Epiloog

497 15 14
                                    

Pov Faith

"Faith wakker worden!" Roep Louis, terwijl hij op mijn bed springt. Lachend duw ik hem van mijn bed af. Iedereen staat in mijn kamer. "Vandaag is het jouw 'Gotcha-day'!" Zegt Niall vrolijk. (Gotcha-day is de dag dat een kind geadopteerd wordt door een familie) Is het al weer een jaar geleden dat ze mij geadopteerd hebben? Het lijkt pas zo kort geleden.

Als ik mijn bed uit kom zie ik dat ze slingers hebben opgehangen en zelfs een taart hebben gemaakt. "Chocoladetaart als ontbijt?" Vraag ik hoopvol. "Op Gotcha-day mag dat!" Roept Niall enthousiast. Volgens mij is hij enthousiaster voor de taart dan voor het feit dat ik nu een jaar bij ze woon. Ach ja, daar is het Niall voor. Het afgelopen jaar is leuker geweest dan de rest van mijn leven bij elkaar. Er hebben zware momenten tussen gezeten, maar alles is altijd weer goed gekomen.

"He Faith..." Zegt Louis na het eten. Ik luister meteen naar hem. "Weet je nog wat je mij vertelde toen ik jou voor het allereerst zag." Vraagt hij. Ik knik meteen. Natuurlijk weet ik dat nog. "Het is toen heel erg blijven hangen dat dansen eerst jou hobby was. Maar dat kon je door de pijn niet meer doen. Nu heb je geen pijn meer, dus morgen heb je je eerste dansles." Verteld hij. Ik geef hem meteen een knuffel en bedank hem. Dansen was inderdaad altijd mijn hobby, maar ineens kon ik dat niet meer doen. Nu kan ik het eindelijk weer oppakken.

Ze doen eigenlijk echt veel te veel voor mij. Als ik zou zeggen dat ik op vakantie naar Hawaii wil, zouden ze dat ook nog doen. "En we hebben nog een leuk nieuwtje." Zegt Liam. Verbaast kijk ik ze aan. Harry verteld dan: "Na de tour gaan we op vakantie naar Hawaii." Ik zei het toch. Ze zijn gek. Ze zijn echt helemaal gek. Maar wel lief. Veel te lief.

Over een paar dagen gaan we op tour. Ik mag mee op tour. Naar alle landen. En Pepsi mag mee naar Europa en Amerika. De andere landen niet, want dan moet ze eerst in quarantaine en dat vind ik zielig. De ouders van Liam passen dan op Pepsi, omdat zij ook een hond hebben. Ik zal Pepsi wel heel erg missen, maar ik ben toch blij dat ik gewoon mee mag op tour.

"Jullie zijn echt gek." Zeg ik. Ze knikken allemaal vrolijk. Dit heb ik ze al verder verteld, dus ze kijken er niet meer van op. "Jullie doen zoveel voor mij. Eigenlijk gewoon veel te veel. Ik zal jullie nooit genoeg kunnen bedanken. Ik kan me geen beter leven wensen dan het leven dat ik nu heb. Jullie hebben geen idee hoeveel jullie voor mij betekenen en hoeveel ik van jullie hou." Zeg ik. Natuurlijk krijg ik van iedereen meteen een knuffel en zeggen ze allemaal dat ze ook van mij houden.

Even later schuift Louis mij iets in mijn handen. "Je paspoort is binnen. Misschien is dit ook de tijd dat je de anderen verteld wat je gedaan hebt." Zegt Louis. Ik knik en begin te vertellen: "Ik heb mijn naam laten veranderen. Ik wilde een beetje van jullie allemaal bij mij hebben. Vanaf nu is mijn officiële naam Faith Zaynia Amy Tomlinson. Zaynia van Zayn en Niall. Amy van de laatste letters van Liam en Harry." Dan krijg ik natuurlijk weer van iedereen een knuffel. Ik wilde hun namen er ook bij, omdat Louis mij niet alleen geadopteerd heeft. Dan open ik mijn paspoort en zie het officieel staan. Mijn naam: "Faith Zaynia Amy Tomlinson."

Dit was het dan :( Het laatste hoofdstuk van Just Can't Let Her Go. 

Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen en stemmen. Door jullie heeft dit verhaal al 2.3K reads. Jullie zijn echt geweldig.

Als jullie nog een verhaal van mij willen lezen, kijk dan eens bij mijn andere verhaal Wolves.

Just Can't Let Her Go (1D Fanfic)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu