BÖLÜM 2 - ISIRIK

110 54 9
                                    

  Telefon sesiyle uyanmıştım. Arayan Gabriela idi. Uykulu bir şekilde elimi telefonuma uzattım.
"Allison,eve mi gittin? Daha parti bitmedi."
"Yorgundum,eve geldim."
Gözlerimi iki elimle ovuşturdum. Üşüyordum, pencerem açıktı. Şaşkınlık içindeydim. Yatmadan önce kapamıştım.
"Gabriela,kapatmam lazım."
Pencereyi kapattım. Aşağıya doğru yavaş adımlarla ilerlemeye başladım. Tıkırtılar duymaya başladığımda evde birisi olduğundan şüphelenmiştim. Mutfağa baktığımda biri buzdolabını deşiyordu.
"Hey, defol evimden!"
Sesim şiddetliydi.

    Arkasını döndüğünde korkudan dilim tutulmuş kekelemeye başlamıştım. Beni takip eden sapıktı ve gözleri kan kırmızısıydı. Geriye doğru adımlar atmaya başladım. Üzerime geliyordu, kapıya doğru koştum. Ama nafileydi,beni yakalamıştı ve boynumu ısırmıştı, acıyı iliklerime kadar hissetmiştim. Beni bırakmıştı, uyuşmuştum. Iki elleriyle boynumu tutmuştu,bir hamlede boynumu kırmıştı...

    Korkulu bir şekilde uyanmıştım.
"Sonunda uyandın?"
Arkama baktığımda o sapık vardı.
"Ne yaptın bana lanet olası sapık!"
Tek kaşını kaldırmış halde bana bakıyordu.
"Bir ben sapık değilim, vampirim."
Ağzım açık kalmış,gözlerim ise kocaman oluvermişti.
"N-ne?"
"Ilk vampirlerdenim, ölümsüzüm."
Alay etmiştim.
"Ne yani beni ısırdın. Ben de mi şimdi vampir olucam,insanların kanlarını emicem."
Kahkaha atmıştım. Çünkü inanılması çok saçmaydı.

    Adam, ciddi bir tavırla yüzüme bakmıştı. Elini ısırmış, bana doğru uzatmıştı.
"Açsın,iç hadi."
Kolundan akan kanlar bir su gibi aşağıya doğru gidiyordu, kanı görünce bir tuhaf oldum. Dudaklarımı ıslatmış,ısırmıştım.
Dayanamayıp kanını içmiştim. Tadı harikaydı.

    Kanını içtikçe daha çok içesim gelmişti. En sonunda bıraktım ve ağzımın kenarından düşen kanları parmaklarımla dilime götürdüm.

    Neydim ben? Ya da neye dönüşmüştüm?

"Ismim William."
"Senin" dermişcesine beni işaret etti.
"Allison, bana ne yaptın!?"

Alnını sıvazladı ve gözleri tekrar benle buluştu.
"Vampirsin sen .Artık bir ölüsün." biraz duraksayıp devam etti.
"Bunu kabullen!" diyerek sert çıkıştı.

    Koltuktan doğrulup hızlıca camdan atladı. Aşağıya baktığımda ağaçlardan başka bir şey yoktu. Duyduklarım bir rüya mıydı? Yoksa bir vampir miydim? Korku dolu bir şekilde yatağıma uzandım ve kendimi uykuya verdim...

ARTIK ALLİSON IÇIN HERŞEY ZORLAŞICAK...

———————————————

SELAM,KİTABIMI YENI OKUYAN VEYA DA TAKİPÇİLERİM...İLK VAMPİR KONULU İKİNCİ KİTABIMA BIR ŞANS VERMEYE NE DERSIN?

*BENDE SENİNKİNE BIR OY VERİRİM.

KÜLLERİNDEN DOĞUŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin