[kookmin]กุกมินมายมาเฟีย My Mafia [End]

My Mafia:4

"คุณหมอยุนกิคะ"

"ว่าไงครับ"

"คนไข้ไม่ยอมทานอาหารตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ ดิฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เขานั่งซึมไม่พูดไม่จากับใครเลย แม้แต่ผู้จัดการของเขาก็ไม่คุย"

"โอเคร เดี๋ยวผมจัดการเอง"

"ได้ค่ะ"

ยุนกิรีบเดินมายังห้องคนไข้ แทฮยองคือคนไข้ในความดูแลของยุนกิ เขาถูกพามาที่โรงพยาบาลล่าสุดเมื่อ1อาทิตย์ก่อนเพราะเขาพยายามจะรมควันตัวเองในห้องพัก แทฮยองมีอาการสุ่มเสี่ยงที่จะเป็นโรคซึมเศร้าซึ่งเขาต้องเฝ้าระวังอยู่ตลอดเวลา

"คุณแทฮยอง คุณแทฮยอง ได้ยินหมอไหม"

"..."

"คุณเป็นอะไร ทำไมไม่ยอมทานอะไรเลย ไหนบอกหมอหน่อยซิ"

"..."

"คุณมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ มีอะไรบอกหมอได้นะครับ หมอยินดีรับฟังคุณทุกอย่า.. อ๊ะ!"

ยุนกิพูดไม่ทันจบคำก็ถูกมือหนาของแทฮยองกระชากเข้าหาตัวจนล้มทับร่างของเขาที่อยู่บนเตียงคนไข้

"นี่คุณ ปล่อยหมอนะ" ยุนกิพยายามจะยันกายลูกขึ้นแต่ก็ถูกแทฮยองรั้งเข้าไปกอดไว้และกอดแน่นกว่าเดิม

"คุณกำลังทำอะไรหนะ"

"ขอผมกอดคุณได้ไหม"

"แต่นี่มัน.."

"นะครับ แค่แป๊บเดียว"

"แต่ผมเป็นหมอนะครับ"

"ใช่คุณเป็นหมอ งั้นคุณก็รักษาผมสิ"

"ก็รักษาอยู่นี่ไง งั้นคุณก็ปล่อยผม"

"รักษาในแบบที่ผมอยากให้รักษาสิ เผื่อผมจะหาย"

ยุนกิยอมให้เขากอดไว้อย่างนั้น แล้วมือที่กอดก็ค่อยๆคลายลงเพราะเขาได้เข้าสู่ห้วงนิทราไปแล้ว

"ดูสิ คงจะไม่ได้หลับได้นอนมาหลายวันแล้วสินะ ผมอยากให้คุณหายนะคุณแทฮยอง รีบหายแล้วกลับมาร้องเพลงให้แฟนๆฟังเหมือนเดิมเถอะนะ" ยุนกิพูดกับแทฮยองที่หลับไม่รู้เรื่องราว