GökŞehri (TAMAMLANDI)

Yeni Dünya insanları

Akşam hava almak İçin dışarı çıkmak istedim. Uyum sağlamaya çalıştıkça sanki beynim olanları reddetmek ister gibi tepki veriyordu. Dışarısı dünya gibi değildi. Parklar bahçeler belli alanlara yapılmıştı. Bizler apartmanlara yerleştirilmiştik. Uzay boşluğuna kadar gittiğini düşündüğüm katları vardı apartmanların. Yerden giden arabalarda vardı burada. Oysa dünyada uçan taksiler revaçtaydı. O yüzden hiç cazip gelmedi yerden giden arabalar. Onlara böyle deniyordu değil mi? Görmeyeli uzun zaman olmuştu çünkü. Colin ve Rose yarın okullarına gideceklerdi. Bende öyle. Merak ediyordum burasını. Neler olacak ne yapacağız. Atıştırmak İçin yanımda getirdiğim yiyecek haplarından birisini çıkardım. Sanırım bitter çikolata İçin tam zamanıydı. Hapı ağzıma attım ve tadına varmak İçin yavaş yavaş çiğnemeye başladım. Çok güzeldi... ben çikolata ile meşgulken birisine çarptığımı farkedemedim .
-Aman Tanrım.. Çok özür dilerim bişeyiniz yok ya. ?
-önemli değil.
-dalgındım kusura bakmayın, bin ton şey düşünüyordum. Sonra çikolata yemek istedim siz karşımdan geliyo-
-hep böyle çok mu konuşursun. Önemli değil, dikkatli ol birdaha kimseye çarpmamak İçin.
Yanaklarım sanırım iyice domates gibi olmuştu.
-tekrar özür dilerim diyebildim sadece. Ve bir an, sadece bir an çarpmış olduğum insanın gözlerinin kırmızı olduğuna yemin edebilirdim.
Ben gördüğüm şeyin şaşkınlığına uğramışken adam sakin adımlarla uzaklaştı benden. Usulca arkamı dönüp bir daha bakmak istedim. Sanki gözlerini görebilirmişim gibi gelmişti. Sokak aralarını aydınlatan lambanın altında yürürken teninin parladığını görmüştüm.

-sanırım aklımı kaçırıyorum. Sanırım aklımı kaçırıyorum. Sanırım aklımı kaçırıyorum. Sakin ol Bell sakin ol Bell. Yanlış görmüşsündür. Böyle birşeyin olma ihtimali yüzde kaç olabilir ki. Yaşadıklarım sanırım biraz ağır geldi bana. Eve dönsem iyi olacak diye diye eve geldim.
Yarın bizlerin okuldaki ilk günü... Heyacanla bekliyorum...