Bambaşka bir hayat bambaşka insanlarla yeni bir aşka sürükledi beni hiç bilmediğim birinin kalbinde buldum kendimi. Beni sonsuza kadar bırakmayacak biri.
O benim hayatımı değiştirdi diğer kızlara nazaran çirkin olmama rağmen güzelsin ve benimsin di...
"Ne diyorsun kızım sen saçma sapan konuşma! Ben uyumadan önce bu kız evdeydi nasıl kaçırılmış" yataktan kalktım ve gömleğimi alıp hemen dış kapıya doğru koştum. Betülde arkamdan koşuyordu
"Nereye gittiğini söylemedi sordum ama söylemedi. Lay aradı meğerse onunla buluşmuş tam lokantadan çıkarken lay içerde telefonunu unutmuş sanırım of bilmiyorum Baekhyun kapının önonde bizi bekliyor anlatırım yolda" dedi
Koşarak dışarı çıktık ve baekhyun'un arabasına bindik. Baekhyun hiçbir şey sormadan harekete başladı. Betül arkada hıçkırarak ağlamaya devam ediyordu.
"Kim kaçırmış demiştin"
"Min ji ra lay'in eski bir olayından off bilmiyorum uzun bir hikaye"
"Bu sefer öldüreceğim lay denen o şerefsizi" türkçe konuştuğum için baek anlamayan gözlerle bana bakıyordu.
"Ben ona layden uzak durmasını söyledim. Bana emanettiniz. Bana neden haber vermedi çıkarken. Nerden bulacağız şimdi bu kızı biz. Sen neden izin veriyorsun Betül!" "Neden bu kadar uzak burası"
"Bana bağırma akın haddini bil! Zaten çok gerginim sıkma canım-" Baek araya girdi
"Lütfen sakin olun polislerde arıyormuş şu an. Çok az kaldı"
*yarım saat sonra restoran'ın önü*
Baekhyun durur durmaz arabadan indim ve kapının önünde duran lay'e hızlıca yaklaşarak sert bir yumruk atıp yere düşmesini sağladım.
"Şerefsiz! Nerede beyza? Nerde lan nasıl bulacağız onu. Kim kaçırdı beyzayı" Betül koşarak yanımıza geldi ve kolumdan tutarak beni uzaklaştırdı
"Akın görmüyor musun o da çok kötü yapma böyle lütfen"
Koşarak yanımıza gelen polis nefeslenerek konuşmaya başladı
"B-bayze hanımın telefon sinyallerini aldık sabit bir konumda şimdi ekibimizle beraber oraya gideceğiz"
"Bizde geleceğiz" dedim polis olumlu anlamda kafasını salladı.
Hep beraber arabaya binerek polisleri takip etmeye başladık. Umarım gideceğimiz yerdesindir beyza. Lütfen orda ol.
Çok hızlı bir şekilde yola devam ederken takip ettiğimiz polis arabası birden sapa çekip durdular. Lay de arabayı durdurdu ve arabadan inip polislerin yanına gitti. Birkaç dakika konuştuktan sonra hızlıca arabaya bindi. Hepimiz ondan bir açıklama bekliyorduk
"Ne olmuş anlatsana" diye bağırdım
"Sinyal birden kaybolmuş önceden kaydetmişler ama yer değiştirdiklerinden süphe ediyorlar. Gidip göreceğiz. Çok yakındaymış zaten" dedi ve devam etti.
Camdam gelen yanık kokusuyla kafamı dışarı çıkardım. Saat çok geç olmuştu hava karardığı için nereden geldiğini seçemiyordum Kafamı içeri soktum ve arkamı yaslandım gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Allahım sen beyzayı koru. Allahım sen beyzayı koru...
--
Arabının durduğunu hissedince heöen gözlerimi açtım. Tam karşımda alevler içinde bir bina vardı. Hemen arabadan indik. Betül binaya biraz yaklaştı uzun uzun baktı ve çıktık atıp yere düştü. Hayır, hayır beyza değil. Böyle bir şey yapmazlar. Beyza içerde değildir. Bizi korkutmak için yapmışlardır. Lütfen öyle olsun. Lütfen..
