Just Can't Let Her Go (1D Fanfic)

Hoofdstuk 38: Prikkelingen

Pov Harry

"ZE WORDT WAKKER!" Schreeuw ik door de telefoon heen zodra er opgenomen wordt. "Wat?" Mompelt Louis verbaast. "Zet me op luidspreker." Zeg ik. Een paar seconde later ik dan: "Jullie moeten hierheen komen. Faith is wakker aan het worden." Eerst is het doodstil en dan begint iedereen ineens door elkaar te praten. "Kom nou maar snel hierheen." Zeg ik dan. Louis zegt dat ze eraan komen en dan hang ik op.

Zodra ik opgehangen heb pak ik Faith's hand weer vast. Ik geef een kus op haar hand en zeg: "De anderen kom eraan, lieverd. Je doet het zo goed. Ik weet dat je hard aan het vechten bent." Haar hand beweegt weer een klein beetje. Het is echt een millimeter, maar ik voel het wel.

Tien minuten later komt iedereen binnen gerend. "Is ze wakker?" Roept Niall boven iedereen uit. "Rustig. Ga eerst even allemaal zitten." Zeg ik. Ze kijken eerst allemaal naar Faith, maar ze zien dat ze slaapt, gaan ze allemaal zitten. "Faith was net aan het huilen. Toen heeft dokter Jessie haar meegenomen om een hersenscan te doen. Door die hersenscan denkt dokter Jessie dat Faith wakker aan het worden is. Ze heeft ook al twee keer in mijn hand geknepen." Vertel ik dan. Ze krijgen allemaal een opgeluchte glimlach. Onze zorgen lijken een beetje weg te gaan. Faith wordt gewoon weer beter. Daar ben ik nu van overtuigd.

Dan gaat Louis naar Faith toe. Hij ziet er echt moe uit. Volgens mij heeft hij al die dagen niet meer geslapen. Hij heeft echt wallen onder zijn ogen. Louis gaat op de rand van Faith bed zitten en pakt haar hand vast. "Liefje, je moet wakker worden. Wordt alsjeblieft snel wakker." Smeekt hij. Hij is er echt slecht aan toe. Zelfs ik maak me zorgen om hem. Langzaam verschijnt er een kleine glimlach bij Louis en hij zegt: "Ze kneep in mijn hand." Ik ben blij dat hij het nu ook gevoelt heeft. "Ga naast haar liggen, Louis. En probeer dan zelf ook nog een beetje te slapen." Zeg ik. Louis grinnikt en zegt: "Jij denkt dat ik nu nog ga slapen. Ik blijf wakker totdat zij wakker is. Anders wordt ze sowieso wakker, wanneer ik slaap." Daar moeten we allemaal wel een beetje om lachen. Louis slaat zijn arm beschermend om Faith heen en zegt: "Dus als je wilt dat ik ga slapen, moet jij eerst wakker worden." Hij kan tenminste weer een beetje grapjes maken.

Geen van ons heeft goed geslapen. We zijn soms een half uurtje tot een uurtje in slaap gevallen. Verder zijn we allemaal naar Faith aan het kijken geweest, in de hoop dat ze echt wakker zou worden. Dokter Jessie staat 's ochtends vroeg al weer bij ons. Ze schijnt met een lichtje in de ogen van Faith. En laat Faith in haar hand knijpen. "Ze reageert goed. Het nu echt een kwestie van afwachten. Douche haar vandaag, kleed haar warm aan, ga met haar naar buiten. Laat haar de sneeuw voelen. Zorg dat je haar genoeg prikkelt. Die prikkeling kan net genoeg zijn, om haar wakker te maken." Verteld dokter Jessie. We knikken allemaal meteen. Natuurlijk gaan we dat doen. Alles om haar wakker te krijgen. Louis pakt haar hand vast en zegt: "Als ik je mag douchen knijp dan in mijn hand." Als snel zegt hij dan: "Oké, laten we lekker gaan douchen." Hij tilt haar op en neemt haar mee naar de badkamer. Ik neem alle draadjes en machines waar ze aan vast zit mee. "Heb je hulp nodig?" Vraag ik aan Louis. Hij schudt zijn hoofd en zegt: "Het lukt wel." Ik knik en ga dan de badkamer uit.

Als Louis klaar is met het douchen van Faith vraagt hij mij weer te helpen alle machines mee te nemen. Natuurlijk doe ik dat meteen. Louis legt haar weer neer op het bed. "Gaan we meteen naar buiten?" Vraagt hij. We knikken allemaal. Ik pak sokken en schoenen voor Faith, terwijl Louis bezig is met haar haar. Net als ik haar sokken aan wil doen, komt dokter Jessie de kamer weer in. "Ik kom haar sonde en katheter verwijderen." Zegt ze. Wij gaan allemaal de kamer uit, behalve Louis die haar hand vasthoudt.

Vijf minuten later mogen we weer naar binnen toe. Louis is al bezig om haar sokken en schoenen aan te doen. Liam helpt om Faith overeind te houden, terwijl ik haar jas aan doe. Louis tilt haar dan de rolstoel in. We leggen voor de zekerheid nog een dekentje over haar heen. Dan gaan we naar buiten toe. "Alles is wit van de sneeuw. Het ziet er zo mooi uit, ik zou willen dat je het kon zien." Zeg ik. Louis maakt een sneeuwbal en legt die in de handen van Faith. Na een paar seconde zien we haar hand bewegen. Louis haalt de sneeuwbal dan weer weg. "Goed gedaan, lieverd." Zegt hij.

Twee uur later gaan we weer naar binnen toe. We hebben het allemaal ijskoud gekregen. Faith heeft van de kou zelfs een beetje blauwe lippen gekregen. Louis kleed Faith meteen om in een warme pyjama. Ze krijgt warme sokken aan en dan legt hij de deken over haar heen. Liam heeft in de kantine voor ons allemaal thee gehaald. Louis houdt zijn bekertje thee voorzichtig tegen de wang van Faith aan. "Even opwarmen, lieverd." Zegt hij. We zijn eigenlijk iets te lang buiten gebleven, maar het was gewoon zo mooi. Had Faith het maar allemaal kunnen zien.

Ineens beginnen Louis en Niall te juichen. We kijken ze allemaal verbaast aan. "De deken is af." Zegt Niall. We schudden lachend ons hoofd. Samen leggen ze de deken over Faith heen. "Hij is af, sweetie. De deken is helemaal af. Nu heb je ons altijd bij je." Zegt Niall. Dan verschijnt er ineens een glimlach op het gezicht van Faith. "Ze glimlacht." Roept Niall enthousiast. We knikken allemaal. We hebben het allemaal gezien. Louis gaat weer naast haar liggen en zegt: "Nu moet je alleen nog wakker worden. Ik kan niet meer wachten, lieverd. Je moet echt wakker worden." En dan ineens... Gaan haar ogen open.