4. ဒုတိယဇာတ်လိုက်မ အဖြစ်ရှင်သန်ခြင်း [Arc.4] (ရှီကျင်းနွမ်)

အခန္း (၁၉) ရွီက်င္းႏြမ္

တစ္နာရီခန္႔ ေမ့ေမ်ာခဲ့ၿပီးေနာက္ ႐ွရီျပန္သတိလည္လာခဲ့၏။ သူမ၏ ဇက္ပိုးမွာ နာက်င္ေနသည္။ယခုထိ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သတိမျပဳမိပဲ နာေနသည့္ ဇက္ပိုးကို က်ဳိးက်ဳ်ိးကြၽတ္ကြၽတ္အသံထြက္ရင္း လက္ျဖင့္လွမ္းႏွိပ္မိေလသည္။

"သက္သာရဲ႕လား..?"

ၾသ႐ွ႐ွ ႏွင့္ ရင္းႏွီးေနသည့္ အသံတစ္ခုက သူမ၏ကုတင္နံေဘးဆီမွ ေပၚထြက္လာခ်ိန္မွ ႐ွရီဟာ ပစၥဳပၸန္တြင္ အာ႐ုံကပ္လ်က္ေဘးကို ငဲ့ၾကည့္မိေတာ့..... Lou Xi...!

သူ႔လက္ထဲမွာ ႀကိဳခ်က္ထားသည့္ ေဆးခြက္ကိုကိုင္လ်က္ သူမကိုၾကည့္ေနခဲ့၏။

႐ွရီဟာ ႏူိးႏူိးၾကားၾကား ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီး ခ်က္ခ်င္းထထြက္ေျပးရန္အျပင္ Lou Xi က ရိပ္မိဟန္ျဖင္႔ ​ေျပးလမ္းမွပိတ္ဆို႔လိုက္ေလသည္။ သူမ၏ ႐ွိသမ်ွအားျဖင့္ သူ႔ကိုကန္ေက်ာက္တိုက္ခိုက္လိုက္သည္။ လက္ေတြျဖင့္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ကုတ္ဆြဲဖို႔လုပ္ေလသည္။ သူမ၏ ႐ိုက္ပုတ္ ကန္ေက်ာက္မႈမ်ားကို Lou Xi က သူ႔ေခါင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ယွက္ဖုံးကာကြယ္ထားသည္မွတပါး ျပန္မလုပ္ပဲ ႐ိုက္သမ်ွကို ခံယူေနခဲ့သည္။

႐ွရီဟာ ထိုမ်ွ မေက်နပ္ေသး၊ အလြန္တရာကို ေပါက္ကြဲေဒါသႀကီးလ်က္ ခုန္ထကာ Lou Xi ဝမ္းဗိုက္ကို လွမ္းကန္လိုက္သည္။

Lou Xi က သူမ၏ ကန္ေၾကာက္ခ်က္မ်ား၊ ႐ိုက္ပုတ္မႈမ်ားကို ျပန္တိုက္ျခင္း မျပဳေလပဲ ခုခံသည့္အေနအထားျဖင့္သာ လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ ခြင့္ျပဳေနခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ သူက သူ႔ကိုယ္သူအနာတရ ျဖစ္မွာထက္ ေန႔မအိပ္ညမအိပ္ ခံစားခ်က္ေတြတနင့္တပိုးျဖင့္ ခရီးျပင္းႏွင္လာခဲ့ရသူေလးကို အနာတရမက်န္ေအာင္သာ ဂ႐ုစိုက္ေပးေနမိသည္။ သူဟာ သူ႔ကိုယ္သူထက္ပင္ ဒီအေ႐ွ႕က လူမေလးကို ပိုမိုစိတ္ပူလွပါ၏။ သူကေ႐ွာင္တမ္းရင္း အေျခအေနကိုထိန္းရင္းျဖင့္ အခြင့္အလမ္းကို ေတြ႔သြားသည့္ေနာက္ ႐ွရီ၏ လက္ႏွစ္ဖက္လုံးကို ပူးကိုင္ခ်ဳပ္ၿပီး နံရံတြင္တြန္းကပ္ပစ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူကေဒါသႀကီးကာ မ်က္ႏွာေလးနီရဲေနေသာ မိန္းကေလးကို အေပၚစီးကေန ငုံ႔မိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့သည္။