ტკბილი მოგონებები

თავი 15

*ანამარიას თვალთახედვით*
ძალიან ვნერვიულობ.მთელი დღე ჰარი არ გამოჩენილა.არც ტელეფონს იღებს,არც არაფერს უკვე გაგიჟების პირას ვარ.ქენდალას ყველაფერი მოვუყევი და ყველანაირად ცდილობდა ჩემს დაწყნარებას.რაღაც ფილმი ჩართო არც კი ვუყურებდი,ჩემს მაკაკაზე ვფიქრობდი.
-ისევ მოწყენილი ხარ?-მკითხა ქენდალმა.
-კი.არ ვიცი სად არის ძალიან მომენატრა ქეენ.-ვუთხარი და ტუჩი გადმოვბურცე.
-ვიცი ანნ ვიცი.დარწმუნებული ვარ ყველაფერი რიგზეა.აი ნახავ მალე ყველაფერი კარგად იქნება.-ჩამეხუტა.ზუსტად ამ დროს კი ჩემი ტელეფობის ხმა მომესმა. გახარებული ავიღე იმის იმედით რომ ჰარი იქნებოდა,მაგრამ შევცდი უცხო ნომერი იყო.
-გისმენთ.-ყურზე მივიდე.
-გამარჯობათ ქალბატონო მე საავადმყოფოდან გიკავშირდებით.
-რრაა ხდება?-ხმა ამიკანკალდა.
-თქვენი შეყვარებული ჰარი სტაილისი და მისი მეგობარი მძიმე მდგომარეობაში არიან.ბიჭი თქვენს ნახვას ითხოვს გთხოვთ მობრძანდით.
ხმა არ გამიცია ისე გავთიშე ტელეფონი და ტირილი დავიწყე.
-ანნა რა ხდება რატომ ტირი?-ანერვიულებული მომვარდა ქენდალი.
-ქეენნ ჰარი საავადმყოფოშიაა გთხოვ წამიყვანე გთხხოვ.-ავქვითინდი.
-ახლავე ტაქს გამოვიძახებ.-
არც კი მახსოვს როგორ მივედით საავადმყოფოში.გიჟივით შევარდი უზარმაზარ,თეთრ შენობაში.მიმღებში ვიკითხე ჰარი.მითხრეს რომ პალატაში იყო მოთავსებული,მაგრამ მასთან ერთად მყოფი ბიჭი ძალიან მძიმე მდგომარეობაში იყო.ეგრევე ავედით მეორე სართულზე და დერეფნის მარცენა მხარეს შევუხვიე. სადაც ზეინი დამხვდა.
-ზეეინ.-დავიძახე და მასთან მივედი.თვითონ ჩემთან მოვიდა და ჩამეხუტა.
-დანშვიდდი ჰარი უკეთ არის.-მითხრა ამ სიტყვების მოსმენისას ოდავ დავმშვიდდი.
-რა ხდება გამაგებინე რატომ მოხდვდა აქ?-ამოვიტირე და მას ავხედე.
-ჰარის უნდა შენი ნახვა დანარჩენს რომ გამოხვალ მერე მოგიყვები.-
-ანნა მთავარია კარგად არის დამშვიდდი.-გამამხნევა ქენდალმა.
-ზეინ ჰარისთან ერთად ვიღაც ბიჭი მოიყვანეს,ძალიან მძინედ არისო ვინნ.. ვინნ არის ის ბიჭი?-ვკითხა და დავინახე თუ როგორ მოეღუშა სახე.
-ლუი...ანნა ლუია ის ბიჭი.დაჭრილია. ძალიან მძიმედ არის,არ ვიცი რა მოხდება.-თქვა ანერვიულებულმა და ხელები თმაში შეიცურა.
-ღმერთო ლუი.-ქენდალს თვალიდან ცრემლი ჩამოუგორდა და პირზე ხელი აიფარა.
-ნახვის საათები იწურება იჩქარეთ.-გვითხრა ქერათმიანმა ექთანმა.მეც აღარ დავაყოვნე და ჰარისთან შევედი.
არც კი იცით რა დამემართა,როდესაც ჰარი დავინახე.სახე დალურჯებული ქონდა.ტუჩი გახეთქილი,თავი კი თეთრი ბინტით ქონდა შეხვეული.მის ასეთ დანახვაზე ცრემლები გადმომცვივდა.
