Marrying The Ruthless

Kabanata 12

"Why are you looking at me like that?" Iritado nang ani nito. Paano'y kanina pa siya mapanuksong nakatingin dito.

"Tell me, why didn't you go to work today?" Mapang-asar na tanong niya. Ala-una na at nanunuod lang sila ng pelikula sa sala habang naka-upo sa magkabilang dulo ng mahabang sofa. Hindi na masyadong masakit ang puson niya, mild nalang.

"Can't you just watch? You're disturbing me."

"But I can't help it. Imagine, you absent today to take care of me? Oh it's flattering." She sighed dreamily.

"And what do you want? Leave you die in pain here alone?"

She rolled her eyes. "I won't die from that." Though she feels like she is everytime it happens. "Does it mean, you care for me?" Tinaas baba niya ang kilay.

"Is it big deal? What are you, a kid?" He sighed. "Stop talking okay? I'm watching."

She pouted. "But thank you, though."

"Paulit ulit?" Inis na sabi na nito pagkuway tumayo at pumunta sa kwarto. Nairita ata sa kakadaldal niya.

Her pout turned into smile as she turned off the TV. Hindi mawala ang ligayang nararamdaman niya kahit na sinungitan siya nito. She can't help it. It was a first time that someone had take care of her in that situation and it was flattering.

"Sunduin na natin si Ace." Sabi niya dito pagkalabas nito ng banyo. Kakatapos lang maligo.

Inilihis niya ang tingin nang tumingin ito sakaniya. Gosh, why is he so handsome in that simple plain white v-neck shirt and boxer shorts? She gulped. Bigla siyang na-conscious sa itsura niya.

Wala sa sariling napahawak siya sa mukha. Baka ang pangit niya ngayon?

Oh wait. Bakit ba, its not like nagpapaganda siya para dito. Tss.

Tumingin ito sa wristwatch nitong waterproof na hindi na tinanggal nang maligo. "Its too early."

"Early? Siyempre baka ma-traffic tayo. Pano kapag naghintay 'yun don ng matagal tapos nakidnap 'yon kasi ang tagal natin?" Bigla siyang nainis sa kakulangan ng lawak ng isip nito.

Advance kasi siya mag-isip.

"What? You're over reacting. That school is secured for the kids."

Bigla niyang naalala ang guard doon na hindi niya na nakita ngayon doon. Siguro ay nagresign na or natanggal na. Mabuti naman. Kaya ngayon ay nakaka-punta na siya doon.

"Wag kang pakampante diyan. Hindi mo alam ang utak ng mga tao ngayon. What if the guard himself kidnapped our son for ransom?"

He looked at her unbelievably. Napailing ito.

"OA mo. Fine, we'll go."

At tama nga ang nasa isip niya. Na-traffic sila. Mabuti nalang at saktong pagdating nila doon ay labasan palang sila Ace sa classroom nila.

"Mom! Dad!" Tuwang-tuwang salubong nito sakanila. Sinalubong naman nila ito ng halik sa pisngi.

"Look! I got three stars!" Pinakita nito sakanila ang likod ng palad nito. Proud siyang napangiti dito.

"You're so smart baby. I'm so proud of you." Pinupog niya ito ng halik sa pisngi. He just giggled.

"I'm so proud at your son." Sulyap niya kay Damon na nanunuod lang sakanila.

"Our son." Pagtatama nito.

Napaiwas siya ng tingin dito. Hindi niya maintindihan kung bakit biglang nanubig ang mga mata niya sa sinabi nito. Pasimple niyang pinunasan ang luha niya.