[kookmin]กุกมินมายมาเฟีย My Mafia [End]

My Mafia:7(nc)

"ฮัลโหลซองอุน โทรมาทำไมแต่เช้า"

"รีบกลับเพ้นท์เฮาส์เถอะครับ มีคนมารอพบนายอยู่"

"ใคร"

"นายมาดูเองเถอะครับ"

"แล้วมันเป็นยังไงถึงบอกฉันไม่ได้"

"เอ่อ คือ เอ่อ"

"ถ้ามึงไม่บอกนะ กูจะจับมึงถ่วงน้ำ"

"อ่าๆ บอกแล้ว บอกแล้ว"

"ใคร"

"คุณมินะครับ"

ปัก!

"ฮัลโหล นาย นาย"

จองกุกมือไม้อ่อนทันทีที่ได้ยินชื่ออดีตคนรัก ใจของเขาชาวาบจนแทบไม่มีความรู้สึก เขาไม่ได้คิดถึงมินะมาได้สักพัก แต่พอมาวันนี้ได้ยินชื่อนี้ใจของเขากลับเจ็บแปลบขึ้นมาทันที

"พี่กุกเป็นอะไรหรือเปล่า" จีมินที่นั่งมองจองกุกคุยโทรศัพท์ตกใจไม่น้อยที่อยู่ๆเขาก็ทำโทรศัพท์หล่นลงพื้น

"มะ ไม่ ไม่มีอะไร เรากลับกันเถอะ"

"ครับ"

จองกุกขับรถไปอย่างกับคนเลื่อนลอยและจีมินก็พอจะดูออกว่าจองกุกคงต้องมีอะไรอยู่ในใจ แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะถามออกไปจึงทำได้แค่นั่งนิ่งเงียบไปจนถึงเพ้นท์เฮ้าส์

วันนี้ดูแปลกกว่าทุกวันเพราะมีรถหรูสีบลอนด์ทองมาจอดอยู่หน้าเพ้นท์เฮาส์ของจองกุกซึ่งมันไม่ใช่รถของหมอจิน ที่นี่เป็นพื้นที่ส่วนตัวที่มีคนรู้อยู่แค่ไม่กี่คน งั้นก็คงจะเป็นแขกคนสำคัญของจองกุกแน่ๆจีมินคิดในใจ

จองกุกเปิดประตูลงจากรถรีบเดินเข้าบ้านไปอย่างกับคนที่สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เขาเดินไปโดยลืมนึกถึงจีมินที่รีบสาวเท้าเดินตามเขาเข้ามา