Bölüm 12; Aniden Beliren Yabancı

5.8K 688 596
                                    

Neredeyse bir ay oldu biliyorum ama anca yazabildim ve nereden baksanız bu bölüm için bir haftadır uğraşıyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Neredeyse bir ay oldu biliyorum ama anca yazabildim ve nereden baksanız bu bölüm için bir haftadır uğraşıyorum. Bu kadar uzun sürdüğü için üzgünüm.

Uzun süre yeni bölüm yazmadığım için büyük bir ihtimalle baş kısmını hatırlamayacaksınız bu yüzden önceki bölüme bir saniye bakıp geri gelebilirsiniz dkdhjdhd.

+100 oy ve +300 yorum istiyorum.

İyi okumalar~
❄️

Dinlenen ellerim onun sert göğüs kaslarının tam üzerindeydi ve bedeninin kasılışına sözlerimden sonra şahit olduğumda sert göğüs kaslarının üzerinden kalp atışının hızlanmasına başımı eğerek soluklandığım yerden ellerimi ayırarak irileşmiş gözlerle onun şaşkın bakışlarına bakarak bugünkü halimiz aklıma geldi, dudaklarımızın birleşmesi, öpüşmemiz ve istemsizce nefessiz kalmamı sağlayacak derecede hızlı konuşmamı durduramadım.

"H-hayır, beni yanlış a-anladın, bu gece kalmalısın derken yanlış bir şeyi kast etmemiştim. Yani amacım bu değildi sadece yardım etmen lazım süremiz şu an çok kısıtlı. Evet deyip benimle gizlice içeri odama girmen lazım. Bu benim ve Taehyung için çok önemli."

Hızlı kelimelerimi dikkatle dinleyen bedeni Taehyung kelimesini duyup bakışlarını düz bir ifadede tutsa da boğazını sakince temizleyip başını sallayarak konuştu.

"Tamam, ama bunu bana yardım etme işim bittikten sonra açıklayacaksın." dediğinde başımı aceleyle tamam anlamında sallayıp hızlı olmamızı düşünerek kalan tahmini olarak son beş dakika olduğu için acele ederek elimi onun kalın bileğine geçirdim ve iri bedenini çekiştirerek yurdun içine hızlı adımlarla yürümeye başladık, çünkü arkamdaki iri bedenle koşmak mümkün gibi görünmüyordu.

Adımlarımız yurdun önünde durduğunda cam kapıdan içeriye dikkatlice göz atıp güvenliğin nerede olduğuna baktım. Kameralar bu hafta bozulduğu için aşırı şanslı olmamı sayarsak bugünü iyi bir gün diye adlandırabilirdik.

Güvenlik hala birisiyle konuşmaya devam ediyordu, arkası dönüktü, önündeki kişi güvenliğin iri yapısından kısa ve cılız olduğu için bizi göremezdi. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve güvenliğin adamla konuşmasına devam etmesini diledim.

Yurdun kapısını sessizce açıp içeriye arkamdaki bedenin bileğini tutmaya devam ederek girerken nefesimi hissettiğim adrenalin yüzünden tuttuğumu biliyor ama nefesimi veremiyordum. Bu yüzden olabildiğince çabuk bir şekilde yakalanmadan odama gitmek için can atıyordum.

Güvenlik bölümü kısmını geçip asansörü beklemeyi es geçerek kullanılmayan merdivenlere ilerledim. Kimsenin bizi görmemesi daha iyi olurdu. Demir kapının küçük bir gıcırdamayla açılmasını dinleyerek aceleyle kendimi aralık yerden içeri attım.

Idyllic «KookMin» [✓]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin