Kapıdan bize bakan ikiliyi görür görmez Faik i ittim. Yanlış anladıkları bakışlarından belli oluyordu. Tabi nasıl anlayabilirlerdi ki?!
"E-Ellie hayır, öyle düşündüğün gibi değil."
"Maria. Faik le ikiniz."
Bir tarafta Faik Rauf u ikna etmeye çalışırken ben Ellie'yle uğraşıyordum.
"Ya Rauf yemin ederim öyle bi şey olmadı. Cidden bak..."
Rauf çok sinirlenmişti. Onu ilk defa bu kadar sinirli görüyordum. Faik ne dese dinlemiyordu.
"Ne diyorsun sen! Kızla öpüşüyorsun. Üstelik altında tek içlik var. Ve bana öyle olmadığını söylüyorsun. Inanmamı bekleme benden Faik! Defol git gözümün önünden. Müslüman insana yakışan şeyler yaptığında gelirsin. Defol şimdi. Bi daha seni o kızla birlikte de görmeyeceğim! "
Rauf bağırarak konuşuyordu. Faik 'in gözleri dolmuştu. Sanırım bizi birlikte olduk sanmıştı. Ve müslüman olduğu için de evlenmeden bunu yapmamızın yasak olduğunu bile bile yaptığımızı sanıp kızmıştı. Birlikte olmak için evli olmamız gerekirdi. Biz zaten olmamıştık ki!? Faik i haksız yere suçluyordu. Aslında ben de Faik 'in neden sürekli bana karşı bu kadar çapkın ve açık olduğunu merak ediyordum. Heves için miydi aşk mıydı bilmiyordum. O yüzden de çok yüz veremiyordum.
Faik hızla odadan çıktı. Hemen kendime gelip Rauf un yanına gittim.
"Rauf. Öyle olmadı. Cidden. Biz hiç bir şey yapmadık. Birlikte olmadık Rauf. Sadece öpücük. Lütfen onun gönlünü al. O suçsuz"
Rauf beni dinlemiyordu. Ellie ve beni odada bırakıp söylenerek gitti. Üzerime çöken ağırlık ile dizlerimin üstüne çöktüm.
"Allah'ım ne yaptım ben..."
Ellie koşarak yanıma geldi.
"Lütfen, Maria. Sakin ol. Maria, senin suçun değil"
Ellie nin dedikleri umurumda değildi.
"Benim suçum. Keşke o gün o konserde hiç karşılaşmasaydık. Faik şimdi suçsuz yere üzüldü. Benim yüzümden..."
Gözyaşlarım durmadan akıyordu. Aşık olduğum adamın hüznünü hissediyordum. Bu his en büyük acıdan bile kötüydü.