-პატარავვ.-მისი ხრინწიანი ხმა უფრო ჩახლეჩილი იყო.გონს რომ მოვედი მასთან ახლოს მივედი და იქვე მდგარ სკამზე ჩამოვჯექი და მისი ხელი ხელში მოვიქციე.
-ჰააზზ რა დაგემართა?ჩემო ერთადერთო, ჩემოო სიყვარულო იცი როგორ ვინერვიულე?-
-ვიცი ჩემო პატარა.მაპატიე მაპატიე რომ განერვიულე.-
-ძალიან გტკივა თავი?-
-არა პატარავ.ძალიან მიყვარხარ.-
-მეც ძალიან მიყვარხარ ჰაზ.-მის ხელს ვაკოცე,მერე კი თავი დავადე.
-გოგონი დრო ამოიწურა.-მითხრა ექთანმა.
-კარგით.-ფეხზე წამოვდექი ჰარის შუბლზე ვაკოცე და პალატა დავტოვე.
გარეთ გასულს ლუის რეანიმაციასთან მივედი.იქ კი მომტირალი ქენდალი შევამჩნიე.მასთან მივედი და ჩავეხუტე.
-ძალიან ძალიან მცირე შანსია რომ გადარჩესს ანაა.მე მას ვკარგავ გესმის? ისე მიდის ჩემგან რომ ვერც კი ვეუბნები ჩემი გრძნობების შესახებ.-მისი სიტყვებით გაოგნებული მოვშორდი და თვალებში ჩავხედე.
-რაა?შენ რა ის გიყვარს?-გაოცება ვერ დავმალე.
-ხო პირველი კლასიდან მოყოლებული ანნა.პირველი კლასიდან შემიყვარდა, მაგრამ ის ისეთი ცუდი ბიჭი იყო მარტო ჩხუბის დროს თუ გამოვეხმაურებოდი.ახლა კი....ღმერთო არ მინდა რომ წავიდეს.უფრო მაგრად ატირდა.
-ჰეი ქენ დამშვიდდი.ის კარგად იქნება აი ნახავ.-ვუთხარი და უფრო მაგრად ჩავიხუტე.
დაახლოებით სამი საათია რაც აქ ვდგავართ.ნაილიც მოვიდა.
-რა ხდება?-ზეინმა ყველაფერი მოუყვა.ნაილიც ძალიან ნერვიულობდა.
უცებ რეანიმაციიდან ექიმი გამოვიდა.ყველა მასთან მივცვივდით.
-რა მდგომარეობაა?-იკითხა ზეინმა.
-ხომ კარგად იქნება?-ქენდალიხ აყვა.
-დამშვიდდით.პაციენტი სტაბილურად არის.მართალია მდგონარეობა მძიმეა, მაგრამ ძალიან ძლიერია.ჭრილობა მარჯვენა მხარეს ქონდა მიყენებული. საკამოდ ღრმა იყო.რის გამოც ნაღვლის ბუშტი გაუსკდა,ამიტომ ამოვაჭერით.ჭრილობა შევკერეთ.უკეთესად არის,მაგრამ 24 საათი დაკვირვების ქვეშ უნდა იყოს,ამიტომ რეანიმაციაში იწვება.-გვითხრა ექიმმა.
-არ შეიძლება მისი ნახვა?ძალიან გთხოვთ იქნებ შემიშვათ.-შეევსდრა ქენდალი.
-მაპატიეთ,მაგრამ არ შეიძლება.ახლა კი დაგტოვებთ.
-გაიგეთ?კარგად არის მადლობა ღმერთს.
-კიდევ კარგი თორე გული ამომივარდა.-სკამზე ჩამოჯდა ზეინი.
-ხო ახლა რა ვქნათ?-ზეინს კითხა.
-ნაილ გოგოები სახლში წაიყვანე.-უარყოფის ნიშნად თავი გავაქნიეთ.
-არაა მე აქ დავრჩები.-უარი თქვა ქენდალმა.
-მეც აქ უნდა დავრჩე ჰარის და ლუის მარტო ვერ დავტოვებთ.-ვთქვი მკაცრად.
-არა ორივე სახლში წახვალთ მე დავრჩები აქ.-თქვა და ნაილს  თვალებით ჩვენზე ანიშნა.
-მორჩით და წამოდით.-ხელი დაგვავლო ორივეს ნაილმა და გარეთ გაგვიყვანა.
სახლში მისულებს იმდენად გადაღლილები ვიყავით რომ შხაპის მერე მოთენთილებს ჩაგვეძინა.