< အပိုင္း ၉ >
"အာာာ စိတ္ညစ္လိုက္တာ"
လက္ထဲက ေမးခြန္းစာ႐ြက္ႀကီး ကိုင္ၿပီ ေခါင္းတကုတ္ကုတ္ ထိုင္ငိုင္ေနတဲ့ လဝန္းငယ္။ မ်က္ကြင္းေတြဆိုလည္း ေခ်ာင္လို႔။
အခုဆို တတိယပတ္ စာေမးပြဲျဖစ္ၿပီ သုံးရက္ေျမာက္ေန႔ ညေန႔ပိုင္းအခ်ိန္ ေနာက္ဆုံးဘာသာျဖစ္ေသာ biology ေျဖျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ခ်ိန္ဆက္ ေျဖဆိုၿပီးၿပီမို႔ အခန္းေစာင့္ ဆရာမႏွစ္ေယာက္က ထြက္သြားေလၿပီး။ ဘာသာျပဆရာ/ဆရာမေတြက အတန္းမဝင္ေပ။ အရင္ခ်ိန္ဆို ဆရာေတြ အတန္းမဝင္လွ်င္ ဆယ္တန္း အခန္း (B) သည္ ထႂကြတဲ့ ေမ်ာက္ဖင္နီ စပ္စလူးမ်ား။ အခုမ်ားျဖင့္ အိုနာက်ေနသည့္ လင္းတ(လဒ) မ်ားလိုပင္။
ဘာလာလာ ဥကြဲရင္ ၿပီးေရာဆိုသူမ်ားက မ်က္ခြက္ေျပာင္ ႏိုင္ေပမယ့္ အမွတ္(30) ရေအာင္ ဆြဲဆန္႔ ေျဖေနရတဲ့ သူရယ္ "ငါကြာ (၆)ဘာသာအထပ္ ဂုဏ္ထူးရွင္ဟုတ္ ေႂကြးေၾကာ္ေနတဲ့ သူေတြရယ္က ခ်စ္ဆရာမရဲ႕ ဘယ္အပိုဒ္ ေမးလို႔ ေမးထားမွန္းမသိတဲ့ ေလဟာနယ္ ေမးခြန္းေတြၾကား ၿပိဳလဲလို႔။
ေမးခြန္းရဲ႕ .. က်က္ထားတဲ့ စာေတြေတာင္ ေစာင္းထိုးျဖစ္တယ္...
"ဘာေတြလဲ ဘာေတြလဲလို႔!! အ*"
ေဒါသေၾကာင့္ မာန္ပါလာေတာ့ အသံက က်ယ္လာတယ္။ ၿပဲထြက္လာတဲ့ လဝန္းအသံကို ေက်ာေနာက္ ဖတ္ကနဲ လွမ္း႐ိုက္ရင္ သတိေပးတဲ့ မုန္း။ ႐ိုက္တာ မနာေပမယ့္ လူက နဂိုကမွ တီေကာင္ႀကီး ပ႐ုတ္ဆီပြတ္သလို ေလာင္ေနလို႔ ေတြ႕သမွ်ကို ေခါင္းမွာ ဂ်ိဳတပ္ၿပီး လိုက္ေခြ႕ခ်င္ေနတာ။
အခုလည္း သူငယ္ခ်င္းေသာ္ ဘာေသာ္ မသိေတာ့ သူ႔လက္က ေဘးခုံမွ မုန္းေက်ာျပင္ဆီသို႔ ဘုတ္ကနဲ။ ေက်ာပါ ေကာ့သြားတဲ့ မုန္းက သူကို ျပဴးတူတူ လွည့္ၾကည့္တယ္။ ေနာက္ မုန္းမ်က္ႏွာႀကီးရဲလာကာ ႏွာေခါင္းက ေလေတြပါ မႈတ္ထုတ္လာတယ္။
"နာတယ္ေနာ္! နင့္လက္ မုန္း အ႐ူးမ!!!"
"ဂတုံးရဲ႕ နာတယ္ဟ!! ငါ ေသြးအန္ထြက္ေတာ့မယ္! ဖယ္စမ္း လက္က!!"
ESTÁS LEYENDO
ႂကြယ္...မဆိုးနဲ႔{ကြွယ်... မဆိုးနဲ့}
Fantasía[Zawgyi] ျကြယ္က "မ" ရဲ႕ "အၿပံဳးေလး" ျဖစ္ခ်င္႐ံု..😇😇 [Unicode] ကြွယ်က "မ" ရဲ့ "အပြုံးလေး" ဖြစ်ချင်ရုံ..😇😇
