မုန္းရယ္ ျပယ္ဖို႔

Part (24)

မုန္းရယ္ ျပယ္ဖို႔

🌸pann

Part (24)

" သား.. "

အသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ အေဖနဲ႔အေမ..။

ဟုတ္သားပဲ.. မေန႔ကတည္းက အေၾကာင္းၾကားထားတာပဲ

" အေဖ..အေမ "

ညီ မတ္တပ္ရပ္ကာ မ ေဘးနားကေန ဖယ္ေပးလိုက္သည္..

" သမီး.. သ သမီး "

အေမက မရဲ႕မ်က္ႏွာေလးက အသာကိုင္ၿပီး ငိုေနသည္..

အေဖကလည္း အေနာက္လွည့္ေနေပမယ့္ မ်က္ရည္ က်ေနမွန္း ခံစားမိသည္ ။

" အေ..အေမ "

ညီ အေနာက္ကေန အေမ့ပခံုးေလးကို ကိုင္ေပးထားမိသည္..

ဘယ္ေလာက္ ထိန္းထိန္း ကြၽန္ေတာ္ အခုခ်ိန္ထိ မ်က္ရည္မက်ဖို႔ မတားႏိုင္ပါ.. ။

မ သတိလစ္ေနတာ ဒီေန႔နဲ႔ဆို ႏွစ္ရက္႐ွိေနၿပီ..

ဘာလို႔မထလာလည္း မေျပာတတ္..

" သာ..သား ရယ္ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ "

အေၾကာင္းစံုကို အျမန္လမ္း နဲ႔အ႐ွင္းဆံုးေလး ေျပာျပလိုက္ေပမယ့္ မ ဘာေၾကာင့္ေျပးသြားမွန္း မေျပာျပခဲ့ပါ..။

မ ႐ုတ္တရက္ ထေျပးတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ ထဲပဲ သိထားခ်င္တာမို႔ပါ..မဟုတ္ရင္ မ အသက္ေပး လ်ိွဳု႕ဝွက္ထားခ်င္တဲ့အရာ သာ လူေတြသိသြားမယ္ ဆိုရင္ မ အေျခေန ပိုဆိုးသြားႏိုင္သည္

ဒီျဖစ္ရပ္တစ္ရပ္လံုးကို ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ ထဲပဲ သိထားလည္း ျပည့္စံုေနၿပီေလ..

ဘာလို႔ ေနာက္ထပ္ လူေတြ သိဖို႔ လိုအပ္ေနဦးမွာလဲ.. လိုမွ မလိုအပ္တာ ။

အေမကလည္း အသာနားေလးေထာင္လိုက္.. မ်က္ရည္ တစမ္းစမ္းေလးက်လိုက္..။

အေဖကလည္း စကားဝိုင္းထဲ မဝင္ေပမယ့္ မ်က္ရည္ ေတာ့ က်ေနတာပါေလ..

မ ေတြ႔လား...။

အားလုံး မ ကို ေမ်ွာ္လင့္ေနၾကတာ..

ျမန္ျမန္ ႏိုးထလာပါေတာ့ မရယ္..

မဟုတ္မွ အၿပီးထြက္သြားဖို႔ စဥ္းစားေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ေနာ္..။