Chapter 22

5 0 0
                                    


Jasmine POV,

Napaseryoso naman ako sa sinabi niya. Dahil nakaramdam nanaman ako nang takot.

" Ibig mobang sabihin-

" Ang ibig kong sabihin wag kamuna mag isip nang mga ganyang bagay." Pag aaral muna asikasuhin mo..

Pilit kong ngiti sakanya. Napalitan naman nang lungkot ang muka niya at ngumiti ulit siya.

" Oo naman mag aaral ako nang mabuti para sa Foture natin..

Ngiti niyang sabi saakin.

" Kaden ang isipin  mo muna ang mga bagay na gusto mong gawin.."

Seryoso kong sabi sakanya.

" Ang gusto kolang naman ay ang makasama ka habang buhay...

Napatitig naman ako sakanya nang seryoso.

" Bakit ba ang kulit kulit mo?

Tanong ko sakanya.

" Tigilan monalang ako mag hanap kanalng nang iba wag ako...plss lang..

Pagkasabi ko non ay tumayo nako at naglakad nang mabilis naiiyak ako sa sinabi ko. Sorry Kaden dikopa kaya. Nang palabas nako ay may humablot nang braso ko. At napatingin ako kay Kaden na umiiyak.

"Ano bang problema Jassmine?
Alan kong may nararamdaman karin para saakin... Dahil ramdam ko yon at kita ko yon sa mga mata mo...

Maamong sabi niya saakin at hinawakan nia ang pisngi ko. Nakatingin lang saamin ang mga tao.

" A-ayoko... Na-Natatakot ako...

Yuko kong sagot sakanya.

" Ano bang kinakatakutan mo?

Dikuna sinagot ang tinanong niya dahil umalis nako nang mabilis at tumakbo papalayo sakanya. Diko siya nililingon kahit tinatawag niya ako. Nasasaktan ako na naguguluhan. nag hahalo ang takot ko sa dibdib at pagmamahal ko kay Kaden. Nakasakay nako agad nang taxi para umuwe na.

Ilang minuto lang ay nakauwe nako inayos ko muna ang sarili ko bago ako pumasok nang bahay. Maya maya ay pumasok nako nakita ko si Inay na nag luluto na pang hapunan.

" Hai nay!! Mano po!

Pag lapit ko sakanya.

" Oh.. Anak nandiyan kanapala.. Teka malapit natong maluto..

Ngiting sabi ni Inay.

" Mukang masarap yan nay.."

Ngiti kong sabi. Diko pinahalata ang nararamdaman kong lungkot.

My College BoyfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon