0.1

2.1K 52 7
                                    



İLK KEZ TEXTİNG YAZMAYI DENEYECEĞİM.
UMARIM BEĞENİRSİNİZ.☁️🖤

kitabi ufak bi yaşta yazdım ve yazalı (benim için) uzun bir zaman oldu mantık hataları, yazım yanlışları veya sizi rahatsız eden şeyler olabilir şimdiden özür dilerim. Keyifli okumalar -12.04.2023


~İnci'den


   Yine her zamanki gibi herkes konuşuyor, ben susuyordum. Alışmıştım da zaten, sonuçta tam sekiz yıl olmuştu ben sessizliğe mahkum olalı. Ya da bunu tercih edeli. bilmiyorum.

  Okulun bahçesinde, doğduğumdan beri beraber olduğum arkadaşlarım daha doğrusu manevi kardeşlerimleydim. Çeneleri asla kapanmayan Esila, Pırıl ve Ekin grubun neşesiydi. İkizi Pırıl'ın aksine sessiz olan Ege, sert görüntüsünden asla taviz vermeyen, beni Lina yerine koyan, bir nevi abim olan Pamir, bir de sessiz, her daim melankonik İnci, yani ben.

  Biz bu kadardık. Minik bir aile. Aslında kocaman eksiği olan bir aile. Anne babalarımız çocukluk arkadaşıyken, aralarındaki ilişkiler aşka dönmüş ve harika yuvalar kurmuşlardı. Hep beraberdik yıllardır.

 Ta ki gözümün önünde gerçekleşen, karşısında lal olduğum, parmağımı bile oynatamadığım o berbat olay ve güne kadar.

  Lina ve benim çocukken uğradığımız taciz bir sürü hayata gölge düşürmüştü sanki. Büsbüyük , koyu gri bir bulut devamlı hayatlarımızın üstünde geziyordu. Lina'nın gözümün önünde tecavüz edilip öldürülmesi üzerine tam 8 yıl geçmişti. Ve ben tam o gün sesimi kaybetmiştim. Durmaları için attığım çığlıklar bir süre sonra ses tellerimi kopartmıştı sanki. Benim sadece taciz edilmem ve kardeşim gibi olan Lina'nın uğradığı tecavüz, polislerin bizi bulması ile sona ermişti hayatlarımız gibi.

 Pamir arasında sadece bir yaş olan kardeşi Lina'nın ölümünden sonra benim gibi sesini gerçekten kaybetmese de sözcüklerini kaybetmişti. Bizim hikayemiz buydu. Kırık, yaralı ve acılı. 


~Koray'dan
   Dört kişi kardeş gibiydik yıllardır, birbirimizin arkasını kollar, yanında durur destek olurduk.
Her zaman sert olan, bizi canından bile çok seven ama bunu belli etmeyen Kuzey, Zeki olan ve devamlı bununla övünen egoist Deniz, ve sosyal, tam kafa dengim olan Alaz bir de hiç susmayan zevzek ben yani Koray.



Bizimkisi sessizliğin sesi olan bir anonim hikayesi.

Keyif almanız dileğiyle. ^^

siyah inci [yarı texting] *düzenleniyor*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin