6.Bölüm ⚘

2.3K 174 111
                                    

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Miraç
Son zamanlarda başımda bir bela vardı. Ayaz belası. Sürekli mesajlaşır olmuştuk. Geçenlerde engellemiştim ona kızıp. İleri geri konuşup canımı sıkmıştı. Normalde takılmazdım ama 'ibne' kelimesi sinirimi bozuyordu. Eşcinsel olduğumu daha kimse bilmezken, onun bilip bilmeden ima etmesi delirtmişti. En sonunda da gerekeni yapıp engeli basmıştım. Dört gündür engelli bir şekilde duruyordu.

Dün gece beklemediğim bir şekilde arayınca, çok şaşırmıştım. Çünkü onunla muhabbetimiz alışverişten ibaretti. Ah, bir de kardeşimden...

Sonuçta dün gece, aramızdaki sorunları bir süreliğine çözmüştük. Israrları sonucunda, engelini kaldırmıştım. Zaten o aramasaydı da kaldıracaktım. Ama onun bilmesine gerek yok.

Numaramı ona mahallenin ikinci ayaklı gazatesi Melek vermişti. Birinci gazete annesi oluyordu. Anasının kızı yani. O küçük şeytana bunun hesabını soracaktım elbet.

Yine bir sabah, erkenden kalkmış mağazayı açmaya gidecektim. Kitap mağazası işlettiğim için sabah sekizde mağazayı açmam gerekiyordu. Annem yine sabahın erken saatlerinde kalkmış, kahvaltıyı salondaki masaya hazırlamıştı bile.

"Günaydın oğlum."dedi annem beni görünce gülümseyerek. Ben de aynı sekilde gülümsedim.

"Günaydın valide hanım. Yine döktürmüşsün bakıyorum." dedim büyük tabaktaki dilimlenmiş börekleri göstererek.

"Sen seviyorsun diye yaptım oğluşum afiyet olsun." dedi.

'Oğluşum' dedi... Annem hep böyle seslenirdi bana. 24 yaşındaydım ama annemin oğluşuydum halâ.

"Anne artık oğluşum demesen mi? Koskoca adam oldum.24 yaşına geldim." dedim. Ben böyle deyince güldü önce.Sonra yüzündeki gülümsemeyle cevap verdi.

"Otuz da olsan altmış da olsan sen benim oğluşumsun." deyip yanaklarımı sıktı. Anneler hep aynı mı ki?

***

Güzel bir kahvaltıdan sonra evden çıktım. Mağaza eve fazla uzak olmadığı için arabayı almıyordum. Yürüyerek gidip geliyordum sürekli. Mahalle esnafı da dükkanını erken açtığı için herkesle selamlaşarak gidiyordum.

Ayazların mağazası da yolumun üstündeydi. Benim mağazaya az bir mesafe kala Yüceoğlu mağazaları tabelası görüş alanıma girdi ilk. Daha sonra, mağazanın dışında bulunan kolona yaslanmış ve sigara içen bir Ayaz gördüm. Onu görür görmez hissettiğim şeyle olduğum yere çivilendim. Bu kalbimdeki heyecanda neyin nesiydi böyle? Lütfen düşündüğüm şey olmasın, lütfen...

Evet Miraç oğluşum anneler hep aynı 🤗

Miraç'a neler oluyor sizce?

Sizleri seviyorum 💙

MİR♡AYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin