"Hayatımın en güzel doğum günüydü." dedim Barın'a sarılıp kocaman gülümserken. Hepimiz her zaman oturduğumuz masaya oturmuş bir yandan pastalarımızı yiyor, bir yandan da konuşuyorduk. "Hepinize çok teşekkür ederim." Duraksayıp yüzümü Barın'a döndüm. "Ama en çok da sana."
Kocaman gülümseyip alnımdan öptü. "Ben her zaman en çok sana." Dudakları alnımdayken söylediği cümleyle ben de gülümseyip gözlerimi kapadım. "Of çevremde çift görmek istemiyorum yeter!" Gazel'in serzenişine hepimiz güldük.
Alptekin'se derin bir gülümseme sundu sadece. Bu hallerine gülümsedim. Aralarında henüz bir şey yoktu ama olacağından da şüphemiz yoktu.
Son birkaç ayda ne kadar yol aldığımızı düşününce her şeyin bir anda tepetaklak olabilecek olmasına olan korkum sürekli artıyordu.
Şimdiye kadar her şey bu kadar ardı ardına iyi gitmemişti çünkü.
Ama sanki Barın bana seni seviyorum dediğinde, her şey yerle bir olsa da bir şekilde toparlayabileceğimize olan inancım artmıştı. Sevgi denen şeyin bu kadar güçlü olabiliyor oluşu bile başlı başına yeterliydi.
"Dağılsak mı artık?" Göktuğ'un ortaya attığı soruyla herkes onaylayan mırıltılar çıkarınca hep birlikte ayaklandık.
Mekanın çıkışına yönelirken gördüğüm yüzle olduğum yerde kaldım. Ben durunca diğerleri de durup baktığım yöne baktılar.
Gamze hiddetli bir şekilde bize doğru geliyordu.
Barın'ın sakin ol der gibi elimi sıktığını hissettim.
"Kusura bakmayın bölüyorum galiba!" Alaylı cümlesiyle gergince gülümsedim. "Sen bizi bölemezsin merak etme." Dedim aslında söylediğim şeyden farklı bir imada bulunarak.
"İnanılmaz uyumlu bir çift olmuşsunuz yalnız!" Gözlerini devirdi. "Yalnız Barın Gece'yle zaten gizliden gizliye görüştüğünü, artık bunu gizlememek için bana saçma sapan bir sebepten yol verdiğini biliyorum! Ve herkes de öğrenecek merak etme!"
Barın'ın bedeninin gerildiğini hissederek biraz daha ona yaklaştım ve hafifçe kendimi ona yasladım. Bedeni anında tepki göstermişti.
"Ne saçmalıyorsun sen?" Barın'ın buz gibi ifadesiz sesi sessizliği böldü. "Ne gizli gizli Gece'yle görüşmesi?" Biraz duraksayıp güldü. "Saçma sapan dediğin sebep en yakınımla duşta çektiğiniz fotoğraf elime geçti lan! Ne anlatıyorsun sen?"
"Bu senin için neden sorun olsun? Beni seviyor muydun sanki?" Saçma savunmasına alayla gülümsedim. Bu onu sinirlendirdi. "Sen yanındakinin nasıl bir kadın olduğunu düşünüyorsun ki tercihin o olabiliyor?" Kaşlarım anında çatılırken hafifçe öne atıldığımda Barın beni kendine çekti.
"Seni en yakın arkadaşınla aldatmaz, başkasıyla aldatır." Dedi vurgulayarak. "Ama aldatır."
"Ne diyorsun lan sen?" Gazel'in sert sorusuyla Gamze'nin bakışları bir kez bile ona kaymazken Alptekin'in onu kendine çekip sessiz olması gerektiğini söylediğini duydum.
Bense öylece onu dinliyordum, arkamda Gamze'nin her sözüyle biraz daha gerilen Barın'ın dinlediği gibi.
Yalnızca birkaç şey daha söylemesini bekliyordum.
"Belli ki yatakta seni fazlasıyla mutlu ediyor ki küçük hediyelerden de çekinmiyorsun." İğrenç bir kahkaha attığında kendimi Barın'dan kurtarıp hızla ona doğru atıldım ve o iğrenç saçlarını bileğime birkaç tur dolayıp kafasını önümde eğdim. "Bana bak." diye tısladım.
Bir anda bana şokla bakan sevgilim ve arkadaşlarıma döndüm. "Sakın karışmayın!" Göktuğ, Aslı ve Gazel bu halime daha önce nadiren de olsa şahit olmuş olsalar da Barın ve Alptekin şoka girmişti muhtemelen.
"Beni sakın kendinle karşılaştırma." dedim korkutucu olduğunu daha önce tecrübe ettiğim ses tonumla. "Bu laflar sana söylense gülüp geçersin ama ben sen değilim." Saçını bir kez daha sertçe çekerek yüzüme bakmasını sağladım.
İlk başta gururundan canının yandığını belli etmemeye çalışsa da artık inliyordu. "Bir kez daha bu zırvalıkları senden ya da bir başkasından duyarsam o zaman yediğin her bir haltı herkesin ağzından duyarsın." Saçını sertçe asıldım. "Anladın mı?"
Acıdan gözlerini bile açık bırakamazken yutkunarak başını salladığında saçlarını sertçe bırakıp elimde kalan saçları da ellerimi birbirine çarparak döktüm.
Hala sessiz ama şok içinde bana bakan sevgilime döndüm.
"Gidelim mi artık?"
