BLUE

BLUE |Ross lynch-R5 fanfic

Selam R5er! Hikayemdeki yazım yanlışları için öncelikle özür dilerim. Telefondan yazıyorum ve düzeltme imkanım pek olmuyor. Kısa keseyim R5~ Ross Lynch fanfic'tir.

Hepinize BLUE'da iyi yolculuklar!

Garajımda yatan bebeğe son kez baktım ve kilitledim. Anahtarı çantama attım. Onu çok özliyecektim.Evime bir kez daha baktım. Orayı seviyordum.Veda ediyor gibi hissediyordum kendimi. Bakmaya kıyamıyordum.Arkadan gelen korna sesi ile yerimden sıçradım ve taksinin şöförüne baktım.

"Abla bir binemedin bekliyoz kaç saatir burda!"

Salak adam! Rahat rahat veda bile edemiyordukki evime.

" Taksimetre açıkmı?Açık sus laf etme."

Son kez evime ve garajıma baktım ve taksiye bindim.

"SÜR!" Uuuuu buz gibi,

" Daha nereye gideceğimizi söylemedinki?"

"Limana" Yerinde kıpırdandı.

" Hangi limana?"

"Tanrım! Yardım et bana. Kaç tane liman biliyosun sen he! Gemiler varya hanii denizde yüzerler,Batmazlar,İçlerinde yolcular vardır.İşte ona."

"Tamam"

Dedi ve gaza bastı eee nihayet ama.Kafamı cama yasladım ve düşünmeye başladım. Üç ay, koskoca Üç ay bir gemide kalacaktım he! Benim düşünceli annem! Daha iyi hediye yoktuda sanki! Kameralar olsa " Bakın Zack ve Cody güvertede çekiyoruz" diyeceim.Annem işi dolayı dünyada farklı şehirlre seyahat ediyordu belli bir zamana kadar onunla birlikte olsamda bu beni yormuştu. Ve bende New York' ta kalmaya karar vermiştim işte! Lise'den iyi bir puanla mevzun olmuştum ve annemde bana hediye olarak bilet almıştı. Ne kadar düşünceli(!) Yaz tatilimi gemide geçirecektim hiç tanımadığım insanların arasında.Sonumuz titanic' e benzemeseydi iyiydi. Belkide iyi bir son yapardık gemide.Hiç isteyerek gitmiyordumki, ben Yaz tatili boyunca pretty liitle liars izleyip, Ergenlikten bozma genç kızlar gibi cips yiyecektim.Bilmem kaç kere Harry Potter serisini bitirip.Legolas'la aşk yaşayacaktım.( kendisi enişteniz olur.) Hem daha garajımda uyuyan bebeğimle yine fazla hız yapıp ceza alacaktık. Sonra annem ve babam cezayı duyup bana kızacaklardı. Ama kesinlikle planımın içinde tatilimi maf edecek bir gemi yoktu. Niye bu geminin kaptanı annemin arkadaşı ki! Robert Williams saygı değer muhteşemlikte tatilimin Yaratıcısı! Sana çok teşekkürler Robert amca. Belkide oda arkadaşımla iyi anlaşamayacaktım sonuç olarak buda bir ihtimaldi değilmi? Sonra bir sürü zengin piç olacaktı. Babasın paralarıyla hava atıp bana sarkacaklardı. Sonra bir buz dağına çarpıp ölecektik. Titanic işte; The end. Ama tek bir sorun vardı benim romantik adamım kim olacaktı? Tamam bir Chuck bass beklemiyorum ama! Belkide güzel geçerdi kim bilir? Oda arkadaşım bir Pll hayranıdır. Koyu bir potterhead'tır. Evet öyle hayallerimde vardı. Ne! Belki demiştim. Ama bildiğim bir şey vardı oda beni doğduğumdan beri bırakmayan tek dostum yada Ben mi demeliyim? Mavi, tatilim boyunca gerçekten beni mutlu eden tek şey buydu işte. Beni kendisiyle beslemiş sonsuz bir Mavi. İçinde sesiz çığlıklarını atan renk, mavi. Beni benimle bensiz besleyebilen tek ben.

" Huhuuu sana diyorum, Nereye daldın yine?"

Salak taksi şöförünün uyarsı ile ona döndüm.

"Ne diyorsun sen be!"

" Yarım saatir sana sesleniyorum, Ne düşünüyorsan duyamadın bir türlü.Geldik diyorum"

" İyi. Bagajdan bavullarımı taşımama yardım eder misin?"

Yavru orangutan bakışı attım( Zorlamayın yavru köpek gibi bakamıyorum).

" Bakma öyle ama, Ahh pekala Gideceğin yere kadar taşırım."