4. ဒုတိယဇာတ်လိုက်မ အဖြစ်ရှင်သန်ခြင်း [Arc.4] (ရှီကျင်းနွမ်)

အခန္း (၂၉) ရွီက်င္းႏြမ္

အခ်ိန္အတန္ငယ္ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ သီးသန႔္ေဆြးေႏြးခန္းမွ ဧကရာဇ္ႏွင့္ ရွီက်င္း၏ဖခင္ စစ္သူႀကီးဟာ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ စစ္သူႀကီးက လက္ထဲ၌ စာလိပ္တစ္ခုကိုကိုင္လ်က္ ထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ရွရီက သူတို႔ကို ဂါရဝျပဳဦးၫႊတ္လိုက္၏။ သူမက ေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ အေျခအေနကို အလြန္သိလိုလွေသာ္လည္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေစာင့္ေနခဲ့သည္။

ဧကရာဇ္က သူ၏ေနရာတြင္ ထိုင္ၿပီးေနာက္...

"ဒီအခ်ိန္က တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ေအာင္ပြဲအခမ္းအနား က်င္းပရမယ့္အခ်ိန္ေကာင္းပဲ .. ၊ ကဲ...အခုပဲ ဂုဏ္ျပဳပြဲေဖာ္ေျဖေရးေတြ စၾကေတာ့"

ဂုဏ္ျပဳအခမ္းအနားစတင္ေၾကာင္း ေၾကညာသံႏွင့္အတူ လွပညိမ့္ေညာင္းသည့္ ေဖာ္ေျဖပြဲအစီအစဥ္၊ အစားအစာတည္ခင္းမႈေတြ စတင္ေတာ့သည္။စစ္ပြဲျပန္အရာရွိမ်ား၏ သက္ဆိုင္ရာမိသားစုမ်ားဟာလည္း နန္းတြင္းသို႔ တစ္ဖြဲဖြဲဝင္လာၾကေတာ့ သည္။ ထိုမိသားစုေတြႏွင့္အတူ ရွီက်င္း၏မိခင္ဟာ သူမ၏ေမာင္ငယ္အုပ္စုအတူ လိုက္ဝင္လာသည္။ ရွီက်င္းမိခင္ႏွင့္ သူ၏သားမ်ားဝင္လာသည္ကို ေတြ႕သည္ႏွင့္စစ္သူႀကီးက ေနရာမွထကာ သူ၏ဇနီးကို လက္ေမာင္းမ်ားအတြင္းထည့္လ်က္ ေပြ႕ဖက္အနမ္းေပးကာ ႀကိဳဆိုေလသည္။ သူကား စစ္ပြဲမွပင္ပန္းခဲ့သမွ် သည္းခံထားရသည့္ စိတ္အေျခအေနတို႔ကား သူ၏ ဇနီးကို ေပြ႕ဖက္လိုက္ရၿပီးေနာက္ အလုံးစုံေပ်ာက္ကြယ္သြားဟန္ မ်က္ႏွာထက္တြင္ သိသာေနခဲ့သည္။

လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ သူတို႔၏ မိသားစုေတြႏွင့္အတူ စီစဥ္ေနရာခ်ထားသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ ရွရီဟာလည္း သူမ၏ မိဘမ်ားအေနာက္တြင္ ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္အတူ ေနရာယူလိုက္၏။ ရွီက်င္း၏ ေမာင္မွာ သူ၏အမစစ္ပြဲတြင္ လူအေယာက္ ၅၀ နီးပါးကို ခနတြင္း ရွင္းပစ္ခဲ့သည့္ သတင္းကိုၾကားသိထားရၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုသတင္းက သူ႔ကို အလြန္တရာ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားေစသည္။ သူက ထိုမွ်စြမ္းသည့္ အမလုပ္သူအား သူ႔ခံစားခ်က္ကို ဖုန္းကြယ္မထားေလပဲ မ်က္လုံးတြင္ ဘလင္းဘလင္းထ ေတာက္ပေနသည့္အၾကည့္ျဖင့္ ဂုဏ္ဆာစြာၾကည့္ေနေလသည္။ ထိုအၾကည့္သာ စကားေျပာပါတတ္ပါက "ေလးစားပါတယ္ မမႀကီး" ဟုအဓိပါယ္ရလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ရွရီဟာ ထိုအၾကည့္ကို နားလည္စြာျဖင့္ ၿပဳံးယုံၿပဳံးေနခဲ့မိသည္။ သူမ၏ အေတြးတြင္ေတာ့ သူမ၏ ေမာင္ငယ္မ်ားဟာ အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားလြယ္သည့္ ကေလးမ်ားသာဟု။