Vivid Thoughts of the Past

Chapter 2

Note: You can play the music above while reading hihi.
Song : Hurt by Christina Aguilera

____________________________________________________________________________

Biglang umusbong iyong galit at  sakit na matagal ko ng tinago. Parang nag flashback ang lahat ng mga alalang ayaw ko nang balikan na kahit anong tago,  kusa pa ring bumabalik.

Hindi ako makahinga sa sobra-sobrang emosyon. Tumalikod ako sa kanya at akmang  aalis pero pinigilan ako ni Louise. Tinignan ko ang kamay niya na nakahawak sa braso ko bago sa mukha niya.

"Huwag kang magpapadala sa  kung ano ang nararamdaman mo ngayon, tandaan mo Doctor ka at pasyente mo siya, randam ko ang sakit mo ngayon but for now, get back to your senses!" pagalit na saad niya. Natauhan ako bigla.

"Sorry," I said, full of regrets. 
Humarap ako kay Louise bago kay Yven, hirap na hirap akong tingan siya ng diretso. Nagdadalawang-isip kung dapat ba ako nandito.

"Kahit ako galit ngayon pero isantabi mo muna natin iyon. Ayokong maging criminal ka sa paningin ng iba, huwag mo siyang patayin dahil lang galit ka sa kanya" pabulong na dagdag pa nito.

Hindi ako kumibo at tiningnan ang dalawa pang nurse na hindi ko kakilala na hindi ko namalayan na nakatingin pala sa aming dalawa. Tumikhim ako para kahit kaonti mawala iyong tension.

"Sorry." nakita  ko ang kanilang naguguluhan na tingin pero hindi ko iyon pinansin. 

Tama si Louise, hindi dapat ako nagpapadala sa emosyon ko, muntik ko nang makalimutan kung anong ginagawa ko.

Tinignan ko ang lalaking nurse at bahagyang pumula ang pisngi niya bago tumikhim. Napangiti ako, how cute. 

"For now, ask for an x-ray and MRI then prepare the surgery room for a surgery"

"Yes Doc.!" sabay na sabi nilang tatlo.

 

Umalis na sila at kahit na nanginginig,  sumunod din ako para mag handa. Whatever I am feeling right now, I am still a Doctor. I. AM. A. DOCTOR.

Later on, the result is handed to me and as expected, well perform bankart repair.

Kasulukuyang nanghuhugas ako ng kamay at tumingin sa salamin pagkatapos. 

" Kaya mo to Selene, kaya mo to" chinicheer ko ang sarili ko kasi kulang na lang talaga mapapaluhod na ako sa sobrang panginginig.

Pumasok na ako sa surgery room, nandoon na silang tatlo, hinihintay na lang ako,tinignan ko sila at sabay tanong.

"Ready?" I said, looking at them.  Sabay-sabay silang tumango making me smile.

" Okay. Good, scalpel" binigay naman ni Louise ito.

After, almost 2 hours of process. Nakangiti kong tinignan ang tatlo, they are all satisfied sa resulta.

"Good job, everyone". I said while smiling at them. Ngumiti sila pabalik sa akin at bahagya akong tinapik ni Louise. Napatingin ako kay Louise at tinanguan siya. 

"Thank you" pabulong kong sabi sa kanya. I  should be thanking her  dahil alam ko kung wala siya, tinalikuran ko na ang responsibilidad ko. Mayabang niya akong ningitian habang tinaas-baba niya ang kanyang kilay.

Inirapan ko siya at naunang lumabas na ako sa surgery room. Napawi ang ngiti ko. Gulat na gulat sa nakita. Gosh! Wala na bang gustong mang dadagdag sa sakit na nararamdaman ko ngayon?

"Desiree" pabulong kong sabi. Looking at Yvenex brings so much memories. Looking at Desiree brings so much pain. Sakit na tumatagos hanggang sa kaloob-looban mo.

"How is he? Is he okay?" 
Kumunot ang noo ko sa tono ng kanyang tanong. Is she worried? Kailan pa ba siya natutong mag-alala?

"Yeah, he is. He will be transferred sa recovery room later. Just wait for him there. Excuse me" cold kong sabi.

Tinalikuran ko siya at nagsimulang maglakad palayo. Mabilis naman siguro siyang matuto di ba? Ah hindi pala. Iba siya. 

" Selene" I heard Desiree said. 

Napahinto ako sa paglakad dahil sa kanyang biglaang pagtawag. What is it this time? Bored ko siyang tinignan at tinaasan ng kilay.

"Yeah?" I replied, bored.

Desiree smirked. "I hope you're okay now.  I mean, it's all in past." 

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. The past mo mukha mo! Like I can forget that easy. 

"Yeah sure." sarcastic kong sabi. 

Desiree scoff. "Come on Selene" she said, rolling her eyes.

"I'm going, Desiree. Take your meds" 
Makahulugan ang tono ng aking pagkasabi. She then look at me the same way she looked at me years ago. Nagkibit-balikat lang ako sa kanya tyaka ko ulit siya tinalikuran.

Yeah right! It's all in the past. So as the old Selene.