Kirlenen Duygular

12.Bölüm:

    Yeni Bölüm ile karşınızdayım arkadaşlar, biraz klişe bir bölüm oldu fakat gelecek bölüm için güzel planlarım var. İyi okumalar...

   Saat 9 olmasına rağmen abim ile parkta oturuyorduk hâlâ ve bundan hiç şikayetçi değildim. Abimin yanında huzur buluyordum her zaman, beni kendime getiriyordu, beni ben yapıyordu, iyiki vardı benim abim. "Güzelim şu senin resmini gösterdiğin eleman değil mi?" Abimin baktığı yöne bakınca Pars'ı gördüm. "Evet o yakışıklım." Geri gökyüzüne çevirdim kafamı, abim saçımı çekti. "Kızım o senin sevgilin ve beni onunla tanıştıracaksın." Off ya başıma birde bu çıktı. "İyi hadi yanına gidelim."

   Ayağa kalktık ve Pars'ın oturduğu banka ilerledik. "Pars." Pars arkasını döndü önce bana sonra abime baktı ve sağ elini arkasına sakladı. "Siz bu saatte ne yapıyorsunuz burada." Elinde birşey vardı ve bizim görmemizi istemiyordu. "Sen ne yapıyorsan bizde ondan yapıyoruz." Abim benim gibi gıcık konuşmayı çok seven biriydi. "Peki, yanıma oturabilirsiniz." Bize yer açmak için yana kaydığı an gördüm bizden gizlediği şeyi, sigara...sigara içiyordu, sanırım yine beni düşünüp sakladı, yani genelde öyle yapıyor.

   Yanına oturdum, abimde benim yanıma. "Pars bu abim Ömer." Pars abime elini uzattı. "Ben Pars, yalnız senin bir abinin olduğunu bilmiyordum Gizem." Ben açıklama yapacaktım, ama abim benden önce davrandı. "Ben Gizem'in 3 erkek kuzeninden birisiyim." Pars gülümsedi ve elini çekti. "Gizem ben gidiyorum sende geç kalma." Abim bana göz kırptı ve gitti. Hayır yani madem bu kadar kısa konuşçaktık neden beni yordun be adam.

   Pars'a döndüm. "Sigara içiyorsun." Başını öne eğdi. "Evet içiyorum, eğer istemezsen içmem yani bırakırım." Ya bir kerede bana çekme konuyu, kendimi suçlu hissediyorum. "Bu senin hayatın Pars ve senin kararın bana karışmak düşmez, ne zamanki hayatlarımızı birleştiririz ancak o zaman karışabilirim sana."  Yakışıklı yüzünde bir gülümeseme yeşerdi. "Bağımlı mısın?" Bir nefes daha çekti, yere atıp ayağıyla ezdi, ardından eline aldı ve çöpe attı. "Hayır sadece canım sıkkın olduğu zamanlarda ve mutlu olduğum zamanlarda içiyorum, daha doğrusu içiyordum." Kaşlarımı çattım. "Az önce bıraktım." İri bedenini sardım kollarımla. "Emin ol en iyisi bu Pars." Saçlarımın arasına öpücük kondurdu. "Beni iyiye çekiyorsun yürek yangınım." Ondan ayrıldım ve ayağa kalktım. "Hadi gidelim."

    Ayağa kalktı birlikte yavaş yavaş yürüdük, büyük elleri ellerimi kavradı. Mutluydum huzurluydum ama aşık değildim, canımı sıkan buydu ona vermem gereken sevgiyi veremiyordum, ve bu canımı sıkıyordu, o bunu haketmiyordu. "Dondurma alalım mı?" Başımı evet der gibi salladım. Dondurmacının önüne geldik. "Hoşgeldiniz, hangisinden istersiniz." Şöyle bir göz gezdirdim ve hızlıca karar verdim. "Karamel." Pars'a döndüm ikimiz de aynı anda karamel demiştik, o da bana gülümsüyordu. "Buyur Abla seninki hazır." Dondurmacının seslenmesi ile önüme döndüm ve dondurmayı elime aldım. Pars'ta dondurmasını aldı ücreti ödedi ve yürümeye devam ettik.

   "Abin iyi birine benziyor." Kafamı salladım. "Oldukça iyi biridir, beni çok sever bende onu tabii, birlikte büyüdük biz onunla." Pars kolunu omuzuma attı ve beni kendine çekti. "Seni herkes sever, yürek yangınım." Durdum ve Pars'a döndüm. "Neden beni bu kadar seviyorsun Pars." Pars büyük elini yanağıma yerleştirdi. "Çünkü sen, sevginin en iyisini, en güzelini, en fazlasını hak ediyorsun Gizem, sen çok güzelsin, çok iyi kalplisin." Yanağıma koyduğu elini öptüm, içim yanıyordu o beni çok farklı seviyordu. "Sen de hakediyorsun Pars, sende." Saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu, elimi tuttu ve yürümeye devam ettik. Biraz yürüdükten sonra eve varmıştık bile. "İyi geceler yürek yangınım." Dedi ve yanağıma öpücük kondurdu. "Sana da iyi geceler Orman Gözlüm." Apartman kapısını açtım ve içeri girdim, yavaş adımlarla merdivenden çıktım, zile bastım ve beklemeye başladım.