CHAPTER TWENTY EIGHT

17 2 0
                                    

HIS

Why did you leave?

Pagkakita niya sa kwartong walang laman ay hindi niya na maipaliwanag ang kung ano ba ang dapat na maramdaman. What should he feel?

Magagalit na naman ba dahil sa pagpako nito sa pangako o maaawa dahil nalaman na niya ang matinding takot nito sa kulungan na pupuntahan?

His mind just went blank for a second the moment that his gaze landed on the empty room. He can still vividly recall of her in this room- looking so much lost and helpless.

Parang konting konti na lamang ay bibigay na talaga ito.

"McNamara, we must go find her!" He was pulled from reverie when he heard the Detective exclaim anxiously.

Kinakabahang bumaling ito sa kaniya.

"She might end her life this time."

His heart jump at that remark. He nod at him and they was about to go out when he suddenly stop from his track. Bigla siyang natigilan ng husto at parang sinabuyan ng isang balde ng malamig na tubig nang mahagip niya ang isang bagay.

His feet unconsciously went swiftly towards the bed and his lips part in shock when he finally recognize the thing on the bed.

Blood.

There's droplets of blood and a single stained blade lying on it.

"Fuck." rinig niya ang malutong nitong mura ng kasama pero siya ay parang napatulala na lamang.

He suddenly recall the event on the bridge. Her attempt . . . her words . . . and her cries. Parang sirang plaka na paulit-ulit itong bumabalik sa isipan niya.

D-Did she did it this time again?

Muli siyang napasinghap ng malakas sa kaisipang baka kung ano na ang ginagawa nito ngayon. Aakma na sana siyang tatakbo paalis pero natigilan dahil sa kilos ng kasama niyang pulis.

He suddenly went to the other side of the bed and pick something on the floor.

A paper.

Napalunok siya. Was it a suicide note?

Bakas sa gulat ng pulis ang mukha nito at biglang nandilim. He clench his jaw and look up to him. To his shock and confusion, he found the Detective glaring at him.

"What?"

"May sinabihan ka bang tao kung nasaan tayo?" biglang tanong nito na ikinaguluhan niya lalo.

"What do you mean?"

Detective Aves just grunted and shove the paper on him. Kaagad niya itong tinignan at nagitla sa nakita.

SOS

It was written through blood and it's messy. A simple three letters but it means help.

Anong-

"Here I thought that you gave her a chance. Nagkamali ako. Sana ginawan ko ng paraan na maalis siya sa'yo." nangangalati nitong ani at nakita niya ang pagkuha nito sa baril na nasa bulsa at kinasa.

"Sinong sinabihan mo kung nasaan tayo?" galit nitong tanong. Naikuyom naman niya ang mga kamao at nalukot dito ang papel na hawak.

His eyes darken as he stated the culprit's name;

"Israel."

SEPTEMBER, WHERE the hell are you?!

Halos mag-iilang minuto na silang nagpa-ikot ikot sa paghahanap pero wala talaga silang mahagilap maski anino man lang nila.

Case of SixteenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon