"Bye Mom and Dad! Take care!" Paalam sakanila ni Ace bago pa sila maka-pasok sa sasakyan. Ngumiti lamang siya at kumaway dito.Papunta sila ngayon sa kanilang bahay kung saan sila ngayon mag di-dinner. At syempre ay para narin makilala ng Dad niya si Damon. Gusto na raw nitong makita ang asawa niya at hindi na daw ito makapaghintay.
"Oh my gosh. I'm so nervous." Kinakabahang sambit niya nang huminto ang sasakyan sa tapat ng engrandeng gate ng bahay nila.
He chuckled. "I should be the one feeling nervous, Nohemi." He chuckled again.
She bit her lip. She can't appreciate his delicious chuckle because of what she's feeling right now. This is the first time she heard him chuckled that Ace is not around.
Napahawak siya sa dibdib, calming herself. "Why? Aren't you nervous?" Her brows furrowed.
"Nah." Iling nito at tipid na ngumisi.
Sana lahat!
Maybe he isn't serious at all! Well, are they? Tss.
Tinitigan niya ito, sinusuring mabuti.
"Really? You're not nervous?" She unbuckled her seatbelt and crouched her body towards him. She lifted her palm and feel his chest.
It's beating naturally.
So he's not nervous huh?
She's starstruck at the way his heart beats so she didn't pulled it away, instead she stared at his chest as she feels his beating heart. But it suddenly beat more fast so her eyes widened, mesmerized.
Wow, she thought he's not nervous?
"W-what are you doing?" He pushed her shoulder away, but not too harsh.
"I was just checking if you're nervous or not." She mumbled.
"I aldready said I'm not."
"But you are!"
"It's your fault!"
"What? But I wasn't doing anything that will make you nervous. It's not like I'm gonna bite you."
"Tss. You don't understand. Let's just go and meet your father."
"What? Mamaya na." Napabalik siya sa kinauupuan at sumulyap sa kanilang mansiyon.
"We can't do anything about it, nandito na tayo alangan namang umuwi pa tayo. It's your Dad so you shouldn't feel like that."
"You don't understand. It's.." Hindi niya rin maintindihan kung bakit ba siya kinakabahan. Basta nakaka-kaba!
"Tss. Come on."
Binuksan nito ang pinto sa katabi nito at akmang lalabas ngunit agad niyang hinila ang coat nito kaya naman napabalik ito sa driver's seat.
"Masisira ang coat ko!" Inis na sambit nito.
"Mamaya na kase! Hindi pa naman 7 pm! 6:52 palang! We still have 8 minutes!"
"You're so childish! Let's just go! Pareho lang naman 'yon!" Inis na ito.
"Please! We will go but not now! Later!"
He frustratedly ruined his hair. "Damn it! Fine!"
Inis ulit itong umupo sa upuan at sinara ang pinto. Ngumuso siya at tiningnan ang cellphone.
"Konti nalang naman. Seven minutes nalang."
"Uhmm.. Dad.. t-this.. this is Damon, my h-husband."
Mahina siyang napa-singhap nang pumulupot ang isang braso nito sa beywang niya. Sa harap mismo ng kaniyang ama. Kaya naman para na siyang matatae habang nakatayo sa harap ng Dad niya.
Alam naman niyang nagpapanggap lang naman sila ngayon pero ganito na lamang ang kaba niya. Ang lakas ng tibok ng puso niya. Hindi niya alam kung dahil ba nasa harap na nila ngayon ang kaniyang ama o ang braso nitong nasa beywang niya.
Magaling na ito at nasa maayos nang kalagayan. Nandito sila ngayon sakanilang mansiyon para sakanilang dinner.
"Good evening Dad. It's a pleasure to meet you. I'm Damon Ace Salvatore."
Lihim na napaangat ang kilay niya. Wow. Dad agad?
Hindi kumibo ang kaniyang ama. Nanatili lamang itong naka-tingin sakaniyang asawa kuno. Hindi pa naman kasi sila kinakasal.
"Salvatore." Her father muttered and nodded. He smiled a bit. Napanatag siya sa simpleng pag ngiti nito. "Good evening."
"And this is my step mother."
Nag tagal ang tingin nito sa step mother niya ngunit wala naman itong reaksiyon. Pumait ang pakiramdam niya. Bakit ganoon na lamang ito kung makatingin?
May gusto ba siya kay Mama?
Tss.
"Good evening." Simpleng pag bati nito.
Wala bang Tita? Tss.
Ngumiti lamang ang step mother niya. "Good evening. Let's eat?"
Tumalikod na ang dalawang mag-asawa sa harapan nila at nauna na sa dining table kaya naman naiwan sila sa sala. Sinalubong kasi sila nito sa sala pagpasok nila.
"Ano 'yon, ha? May gusto ka ba kay Mama?"
His brows furrowed. "What?"
"Tapos may pa Dad ka pa kay Daddy tapos kay Mama, Ma'am lang. Type mo siguro si Mama no?"
"Are you crazy?" Napailing ito.
She rolled her eyes. "Feeling close ka masyado."
"You're so immature. Don din naman papunta 'yon e."
"Whatever. Mabuti pang si Ace nalang ang sinama ko dito at hindi ikaw." She rolled her eyes.
"You're so fond of rolling your eyes." Tumaas ang kilay nito at tipid na umangat ang gilid ng labi. "Hindi magtatagal, ako na ang magpapa-tirik niyan." Then he licked his lips and bit it.
Her brows furrowed. "What?"
Napailing ito at tipid na natawa. "Let's eat. I'm hungry."
He laughed? Miracle.
She scoffed and rolled her eyes.

BINABASA MO ANG
Marrying The Ruthless
Aléatoire"Now, be my wife and be the mother of my son." He did not plead, he commanded her. She did not refuse, she don't have the guts to refuse. Because if she did, goodbye to their company. She will be his wife and will be the mother of his four year...