Case of Sixteen

CHAPTER TWENTY FOUR

ＷＡＲＮＩＮＧ： Ｓｅｎｓｉｔｉｖｅ ａｎｄ
ｅｘｐｌｉｃｉｔ ｓｃｅｎｅｓ ａｈｅａｄ．
Ｐｌｅａｓｅ ｂｅ ａｗａｒｅ．

HERS

"CONTROL YOUR FEAR, September." mariin nitong pahayag sa kaniya.

Nasa kulungan parin sila ngayon at nag-uusap kinabukasan. They're now starting to mend her and the first step, control her fears.

"Every step is connected. You need to control in order not to feel anxious, not to think negativity that can results to anxiety attack then can lead to another death, September. You need to control it." pahayag nito at mahina siyang tumango.

"Take a deep breath. Stay calm and focus." Hinawakan pa nito ang kamay niya at hinahaplos ito ng marahan. Muli naman siyang tumango at nag-umpisa nang huminga ng malalim.

She did inhaled and exhaled a few times with close eyes while trying not to mind the negative thoughts in her head.

"The memories are still in your head, right? Don't push it away, September. Don't try to forget those memories. Just let it in your head and try to focus. Keep calm and don't overact." mahinahon nitong saad sa kaniya. Humigpit naman ang hawak niya sa kamay nito.

Sa bawat minutong paglipas ay paulit-ulit na pumapasok sa isipan niya ang nakaraan. Ang kung paano siya inimpluwensiyahan ng kapatid tungkol sa pagpatay ng isang tao, ang pagiging saksi niya sa kahalayan mismo nito sa biktima, at ang mga ala-ala na kung saan naging iba siyang tao. Naging halimaw at isang mamamatay tao.

Humigpit lalo ang hawak niya. Nanginginig na ang mga kamay niya nang maalala ulit yun. Kumakabog na ang puso niya ng husto kaya mariin siyang napapikit at napakagat ng ibabang labi. Unti-unting namumuo ang pawis sa noo niya at ang pangingilid ng luha niya'y pilit niyang pinipigilan upang hindi mapaiyak. She's getting hesterical and anxious.

Ang mga ala-alang yun ay unti-unti siyang nilulunod. Ang isipan niya'y nilalamon na ng kadiliman at alam niyang sa oras na magtuloy-tuloy pa iyon ay magiging kriminal na naman siya. She wants to stop. Makapananakit siya ng taong walang kasalanan. There is no one inside the prison except for her and the old lady- NO!

Mas lalo siyang natataranta. Masasaktan niya ito. Muli siyang huminga ng malalim at pilit na kinalma ang sarili.

September, you are fine! Control yourself! Calm down please! Don't let yourself be a criminal again and hurt the old lady who trying to help you now! Calm down! Punong puno na nang negatibong pag-iisip ang utak niya habang pilit na kinakalma ang sarili.

Fear suddenly consumed her being the knowing that she might hurt the lady infront of her. Many thoughts came up in her mind. Like what if she can't control herself anymore? What if she'll hurt the lady? She'll be a monster again. She will be-

"September-"

"N-No . . ." her voice tremble in fear and nervousness. Any moment from now, she'll get lost.

"September calm down!"

"NO!" She suddenly burst out. Minulat niya ang mga mata kaya nagtuloy tuloy na ang pagbagsak ng mga luha. Umatras naman siya sa kaharap.