Twins *2

~ 14 ~

Maandag 2 februari 2037, 20:00

POV Scarlett Styles

Ik klop op de deur van Jayden's kamer en loop naar binnen zodra hij toestemming heeft gegeven. 'Hey sis! Wat is er aan de hand?' Hij kijkt me bezorgd aan en neemt me in zijn armen. Ik haal mijn schouders op.

'Volgens mij verbergen onze ouders iets voor ons', zeg ik zacht. Jayden houdt me een stukje van zich af en kijkt me vragend aan. 'Na het werk stond er een man met een capuchon bij de fietsenstalling. Lenny en ik negeerden hem eerst een beetje. Maar ik kon mijn sleutels dus niet vinden en toen sprak die man mij aan. Volgens hem lagen mijn sleutels op de grond en had hij gewacht totdat er iemand naar buiten kwam lopen. Net voordat hij weg ging, gaf hij me een brief en vroeg hij of ik die aan tante Megan wilde geven. Ook moest ik mama en tante Megan de groeten doen van Axel.'

'Wie is Axel?', mompelt Jayden. Hij laat me los en sluit de deur achter me. Ik ga in de tussentijd op zijn bed zitten. Even later komt Jayden naast me zitten. 'Ik heb die naam nog nooit in mijn leven gehoord.'

'Ik ook niet', zucht ik. 'Maar ik gaf net dus de brief aan tante Megan en toen begon ze te huilen. Oom Louis las de brief even later voor. Maar ik kon niet precies horen wat ze zeiden.' Jayden slaat een arm om mijn schouders heen.

'We moeten dit verder gaan onderzoeken', stelt hij vast. 'Ik wil weten wat ze voor ons achterhouden. Het klinkt heftig.' Ik knik instemmend.

'Mama reageerde ook al raar toen ik haar de groetjes deed van die Axel. Haar gezicht betrok en ze begon wat wit weg te trekken.' Ik zucht even. 'Moeten we ze het gewoon vragen?' Jayden haalt zijn schouders op.

'We kunnen het proberen. Zullen we het nu doen, of zodra de rest weg is.' Ik haal mijn schouders op.

'Beter nu', mompel ik. Jayden knikt even en staat op. Hij steekt zijn hand naar me uit, die ik aanneem met een zwakke glimlach. Zo lopen we samen naar beneden. Jayden klopt zachtjes op de woonkamerdeur, voordat hij de deur voorzichtig opent en naar binnen stapt, met mij achter zich aan.

Zodra we naar binnen stappen, kijkt iedereen ons verbaasd aan. 'Ik dacht dat jullie naar boven waren', mompelt mama. Aan haar houding en haar ogen kan ik zien dat ze gehuild heeft.

'Scarlett heeft jullie horen praten over axel', begint Jayden voorzichtig. 'En ze kwam net overstuur naar mij toe. Wie is Axel?' Tante Megan begint weer te snikken. Oom Louis trekt haar stevig tegen zich aan. 

'Niemand', zegt papa snel, terwijl hij mama op zijn schoot trekt en zijn armen om haar heen slaat. Mama schudt haar hoofd en draait zich om naar papa. 

'Ze hebben recht op de waarheid, Hazz', zegt ze zacht. 'Dit gaat ook over hen.' Ik kijk verbaasd naar Jayden, die me al net zo verbaasd aankijkt. 

'H-Hoe bedoel je?', vraag ik zacht. Mama gebaart naar de deur achter me.

'Doe eerst even de deur dicht.' Ik knik en sluit de deur achter me. Jayden loopt naar een vrije plek op de bank en gaat zitten. Ik loop snel achter hem aan en plof op zijn schoot neer. Jayden slaat zijn armen om me heen en ik leun tegen zijn borst aan. Ik kijk mama afwachtend aan, die naar haar woorden lijkt te zoeken. 'Ik heb Axel zo'n zeventien jaar geleden voor het eerst ontmoet. We waren met zijn allen naar de club. Ik woonde toen net bij jullie vader en ooms in huis. Alles ging goed op die avond, tot ik Axel ontmoette. Ik had al aardig wat op en het drong niet echt tot me door wat zijn intenties waren', zegt ze zacht. Papa glijdt met zijn hand geruststellend over haar rug heen en ze kijkt hem dankbaar aan. 'A-Axel had me bijna verkracht.' 

De tranen schieten in mijn ogen en ik krijg een brok in mijn keel. 'Wow. Mam, dat is echt heftig', hoor ik Jayden achter me mompelen. Ik knik instemmend en probeer mijn tranen weg te slikken.

'A-Axel was mijn vriend', zegt tante Megan dan zacht. Ze kijkt naar beneden en is inmiddels bij oom Louis op schoot gaan zitten. 'Ik werd mishandeld en verkracht door hem. Hij behandelde me als een stuk vuil. Ik mocht niks meer doen zonder zijn toestemming. Ik raakte geïsoleerd van mijn ouders en vrienden. Ik mocht niemand meer zien.'

'Oh mijn god', mompel ik zacht.

'Ik leerde jullie ooms, vader en moeder kennen tijdens een concert van hen, waar ik met jullie tante Aivy naartoe ging. We hadden kaartjes gewonnen. Tijdens de meet and greet werd het me allemaal teveel en ik rende naar buiten. Louis kwam achter me aan. Ik had mijn hart bij hem gelucht en daarna hadden we nummers uitgewisseld. Die nacht kon ik niet slapen. Axel had mij weer verkracht en ik durfde niet meer te slapen. Louis was ook nog wakker en vroeg of ik die dag erna zin had om mee te gaan naar de StarBucks.' Ze kijkt oom Louis hulpeloos aan, alsof ze hem smeekt om verder te vertellen. Hij knikt even en gaat dan verder met het verhaal.

'Later die dag, toen ik Megan had afgezet bij haar huis, belde ze me huilend op. Axel had haar weer mishandeld en ze vreesde voor haar leven. Ik bedacht me geen moment en ben samen met Liam naar haar toe gereden. Vanaf toen is Megan bij ons gebleven. Op een dag kregen we een dreigbericht binnen van Axel. Toen zijn we naar de politie gegaan. De politie kon hem eerst niet vinden. Uiteindelijk gingen Niall en ik met Paul naar de supermarkt en daar kwamen we Axel tegen. Axel stak me neer. Paul greep meteen in en werkte Axel tegen de grond. Toen kwam de politie en nam hem mee.' Ik knik langzaam.

'Hij werd opgepakt en vastgezet. Hij kreeg vijftien jaar gevangenisstraf opgelegd en moest Louis en Megan een groot geldbedrag betalen als boete. Halverwege februari wordt hij vrijgelaten', maakt oom Liam het verhaal af. De rest kijkt stilletjes voor zich uit. 'In de brief die jij ons hebt gegeven, Scarlett, stond dat hij binnenkort vrij kwam en Megan en onze levens tot een hel ging maken. Hij bedreigde ons via jullie, onze kinderen. We denken dat hij jullie wat aan wilt doen.'

Ik kijk geschrokken om naar Jayden, die mij ook met grote ogen aankijkt.