Medyada Asya ve bikinisi var:)
Bölüm şarkısı; Uğur Ak yürek~ Aşk izi
İYİ OKUMALAR
5 ay sonra
Elzemi Aras'ın kucağından alıp göz devirdim. Cidden bebeğin nasıl tutulacağını bile bilmiyordu.
"Güzelim bu kız çok yaramaz. Bir yerinde duramadı amına koyayım," diye homurdanıp kendini yatağın üstüne atmıştı.
"Bence sen bebeği tutmayı bile beceremediğin için suçu ona atıyorsun," diyerek Elzeme döndüm. Gece ve Yağız ismini beraber seçmişlerdi. İsmi oldukça değişik ve anlamlıydı. Gülümseyip yanağından öptüm. Çok güzel kokuyordu. Henüz daha iki haftalıktı. Şu an ise Gece ve Yağızla beraber Antalya'ya gelmiştik. Bir kaç hafta sonra Anıl ve Mertte yanımıza gelecekti. Sınavıma girmiştim ve oldukça iyi geçmişti. Ancak henüz sonuçlar açıklanmamıştı.
Hep beraber beş ay geçirmiştik. Her şey güzel gitmişti. Arasla eskisinden daha da iyiydik. O benim bütün mükemmel duyguları tadabildiğim kişiydi. Onunla her şey güzeldi. Aniden belime sarılan kollarla kendimi Arasa doğru yaslandım. Yanımızdaki boy aynasına doğru dönerek boynuma bir öpücük kondurdu.
"Annelik sana çok yakışacak," diye mırıldanarak ellerini karnımda gezdirmeye başlamıştı. Ona tedirgin bir gülümseme sundum.
"Bundan o kadar emin değilim," diyerek ondan ayrıldım. Elzem sonunda uyumuştu. Onu dikkatlice yatağa yatırıp yanına yastıkları dizdim. Ardından üstümdeki siyah askılı elbiseyi sıyırıp yere doğru attım. Aras'ın bakışları beni utandırırken vakit kaybetmeden siyah saten geceliği elime aldım. Bir kaç büyük adımda yanıma gelerek beni kendine doğru çekmişti.
"Bakışların hâlâ benden utandığının bir göstergesi," diyerek elini sütyenimin kopçasında gezdirdi. Ona gülümsemeye çalışarak bir adım geriye atıp, geceliği üstüme geçirdim.
"Bunu atlatabilmem o kadar kolay değil," diye mırıldandım. Elini elime sarıp, alnıma bir öpücük kondurdu.
"Sana yardım edeceğim," dediğinde kapı çalmıştı. Ondan ayrılarak kapıya doğru gidip açtım. Yağız ve Gece nihayetinde gelebilmişti.
"Çok ağladı mı?" diyen Geceye gülümseyip başımı olumsuz anlamda salladım. Tekrar odaya dönerek Elzemi kucağıma alıp ona götürmüştüm. Gece elimden tutup tebessüm etti.
"Teşekkür ederim," dediğinde tekrar gülümsemek zorunda kalmıştım. Yağız ise elini omzuma çıkarıp sağol dercesine gözlerini kapatıp açtı. İkisiyle de kısaca vedalaştıktan sonra tekrar odaya dönmüştüm. Aras telefonda biriyle konuşuyordu.
Elimdeki tek taş yüzüğüme bakarak gülümsedim. Evli değildik ama ikimizde yüzüklerimizi parmağımızdan çıkarmıyorduk. Yüzüğüme baktığım sırada gözüm bileğimdeki bilekliğime de takılmıştı. Egemenden kalan tek şey... Hayat bu kadar kısaydı. Beş ay iki gün gibi geçmişti. Bir gün onunla görüşecektim. Ve o zaman benim için de her şey bitmiş olacaktı. Bu beş ay içerisinde her hafta Egemenin mezarına gidip onunla konuşuyordum. Sanırım dost olmuştuk. Bana cevap vermiyordu ama duyuyordu. Onu asla unutmayacaktım.
"Yine o sikik bilekliğe bakarak düşüncelere daldın," diye tıslayan Arasa dümdüz bir şekilde baktım. Bu durumdan hiç hoşlanmıyordu. Ama elimde olan bir şey değildi.
Bana ters bir şekilde bakıp tekli koltuğa oturmuştu. Bir kaç adımda yanında vararak kucağına oturdum. Bacaklarım iki yana doğru sarkmıştı. Ellerimi boynuna dolayarak başımı göğsüne yasladım.
"O benim için değerli," dediğimde vücudunun kasıldığını hissetmiştim. Sinirliydi, bunu biliyordum. Hafifçe hareket ederek kaymamı engellemeye çalıştım. Oda bana yardımcı olarak ellerini kalçama yaslamıştı. Dudakları dudaklarıma kapanırken ona uyum sağlamaya çalışarak onu öpmeye başladım. İkimizde sadece birbirimize muhtaçtık. Birbirimizin sevgisine, dokunuşuna, her şeyimize muhtaçtık. Derinleşen öpüşme, daha da derinleşmeye başlamıştı. Birbirimize doyamazken, ayrılmak nedir bilmiyorduk. Bana her gece evleneceğimiz geceyi hatırlatıp duruyordu. Benim tek yaptığım şey ise utanarak ondan kaçmak oluyordu. Beni istediğini biliyordum. O günü sabırsızlıkla bekliyordu.
