Just Can't Let Her Go (1D Fanfic)

Hoofdstuk 15: Kerstboom

Pov Harry

Het is nog redelijk vroeg als ik al wakker ben. Vandaag gaan we de kerstboom ophalen. Ik heb er echt zin in. Ik hou altijd echt van die kerstsfeer. Nu met Faith erbij vind ik dat nog leuker. Om straks de kerstboom te kunnen optuigen, haal ik nu vast alle kerstspullen van zolder. Zo zachtjes mogelijk, want als ik de anderen nu wakker maak zijn ze vast en zeker chagrijnig.

Als ik alle kerstspullen in de woonkamer neergezet heb, begin ik aan het ontbijt. Verder heb ik toch niets te doen. Ik gok dat de anderen over ongeveer een uurtje wakker zullen zijn, dus ik heb tijd genoeg om er een uitgebreid ontbijt van te maken. Misschien dat ik er zelfs wat pannenkoeken bij zal bakken.

Een half uur later komt Faith de keuken in lopen. "Goeiemorgen lieverd, heb je lekker geslapen?" Vraag ik aan haar. Ze knikt en antwoord: "Ik voel me ook een stuk beter dan gister." "Dat is mooi." Zeg ik meteen. Gister was echt een slechte dag, dus het is heel fijn dat ze zich een stuk beter voelt. "Mag ik helpen met gebakken eieren maken?" Vraagt ze. "Ja natuurlijk. Als jij de eieren bakt, bak ik pannenkoeken." Stel ik voor. Faith knikt en gaat meteen aan de slag met het bakken van de eieren. Leuk dat ze wilt helpen met het ontbijt maken.

Faith is echt zo'n ander kind als ze minder pijn heeft. Ik heb haar nog nooit zo gezien. Ze staat mee te zingen met de radio, klets de oren van mijn hoofd en staat af en toe een beetje te dansen. "Ik hou echt van koken en bakken. Bij mevrouw Stewart mocht ik vaak meehelpen met het koken." Zegt ze. "Hier mag je ook altijd meehelpen hoor. Kom maar gewoon naar me toe dan koken we samen." Zeg ik. Ze krijgt meteen een glimlach en knikt.

Terwijl wij alles op tafel zetten, zeg ik: "Ik wilde vandaag een kerstboom halen, heb je zin om mee te gaan." Ze knikt meteen hevig. We moeten haar eigenlijk sowieso wat vaker mee de deur uit nemen. Het is goed voor haar om buiten te zijn. Maar dat is natuurlijk moeilijk, omdat we haar ook niet mee naar buiten willen slepen als ze zich slecht voelt. "Vind je het wel goed als ik mee ga in de rolstoel. Nu gaat het nog goed, dat wil ik niet verpesten." Vraagt Faith nu best wel verlegen. "Ja natuurlijk." Antwoord ik. "Ik was sowieso niet van plan om je te laten lopen." Nu grinnikt Faith zachtjes.

Na het ontbijt gaan Faith en ik meteen een kerstboom kopen. Faith en ik trekken onze jas en schoenen aan en lopen dan naar mijn auto. Ik heb de rolstoel bij me en leg die in de auto. Waar we naartoe gaan is een heel groot terrein met allemaal kerstbomen. Daar had ik Faith sowieso niet helemaal doorheen laten lopen. We willen dat ze zich morgen ook nog een beetje goed voelt, zodat ze mee kan kerstinkopen doen.

Eenmaal daar haal ik de rolstoel weer uit de auto en laat Faith erin zitten. Ik duw haar naar de ingang van de kerstbomenwinkel. Heet dat zo? Ik vind van wel. "Hallo, wij komen een kerstboom uitzoeken." Zeg ik tegen de man die vooraan staat. "Goedemorgen, vooraan staan de kleine kerstbomen en verder naar achter worden ze steeds groter. Als u er één gevonden heeft laat u het dan maar weten, dan help ik u om hem naar uw auto te krijgen." Antwoord de man. We bedanken hem en lopen dan naar binnen. "Willen we een grote kerstboom?" Vraag ik aan Faith. Ze knikt en antwoord: "Ja duh, zo groot mogelijk." Daardoor moet ik lachen. We lopen maar meteen helemaal naar achteren.

Achter lopen we langs alle kerstbomen. Deze zijn inderdaad erg groot, maar ook wel erg mooi. "Jij mag uitkiezen welke je de mooiste vind." Zeg ik tegen Faith. Ze knikt en kijkt naar alle kerstbomen. "Die is mooi." Zegt ze bij één van de bomen. We kijken nog even verder, maar uiteindelijk vind ze die ene boom toch het mooist en nemen we die. We lopen weer naar voren, om het tegen die man te vertellen. Daarna breng ik Faith eerst naar de auto en loop met die man weer terug om de kerstboom te halen. Alleen had ik die nooit kunnen tillen. Die man heeft gelukkig een karretje waar we hem op kunnen leggen. Bij de auto binden we hem goed vast op het dak. Het wordt extra voorzichtig rijden, maar hij zit er stevig op vast.

Thuis komen Louis en Liam meteen helpen om de kerstboom naar binnen te krijgen. "Waar wil je hem hebben, Fay?" Vraag ik. Het is haar dag vandaag, zij mag alles kiezen. "Uhm, daar bij de tuindeur in het hoekje." Zegt ze dan. Dus daar zetten we hem neer. "Laten we eerst even gaan lunchen, dan gaan we daarna de kerstboom optuigen." Stel ik voor. Iedereen knikt, dus we gaan aan de eettafel zitten. Nu mag de rest de lunch regelen, Faith en ik hebben het ontbijt al geregeld. "We wilde morgen kerstinkopen gaan doen. Dan wilde we ook voor alle kinderen uit het weeshuis cadeautjes kopen. Alleen als jij je goed genoeg voelt, anders stellen we het nog even uit." Verteld Liam dan. Faith zegt meteen: "Ik hoop dat ik me morgen goed voel!" Dat hoop ik ook en niet alleen voor de kerstinkopen. Het zou gewoon fijn zijn als ze zich een paar dagen wat beter kan voelen.

Na de lunch gaan Faith en ik de kerstboom optuigen. "Gekleurde lampjes, of witte?" Vraag ik, terwijl zij bezig is met de kerstballen. "Gekleurd natuurlijk." Antwoord ze. Vandaag vind ik haar zo lekker vrolijk. Daardoor is ze ook een beetje bijdehand, maar dat vind ik juist wel leuk. Ze begint steeds meer los te komen. Met een beetje geluk blijft het de komende dagen zo goed gaan. Ik hoop vooral dat ze zich niet morgen ineens weer zo slecht als gisteren voelt, omdat we vandaag zoveel gedaan hebben.