Zawgyi 🏆
'ခြန္းသ ခင္ဗ်ားေဆးလိပ္ကိုေလွ်ာ့ေသာက္သင့္ၿပီလို႔ထင္တယ္။ေဆးလိပ္ေသာက္တာကခင္ဗ်ားကိုယ္ထဲမွာရွိတဲ့ကင္ဆာဆဲလ္ေတြကိုပြားေအာင္လုပ္ေနတာ။ ကိုယ့္အသက္ကို ေလာင္းေၾကးထပ္ၿပီး ေဆးလိပ္ကိုမေသာက္ခ်င္ပါနဲ႔ဗ်ာ'
ကြၽန္ေတာ္ရယ္မိသည္။ဘဝမွာကြၽန္ေတာ္ထင္ရာစိုင္းသမွ်ကိုတားမယ့္သူဆိုလို႔ ေဒါက္တာတစ္ေယာက္ပဲရွိေလသည္။ခက္တာက အသက္တစ္ရက္ပိုရွည္ဖို႔အတြက္မ်ား ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ေလွ်ာ့ေသာက္ရမယ္ဆိုရင္ ေဆးလိပ္ႏွစ္ဘူးေသာက္ၿပီး မနက္ျဖန္ေသပါရေစ။ ေဒါက္တာ မသိပါဘူး။ကြၽန္ေတာ့္ဘဝက ဘယ္ေလာက္ေတာင္အထီးက်န္ဆန္လဲဆိုတာ။မနက္ထလာလိုက္။စားလိုက္ေသာက္လိုက္။ေဆးလိပ္ေလးဖြာလိုက္။မျမင္ခ်င္တဲ့အၿပဳံးအတုအေယာင္ေတြျမင္လိုက္။ဒါေတြနဲ႔ပဲလုံးလည္ခ်ာလည္လိုက္ေနတဲ့ဘဝကိုေဒါက္တာစာနာၾကည့္ပါလား။ ဘဝမွာတစ္ခါေလာက္အဓိပၸာယ္ရွိရွိရွင္သန္ခ်င္တယ္။ေလာေလာဆယ္ေတာ့ေဆးလိပ္ေသာက္တာကကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့လုပ္ရပ္ပဲ။
'ခြန္းသ ခင္ဗ်ားရဲ႕ပန္ကရိယ ကင္ဆာကတတိယအဆင့္ကိုေရာက္ေနၿပီဆိုတာခင္ဗ်ားလည္းသိပါတယ္ ကင္ဆာဆဲလ္ေတြကပြားၿပီး တျခားအစိတ္အပိုင္းေတြကိုျပန႔္ေနၿပီ။ကြၽန္ေတာ္တို႔တတ္ႏိုင္တာကနာက်င္တာေတြသက္သာေအာင္ပဲလုပ္ေပးႏိုင္တယ္'
'ကြၽန္ေတာ္ ေသမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပဲမလား ေသမယ့္လူတစ္ေယာက္ကို ဘာလို႔အခ်ိန္ေတြဆြဲေနတာလဲ ေနာင္လည္းေသမယ့္တူတူ ေစာေစာေသသြားေတာ့ ပိုမေကာင္းဘူးလားဗ်ာ ခံစားရသက္သာတာေပါ့'
ေဒါက္တာ မိနစ္ပိုင္းေလာက္ၿငိမ္သက္သြားသည္။ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးတိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။အခန္းရဲ႕နံရံမွာကပ္ထားတဲ့တိုင္ကပ္နာရီက'တစ္ေတာ့တစ္ေတာ့'နဲ႔အႀကိမ္ငါးဆယ္ခန႔္လႈပ္ရွားၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ေဒါက္တာကစကားတစ္ခြန္းေျပာသည္။
'ဒီရက္ေတြမွာခင္ဗ်ားရွင္သန္ၾကည့္ပါဦး။လူသားတစ္ေယာက္လို ဘဝကိုကုန္ဆုံးၾကည့္လိုက္ပါ။အဲ့ဒီအခါ ခင္ဗ်ားေသာက္ခဲ့တဲ့ေဆးလိပ္ေတြက ခင္ဗ်ားကိုေလွာင္ရယ္ေနလိမ့္မယ္။အခုေတာ့ ဒီၫႊန္းေပးတဲ့ေဆးေတြနဲ႔ခင္ဗ်ား မွန္မွန္ေလးေသာက္ေပးပါ။ေဆးလိပ္ကေတာ့ တတ္ႏိုင္ရင္ေလွ်ာ့ေသာက္ပါ။ေဆးလိပ္ကကင္ဆာဆဲလ္ေတြကိုအပြားျမန္ေစတယ္ေလ။'
ေဒါက္တာစကားကိုကြၽန္ေတာ္ျပက္ရယ္ျပဳမိသည္။ေဒါက္တာသိထားရမွာကကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕လူသားဆန္တဲ့ႏွလုံးသားကလြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက တမလြန္ကိုေရာက္ရွိသြားခဲ့ၿပီ။ေဒါက္တာႏိုင္ကိုစိုး။ခင္ဗ်ားရခဲ့တဲ့ဘဝနဲ႔ေတာ့မယွဥ္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။
ကြၽန္ေတာ္ေဆး႐ုံကေနျပန္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း စာၾကည့္တိုက္ကိုခဏဝင္ျဖစ္တယ္။ဒါကေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕စေနေန႔ time tableျဖစ္ေနၿပီ။ေဆး႐ုံသြားမယ္။စာၾကည့္တိုက္မွာစာအုပ္ဝင္ငွားမယ္။အခ်ိန္ရရင္စာအုပ္ေတြဖတ္ေနလိုက္မယ္။ကြၽန္ေတာ္ကစာအုပ္ေတြကိုမဝယ္ႏိုင္လို႔ ငွားဖတ္တာေတာ့မဟုတ္ဘူး။စာအုပ္ေတြကိုကိုယ့္ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈတစ္ခုလို႔မသတ္မွတ္ခ်င္လို႔။ၿပီးေတာ့လည္းေသသြားရင္ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ေျခာက္ကပ္တဲ့အိမ္ထဲမွာဖုန္အလိန္းလိန္းနဲ႔က်န္ေနခဲ့မယ့္အစား