemeyelim dedim gerizekalı." Ona bakmadan kafamı alayla salladım. "Aynen." diye mırıldandım yine alaylı bi ses tonuyla.
"Aptal mısın sen?" Gerçek merak ediyor gibi çıkan sesiyle sinirlenip ona döndüm. "Zeki bir kadın olduğumu düşünüyorsun sanıyordum." Öfkeli çıkışımla bir an gülümseyecek gibi olsa da kendini tuttu. "Gamze'den yeni ayrılmışken seninle el ele buraya girsem insanlar senin hakkında ne düşünecekti?" Bir anda sorduğu soruyla şaşkınlıkla ona baktım. "Ben... böyle düşünmemiştim." Kendime senin yanında bir yer bulmakla o kadar meşguldüm ki...
"Benim için farketmez. Şimdi senin elini tutar yanlarına giderim." Duraksadı. "Ama içerdeki şerefsizler benim ne kadar pezevenk olduğumu değil, senin nasıl bir orospu olduğunu düşünür." Açık konuşmasıyla gözlerim yeniden doldu. Onun öyle düşünmediğini biliyordum elbette ama söylediği şey ne yazık ki doğruydu.
"Açık konuştuğum için bana kızmıyorsun değil mi? Seninle açık açık konuşmadan anlamıyorsun çünkü." Arka arkaya laf sokmasıyla utanarak bakışlarımı ondan kaçırdım.
Ne yazık ki haklıydı. Sevgilisinden yeni ayrılan oyken benim hakkımda konuşulurdu. Ne yazık ki bu üniversite öğrencileri için bile bir gıybet konusu olurdu.
"Bu kadar açık olmasına gerek yoktu." diye mırıldandım suçlu olduğumu anladığımı belli eden bir ses tonuyla. Derin bir nefes alıp kollarını omzuma sardı ve beni kendine çekti. "Seninle ne yapacağım ben?"
Çok sevsen keşke...
Birkaç dakika onunla sarılmış bir şekilde orada dikildikten sonra ondan ayrıldım ve sırtımı arkamdaki duvara yasladım. "Aslında iyi oldu," diye mırıldandım. Kaşlarını çatıp devam etmemi bekledi. "Birlikte olduğumuzu düşünmelerini istemezdim." diye devam ettim bakışlarımı kaçırıp.
"Hmm," diye mırıldandı bir eliyle yanağımı okşarken. "Biz zaten birlikteyiz, Gece." Söylediği şeyle içim kıpır kıpır olurken gülümsememek için yanağımın içini ısırdım. "Hayır." diye mırıldandım kafasını bana doğru eğip burnunu yanağıma yasladığında. Derin bir nefes alıp biraz öyle bekledi.
Bayılmak üzereydim.
"Birlikteyiz." diye fısıldadı bu kez birkaç gündür üstümde ne kadar etkili olduğunu keşfettiği ses tonuyla. "Hayır." diye mırıldandım gözlerim dudaklarındayken.
Neden itiraz ettiğimi bile bilmiyordum ama neyse ki daha fazla uzatmadan dudaklarını dudaklarıma bastırarak beni sertçe öpmeye başladı.
Sanırım onun tarafından böyle susturulmak bende alışkanlık yapacaktı.
***
Hayalet okuyucular ben size ne diyeyim ki iki yakanız bir araya gelmesin😡 İki gündür kurgu olmayan kategorisinde bir 8 oluyoruz bir 10 oluyoruz ilerleyemiyoruz bir türlü...
Şey dermişim bu bölüme 1973029 beğeni gelmezse yeni bölüm atmam? şadjşwjdpwkdğw
Şaka yapıyorum yeni bölüm taslaklarda bitmiş durumda zaten...