Yere eğilip betül'e sarıldım
"A-akın beyza değildir dimi? O değildir"
"Değildir.. Umarım"
Kafamı çevirdiğimde lay ve baekhyun da bizimle aynı şekilde duruyorlardı betülün kolumdan tutup ayapı kalkmasına yardım ettim. Arabanın yanına götürdüm ve lay'in yanına gittim
"Benim yüzümden baek benim yüzümden.... Ama o değildir bu kadar ileri gidemez min ji ra değil mi? Sadece korku yaşatmak içindir bu."
"Korkutmak için... Umarım" Lay birden ayağı kalktı ve binaya doğru koştu. Ne yapıyor bu aptal! Koşup kolundan tuttum.
"Akın bırak!" "O içerde beni bekliyor. B-bak kurtar beni diye bağırıyor bırak gidip alayım onu. Çok korkmuştur o şimdi. Bırak!" daha sıkı tuttum kolunu ve geriye çektim onu
"lay görmüyor musun yangını söndürmek için uğraşıyorlar zaten işlerini zorlaştırma hem beyza orada değil. Sadece bizi korkutmaya çalışıyorlar"
Çok korkuyordum. Ne kadar belli etmesem de çok korkuyordum. Allahım sana yalvarırım beyza içerde olmasın... Yalvarırım..
1.5 saat sonra*
Komiser yanımıza doğru yaklaştı betül oturduğu yerden kalktı ve komisere doğru koştu.
"Kardeşim orada değil dimi? Kimse yok değil mi içerde. Kimse çıkmadı." bağırışları fayda etmiyordu. Yanına yaklaştım ve kolundan tutup geriye doğru çekip sarıldım
"Korkma... Ağlama, güçlü dur"
Komiser cebinden bir poşet çıkardı ve bize uzattı
"Bunu evin arka tarafında bulduk."
Lay elleri titreye titreye poşeti çekti. Bu bir telefondu. Poşetten çıkardı ve telefonu açtı.
"Ama b-bu bu beyzamın telefonu değil..." Telefonu elinden çektim ve telefonun açık olup olmadığını kontrol ettim. Ekranda gördüğüm resim beni dehşete düşürmüştü. Bu resmi betül görmemeliydi.
"Evet bu beyzanın değil" dedim betüle bakarak. Telefonu almak için elini uzattı ama elimi geri çekip onu kollarımın arasına aldım
"Beyzanın değil bakma boşuna.. Beyzamız orada değil çünkü onun telefonu değil"
Betül benden ayrıldı ve yere çöktü.
"Telefon sinyali bu telefonun oldupu yerden geliyordu. Öyleyse şu an büyük bir oyun içindeyiz.. Aramalara devam edeceğiz arkadaşlar içeriyi arıyorlar. Belki... Beyza hanımın" sözünü kestim
"Hayır! O yaşıyor. Sakın bir daha böyle bir şey söylemeyin..." dedim ve ben de betülün yanına çöktüm. Komiser uzaklaştı.
"O evden beyzanın c-ces-"
"Betül kes sesini! Bir daha böyle bir şey söyleme o yaşıyor anladın mı! Beyza bizi bırakmadı o yaşıyor. Konuşma kes sesini"
"Bana bağırma akın! Şu an hiçbir şey düşünemiyorum kardeşim kayıp v-ve onun yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyoruz. O nerde bilmiyoruz. Büyük bir oyunun içindeyiz." dedi ve yanımdan kalkıp koşarak arabanın içine girdi.
Baekhyun da onun yanına gitti. Lay ile uzun süre birbirimize baktık. İkimiz de aynı kız için ağlıyordum ve ikimizin de elinden hiçbir şey gelmiyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sizce beyzaya ne oldu? Küllerini mi yoksa canlısı mı bulunacak. Final çok yakında Seviliyorsunuz💛 Umarım beğenmişsinizdir 🌻
