GökŞehri (TAMAMLANDI)

Geçmiş

Uzun zaman oldu ki yeni bir bölüm paylaşmamıştım. Hayatımda herşeyin değiştiği bir döneme girdiğimi sanırım itiraf etmem gerekiyor.

Maceramız kaldığı yerden devam ediyor lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin...

Annemle uzun konuşmamızı yapmak üzere dışarı çıkmıştık. Bundan şikayetçi değildim çünkü o sıkıcı derslerden nihayet kurtulduğuna seviniyordum.
-bak kızım. İnanç ile görüştüğünü biliyorum. Ama görüşmenizi Doğru bulmuyorum. Diyerek pat diye konuya girmişti annem biz saraydan biraz uzaklaşınca. Biliyor olması bir yana istemiyor oluşu şoka uğratmıştı beni.
-nee diyorsun anne. Diyebildim sadece.
-neden bahsettiğimi çok iyi biliyorsun. O çocukla görüşmeni istemiyoruz çünkü seni ittifak yaptığımız soyluların birinin çocuğu ile evlendirmeyi düşünüyoruz ki böylece krallığımız daima yüce kalsın.
-ciddi olamazsınız yüce kraliçem. Anne demek istemiyordum bu duyduklarımdan sonra. Kızınızın düşünceleri ve duyguları hiç mi önemli değil. Ve onlarda soylu bir aileden geliyor biliyorsunuz. Neden böyle yapıyorsunuz.
-senin düşünce ve duyguların bizim için önemli mi sanıyorsun. Benim annem için benim duygularım önemlimiydi sence. Değildi. Bizler krallık hanedanlarıyız. Bizim için önemli olan tek şey krallığımız. Sen bizim yüzümüzü kara çıkarıyorsun. Kendine gelmen ve toparlanman İçin bir konuşmayı yapmak istedim. Ve sanırım bitti konuşmamız diyerek arkasına bakmadan gitti.
Bu benim annem miydi sahi. Ben karışmış olamaz mıydım? Bence ben karışmıştım bunlar benim ailem olamazdı. Kendi çocuklarının duygularına karşı nasıl bu kadar bencil olup kulaklarını kapatabilirlerdi.
Şoka girmiştim. İnançtan ayrılamazdım. Onu çok seviyordum. Ne yaparlarsa yapsınlar ayrılmayacaktım.

Kraliçe kralın yanına taht odasında yerini almıştı. Kral haberleri bekliyordu.
-kralım diye konulmaya başladı kraliçe. Dediğiniz gibi ilişkilerini onaylamadığımızı ve asla onaylamayacağımızı söyledim. Biraz üzüldü sanırım. Ama sözümüzden çıkmayacağının garantisini veririm size.
-seni neden bu kadar çok sevdiğimi bir kere daha bana hatırlatmış oldun kraliçem canım Elizabeht'im.

Kral mutlulukla sarayına bakıyordu. Öyle ya da böyle kız o çocuktan vazgeçecekti. Zor kullanmak zorunda kalsa bile bu böyle olacaktı.