easier | tsukiyama

on beş

tadashi kapıyı açtığında sarışın çıtırının karşısında dikiliyor olduğunu gördü. kei her zamanki gibi ifadesiz bir suratla onu seyrediyordu ve o kadar uzun süre boyunca bakıştılar ki kei kendini gülmekten alıkoyamadı. tadashi onu buyur etmeyi unuttuğunu ancak çocuk güldüğünde fark edebilmişti bu yüzden hızla kapının önünden çekildi.

"hoş geldin!" o kei gibi olmadığı için hemen sarılmıştı çocuğa. o da hiç tereddüt etmeden kollarını dolamıştı tadashi'ye ve bu onun için bir ilkti. kapıda sarılan ikiliyi gören tobio yanlarına gitti ve sarışın çocuğu selamladı. sonunda ikili sarılmayı kestiğinde tadashi oğlana evi dolaştırmaya karar vermişti. diğer her yeri dolaştıktan sonra kendi odasına gelmişlerdi.

"burası da benim çöplük işte." dedi tadashi. kei gülmeyince epey bozulup yaptığını sorgulamaya başladı hemen. kei odada hızlıca gözlerini gezdirdi. bir öğrenci evine nazaran büyük bir evdi ama tadashi'nin odası o kadar devasa sayılmazdı. bir yatak, çalışma masası, dolap ve yerde bir yoga matı vardı. kei gözlerini uzun süre bu yoga matında tutmuş olmalıydı çünkü tadashi açıklamaya girişmişti.

"boş zamanlarımda yoga eğitmenliği yapıyorum da." dedi ve ekledi. "tabii kendim yapmayı da çok severim."

"biliyor musun, hiç şaşırtıcı değil. sana yakışacak bir hobi düşünmem gerekseydi yogayı söyleyebilirdim." bu nedense tadashi'nin hoşuna gitmişti.

"hep öyle derler." dedi tadashi gülümseyerek. "kim?" cevabını aldığında hafifçe gülerek omzunu patpatlamıştı sarışın çocuğun. kei ise bunu neden yaptığını anlamadığı için garip bir ifadeyle tadashi'nin suratına bakmıştı. o sırada çalan kapı, dolayısıyla shoyo, ikiliyi bu garip andan kurtarmıştı. kapıya gittiklerinde shoyo ve tobio'nun öpüşüyor olduğunu gördüler. bundan haberi olmayan kei biraz şaşırmıştı, tadashi ise kocaman bir gülümsemeyle bakıyordu.

"sarışın çıtır'ın benden önce geldiğine inanamıyorum!" tobio'nun dudaklarından ayrıldıktan sonra söylediği ilk şey olmuştu shoyo'nun.