ဒီလိုငွားဖတ္တာကကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေရာ စာအုပ္ေတြအတြက္ပါအက်ိဳးရွိတယ္လို႔ယူဆတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ရွာေနတာႏွစ္နာရီနီးပါးရွိၿပီ။ဒါေပမယ့္အခုထိရွာလို႔မေတြ႕ေသးဘူး။ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့ The Great Gatsbyဆိုတဲ့စာအုပ္။ဒါနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္တာကိုသြားေမးဖို႔စဥ္းစားလိုက္တယ္။ေကာင္တာလား။စာၾကည့္တိုက္မႉးလား။ေသခ်ာေျပာရရင္ကြၽန္ေတာ္ကစာၾကည့္တိုက္တစ္ခုရဲ႕ဖြဲ႕စည္းပုံကိုနားမလည္ေသးဘူး။စာအုပ္ေတြငွားဖတ္လာတာကေတာ့ ကင္ဆာရွိေနၿပီဆိုတဲ့အခ်ိန္ထဲကျဖစ္သည္။ဘဝမွာ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ေနာက္ထပ္လုပ္ရပ္တစ္ခု။
အသက္ခပ္ငယ္ငယ္လူငယ္တစ္ေယာက္။စာၾကည့္တိုက္မႉးလာလုပ္ေနတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ထူးဆန္းေနသည္။ဒါေပမယ့္ ပိုက္ဆံရွားတဲ့ေခတ္ႀကီးမွာ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ကိုလုပ္ေနသည္ကအထူးအဆန္းေတာ့မဟုတ္။
သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ရိပ္မိသည္။လြန္ခဲ့ေသာတစ္လတည္းကစာၾကည့္တိုက္မႉးလာလုပ္ေနတာ။အလုပ္ကိုေလးစားသည့္ပုံေပၚသည္။သူ႔အနားမွာကိုယ္ပိုင္ေရဘူးေလးတစ္ဘူးရွိၿပီးနာရီဝက္တစ္ခါေရေသာက္ေလ့ရွိသည္။ကြၽန္ေတာ္စာဖတ္တဲ့ေန႔ေတြဆိုႏွစ္နာရီတစ္ခါေရထခပ္သည္။ အသားျဖဴျဖဴအရပ္ကမနိမ့္မျမင့္။ညႇပ္ဖိနပ္ကိုစာဖတ္ေနရင္ ခြၽတ္ထားေလ့ရွိသည္။ကြၽန္ေတာ္က စာၾကည့္တိုက္ကလူေတြကိုလိုက္ၿပီးေလ့လာေနတတ္တဲ့လူစားမ်ိဳး။သူတို႔ေတြဘဝကိုဘယ္လိုေနထိုင္လဲဆိုတာကြၽန္ေတာ္အၿမဲေလ့လာေနခဲ့သည္။
'The Great Gatsby အဲ့စာအုပ္ေလးရွိေသးလားေက်းဇူးျပဳၿပီးကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္ခ်က္ေလာက္ရွာေပးပါ'
'အမ္....အဲ့စာအုပ္ကႏွစ္အုပ္ပဲရွိတာ ငွားထားတာ တစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ေစာင့္ရမယ္ ဖတ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဝယ္ထားတာရွိတယ္ ကြၽန္ေတာ့္စာအုပ္ေလးပဲယူသြားလိုက္ပါ ဒီတစ္အုပ္ကေတာ့Copyေပါ့ဗ်ာ အဆင္ေျပတယ္မလား။'
သူ႔လြယ္အိတ္ထဲကေနကြၽန္ေတာ့္ကိုစာအုပ္ေလးကိုထုတ္ေပးသည္။
'ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္အရမ္းဖတ္ခ်င္ေနတာ မေသခင္ဖတ္ရမယ့္စာအုပ္ထဲမွာ သူပါေနလို႔ပါ။'
ကြၽန္ေတာ္ေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္သူမ်က္ႏွာမေကာင္းျဖစ္သြားခဲ့သည္။ကြၽန္ေတာ္ေျပာလိုက္တဲ့အထဲမွာစိတ္မေကာင္းျဖစ္စရာလည္းမပါပါဘူး။ မပါဘူးလို႔ေတာ့ကြၽန္ေတာ္ထင္တာပဲ။
'စာအုပ္ကိုဖတ္ၿပီးရင္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီျပန္ေပးပါ ကြၽန္ေတာ္ဒီမွာငွားထားတဲ့စာရင္းေတြျပန္စစ္စရာရွိလို႔ ခြင့္ျပဳပါဦး'
ေျပာရင္းဆိုရင္း သူ႔ရဲ႕ေရဘူးအေသးေလးကိုေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့စာရင္းစာအုပ္ကိုဟိုလွန္ဒီလွန္ႏွင့္ ေရးမွတ္သည္။ကြၽန္ေတာ္လည္းေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးဆြံ႕အၿပီးမသိမသာထြက္လာခဲ့ရသည္။