Chapter 13

106 14 9
                                    

May nagbabasa ba nito? Charot! Pakicomment na lang kung ano tingin niyo dito sa chapter na ito. Enjoy reading!

Ps. Errors and typos ahead.

SOLEMN'S POV:

Nasa kalagitnaan ako ng pag-aayos ng kwarto ni Sacred nang biglang tumunog ang cellphone ko kaya kaagad akong napatigil at kinuha ito mula sa bulsa ko para sagutin.

"Hey, baby." My dad greet me from the other line.

"Hey, Dad. Why did you call?" I asked coldly. Narinig ko naman agad ang pagbuntong-hininga nito.

"I just want to asked you, baby. How are you, my child?" He asked softly. I closed my eyes and sighed also. Dad is always like this. That's why I love them so much because they always show us the love, guidance and concern we need equally. I maybe cold but my family is my only weakness in this sinful world.

"I am not fine, not until I put my hands on that motherfucker's neck." I answered truthfully with a blank expression on my face.

"Do what you need to do, my child. Your mom and I will always here to support." Tugon nito sa seryosong tono. Alam kong kahit siya ay gusto din ang naiisip ko, he is not my father for nothing. My mom, she is maybe fragile and a kind mom to us but when it comes to fighting, she the old version of me. Well, it runs in our blood, a monster and a prodigy.

"I know, thank you for everything." Saad ko na lamang sa kanya. Ilang segundo itong natahimik sa kabilang linya ngunit rinig na rinig ko pa rin ang kanyang paghinga kaya alam kong nasa tainga pa rin niya ang kanyang telepono.

"I miss you and I love you, baby." He told me after a couple of long silence with so much longing, sadness and love in his tone. Alam kong pinipigilan niya lang ngunit katulad ko, apektado rin siya sa pagkamatay ni August. I don't know what to feel anymore, I was also in pain but I am willing to do everything for the justice she deserve.

"I miss you and I love you too. Take care of yourself for me, please. I don't wanna lose you too." I replied softly.

"Of course, be careful." Huling saad nito bago pinatay ang tawag. I was on my thoughts when I felt a pair of eyes looking at me. When I turned my body to its owner, my eyes meet with Liza. She was smirking at me which made me furrowed my eyebrows in confusion.

Nakatingin lang ako dito hanggang sa lumabas na lamang siya bigla ng hindi man lang nagsalita. May tupak din ba ang isang iyon? Napailing na lamang ako at tinapos na ang ginagawa ko.

Pagkatapos kung gawin lahat ng trabaho ko ay kaagad akong bumalik sa kwarto ko, nasa opisina ngayon si Sacred. Hindi niya ako pinasama dahil meeting lang naman daw ang gagawin doon at baka ma bored lang ako. Oh, well tama naman siya.

Pumasok na lamang ako sa banyo para maglinis ng katawan at nag-ayos bago ako nahiga sa kama at inilagay sa side table ang cellphone ko.

I wrap my blanket around my body and hug my other pillow. Then, I closed my eyes and drifted off to sleep. Gosh, I'm tired.

SACRED'S POV:

Kakapasok pa lang sa loob ng living room nang sumalubong kaagad sakin ang pagbati ng ilang mga maids. Since gabi na ako nakauwi, iilan na lamang sila dito sa baba.

"Magandang gabi din po." Masayang bati ko sa mga ito pabalik. Kaagad na sumalubong naman sakin si Manang Ana at pinakuha sa isang maid ang dala kong briefcase bago ako hinarap.

"Kumain ka na ba, hijo?" Tanong nito sakin.

Masaya naman akong ngumiti dito at tumango. "Tapos na po ako, manang. Magpahinga na po kayo." Sagot ko dito.

The Legendary King And QueenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon