မုန္းရယ္ ျပယ္ဖို႔

Part (18)

မုန္းရယ္ ျပယ္ဖို႔

🌸pann

Part (18)

ခ်ယ္.. ညက အိပ္မက္ မက္တာ ေတြးမိေတာ့ စိတ္ေလး ႏြမ္းလ် က် သြားရသည္.. ။

အိပ္မက္ သပ္သပ္ႀကီးမွ မဟုတ္ခဲ့တာ.. အိပ္မက္လို႔ပဲ ထင္ခ်င္ခဲ့မိတဲ့ အျဖစ္ပ်က္ေလး တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တာေလ..

အရိပ္ႀကီးက လိုက္ေနခဲ့တာပဲ.. မလိုက္ပါနဲ႔ေတာ့လို႔ တားျမစ္သံ မၾကားလို႔လား အသံတိုးသဲ့ခဲ့တာလား ။

အဲ့ အိပ္မက္ဆိုးႀကီးက ခ်ယ့္အေနာက္ကို လိုက္ေနခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာေနခဲ့ၿပီလဲ..

ဒါေပမယ့္ ရဲရင့္ညီ နဲ႔ လက္ထပ္ၿပီး အိပ္မက္ က အရင္လို ဆက္တိုက္ မမက္ဘဲ ရက္ျခား မက္ေနခဲ့ေပမယ့္ အခုရက္ပိုင္းတြင္း ဘာအိပ္မက္မွ မမက္ခဲ့ပါ.. မေန႔ညကမွ ျပန္မက္တာ

ဘာလို႔ မက္တာလဲ.. ။

ညကပံုရိပ္ေလးေတြ ေရးေတးေတးျမင္မိေတာ့ လန္႔ထိတ္သြားရၿပီ..

ရဲရင့္ညီ.. ရဲရင့္ညီ ျမင္သြားၿပီလား

ခ်ယ္ ခ်ယ့္ျဖစ္သြားပံုကို.. ။

ခ်ယ္ စိုးထိတ္သြားရသည္..

မေမးပါေစနဲ႔.. မေမးပါေစနဲ႔ ခ်ယ့္ကို သူ ဘာမွ မေမးပါေစနဲ႔ ။

ခ်ယ္ မ်က္ႏွာသစ္ရင္း ဝင္လာတဲ့ အေတြးဆိုးႀကီးတစ္ခုေၾကာင့္ မ်က္လုံး မွာ စိုးထိတ္ေနမိတာက မဖံုးႏိုင္ မဝွက္ႏိုင္..

" ေဒါက္.. ေဒါက္ "

အမေလး..

ဖြဖြေလး တံခါးေခါက္တာ ဆိုေပမယ့္ ခ်ယ့္ နားထဲ အက်ယ္ႀကီး ျမည္ဟီးသြားၿပီး လန္႔ေတာင္လန္႔သြားရသည္.. ။

" မ.. မၿပီးေသးဘူးလား ဝင္တာ ၾကာေနၿပီေနာ္"

ရဲရင့္ညီ မ ကို စိုးရိမ္ၿပီး ေခၚမိသည္..

အရင္ေန႔ကထပ္ ဒီေန႔မွ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္တာ ၾကာေနသလိုပါ.. ကိုယ္ပဲ စိတ္ထင္ေနတာလား မေျပာတတ္ေပမယ့္ စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးႀကီးမို႔ ေခၚမိလိုက္သည္.

" မ ေရ.. မ "

ကြၽီ..

" ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ေအာ္ေခၚေနတာ လဲ.. "