Dans ettiği prensesi, merdivende düşürdüğü ayakkabısından tanımaya çalışan fetişist prensin değil; hazırladığı listeye en uygun prensi arayan, prensesin hikayesi.
İstanbul Masalı'ndan tanıdığınız Kuzey Deniz nam-ı diğer, Hiter Jr. ve gizli bir hal...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzun bir aradan sonra hepinize merhaba! Afiyettesinizdir inşallah... Beni soracak olursanız üstünüze afiyet azıcık üşütmüşüm... Bülbül gibi güzeller güzeli sesimle camları titretiyorum, öksürüklerimle senfoni yapıyorum anlayacağınız.
'BÖLÜM NEDEN BU KADAR GEÇ GELDİ?' diye merak edenler için içten bir açıklama yapacağım. Hazırsanız deli konuşacak. Konuş deli...
Ben, değişen düzenime ayak uydurmaya çalışırken yazma motivasyonumu kaybettim sevgili okur. Hayatta her şeyden bıktığınız, tükendiğiniz, yorulduğunuz bir dönem var ya? Hah işte ben tam olarak öyle bir dönemden geçiyorum.
Hikayeyi yarım bırakmak istemediğim için kendimi zorlayarak bölüm çıkarmaya çalışıyorum ama çok da başarılı olduğum söylenemez. Bu bölümü toplamda 4 haftada yazabildim.
O, çok önem verdiğim bölüm görsellerini bile hazırlayacak takatim yok. Sağ olsun biriciğim imdadıma yetişti ve ilk bölüm harici eklediğim her afişi elleriyle hazırladı. Teşekkürler MatildaEsteban ...
Kısacası bu buhranı nasıl atlatırım, bilmiyorum. Eğitim hayatım, beni çok zorluyor. Geriye kalan üç gramlık sağlıklı psikolojimi ve aklımı da bu derslere verdiğim için bölüme ve sizlere zaman ayıramıyorum. Affedin.
Size her zaman dürüst ve samimi olmaya çalıştım bu sebeple şu anda bu kelimeleri kendime açıklarcasına yalın bir dille yazıyorum.
Ben ilk kez bir işin altından kalkamamaktan korkuyorum, azizim. İstanbul Masalı'nda böyle bir dönemim hiç olmadı. Bölümler her zaman düzenli ve olabildiğince uzundu. Çünkü Beliz, benim tanıdığım bildiğim bir karakterdi. Kendimden ilham alıyordum ama Begüm öyle değil. Beni, bilmediğim sokaklarda yolculuk yapmaya zorluyor. Belki de bu yüzden tükenmiş hissediyorumdur kim bilir...
Bu serüven boyunca, en azından ben, kendimi toparlayana kadar düzenli bölümler beklemeyin azizim. Sizi yarı yolda bırakmamak için kendimi çok zorladığımı ve sizleri çok sevdiğimi biliyorsunuz. O zaman yallah bölümü okumaya...
Evin kapısından içeri girdiğim saniye itibariyle bir şey bana doğru koşmaya başladı.
"YA SEN NEREDESİN BEGÜM? AKLIM ÇIKTI YA AZ DAHA KARAKOLA GİDECEKTİM." Ecemmiş, rahat olabiliriz. Anahtarımı kapının hemen karşısındaki aynalı dresuara fırlatıp bezgin bir şekilde içeri doğru yürümeye başladım.
"Keşke gelseydin, çay içerdik birlikte." Ruhum çekilmiş gibi kendimi yüz üstü koltuğa bıraktığımda Ecem yere çöküp yüzünü yüzüme yaklaştırdı. AKLIM ÇIKTI MANYAK!
