Dans ettiği prensesi, merdivende düşürdüğü ayakkabısından tanımaya çalışan fetişist prensin değil; hazırladığı listeye en uygun prensi arayan, prensesin hikayesi.
İstanbul Masalı'ndan tanıdığınız Kuzey Deniz nam-ı diğer, Hiter Jr. ve gizli bir hal...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hepinize çarşafa dolanan bir çarşambadan merhabalar anam.
Dün Instagramda anket yaptım ama aşırı demokratik bir insan olduğumdan kendi bildiğimi okudum ama yemin ediyore sizi düşündüğümden.
Tatili uzattık ben de manda gibi yayılıp yatıyorum. Yazmak istediklerim aceleye gelsin istemedim sizi de biliyorum, yakında mesaj kutum yeni bölüm mesajlarıyla dolar ki çok haklısınız.
Bu sebeple sizin ağzınıza BİR KOVAN bal çalıp gitmeye karar verdim. Çok uzuuuun bir bölüm oldu ama yine kısa diyenler çıkacak Eee artık Allah gözünüzü doyursun ne diyim.
Niye bilmiyorum ama içimden bir ses bu bölüm çok yorum alır diyor. Gerçi sizi tanıyorum artık, hangi bölümleri daha çok sevdiğinizi biliyorum. Beni yanıltırsanız artık dayak vakti!
Sizi seviyorum, keyifli okumalar dilerim.
Yallah bölümü okumaya!
NOT: BU HİKÂYEDE DUYAR KASMAK TEHLİKELİ VE YASAKTIR!
Bölüm 23
"Mehmet ya oyun konsolun, ya ben? O araba ikimize dar gelir koçum, birimizi seç!" Beliz'in sesi yakınlarda duyulmaya başlayıncaya kadar sarıldık. Kendimi en güvende hissettiğim anlardı. Yaz dizilerindeki gibi hayatının aşkını ilk atışta bulan şanslılardan değilim ben, daha öncede âşık olduğumu düşündüğüm, sevdiğim; sevildiğime inandırıldığım ilişkilerim oldu. Belki yaşımızın toyluğundan; belki duygularımızın temelsizliğindendir, bilinmez, hiçbirinde böylesine güvende hissedemedim ben.
"Saçmalıyorsun hayatım! Kendini oyunlarımla bir tutamazsın!" Koltukta birbirimizden uzaklaşmadan içerden gelen sesleri dinlemeye başladık. Sesler gittikçe yaklaşmaya başladı.
"Tabii ki tutamam sonuçta onlar daha kıymetli! Bir insan karısıyla tatile giderken oyun konsolu götürür mü? Bu teklif dahi edilebilemez!" Beliz yeri dövercesine yürürken kara çocuk da -zavallı- gerisinden gelip ona açıklama yapmaya çalışıyor galiba. Biz de koca karılar gibi kulak kabarttık içerdeki konuşmayı dinliyoruz. Hayalimde canlanan anlar öylesine komik ki ister istemez kıkırdamaya başladım.
"Götürmüyorum ki! Sadece götürsem mi diye sordum?" Yaptığı açıklama da açıklama olsa Begonyam. Görüş alanımıza girdiler nihayet. Tam da tahmin ettiğim gibi Beliz bir elini beline koymuş diğerini alnına yapıştırıp gözlerini devirdi. Sanırım sabır dileniyor rabbimden
Beliz, "Annem demişti! 'Kızım emin misin? Bak bu çekilecek dert değil' demişti." dediği anda Kuzey bunu bekliyor gibi bir anda koltukta dikleşti. "Ne zaman dedi ya annem bunu? Ben niye duymadımi, sen niye evlendin!"
